- 6 Kasım 2008
- 2.680
- 390
- 688
selamlar arkadaşlar. bikaç gün önce yazmıştım sevgilim, bi kız arkadaşıyla kolkola foto çekilmişti, o normal dururken kız (benim kızdığımı bile bile) gidip koluna girince bu da bişi diyememiş falan. neyse ben o sinirle internette bişiler yazdım, bi iki saat sonra da sildim. kız da bikaç gün sonra masum bi ifadeyle gidip sevgilime beni şikayet etmiş ama sanki yeni haberi olmuş, hatta başkasından duymuş gibi söylemiş ki bu imkansız o kişilerle arkadaş deilim. ne kadar söylesem de sevgilim ısrarla ona inanıyo. o gün kız gidip bana cevaben bişiler yazmış ve sevgilim onu savundu bana
sen başlattın diyo. halbuki o kız sürekli samimi tavırlar içine girio, ben de ona kızıyorum. asıl kızdığım şey bu kız bana laf söyleme cürettine nerden varıyo, buna o cesareti kim veriyo? sevgilimden yüz buluyo ki yazabiliyo. yoksa onun tepkisinden çekinse yapamaz. bu kişiyle hala arkadaş (ben istemesem de) ben haksız canavar oldum. öyle dedi bana
bi de gelmiş senle evlenemem böyle yaparsan diyo. bunların dışında o gün çok kırıldım. mezhep farkımız var ama inançlı biriyimdir. ben dedim ki o kızı Allah a havale ediyorum başka bişi demiyorum, sevgilimin sözüne bakın: sen önce abdest al! yani ibadetimi tam yapmıyosam bundan kime ne ki ama o benim duamın bile kabul olmayacağını ima eder gibi konuştu.. 1.5 sene ve onca paylaşımdan sonra artık onla evlenemem diye düşünüyorum
halbuki yaza ailemle tanışacaktıı
dünya kadar borcu var, maddi manevi destek oluyorum, beni sadece yoruyosun diyo
hiçbirini görmüyo. o an nevrim döndü ayrılalım dicektim ama o kızlar çok mutlu olur eminim. bunu istemedim
zamana bıraktım ama içimden çok şey koptu gitti. bişiler yazın ben haksız mıyım??





