duygusuzluk hissizlik

19 yaşındayım 1 yıllık evliyim 1 tane kız çocuğum var eşim olucak adam hiç istediğim gibi biri çıkmadı evlenmeden önce iyiydik uyumluyduk ama simdi hiç bisey kalmadı aramızda yani kendi adıma konuşayım önceden sahipleniyordu simdi hic umrunda değil yanımda yatmadığı zamanlar oluyor ve gözü dısarda gözlemledigim kadarıyla benim arkadaslarimi sosyal medyadan ekliyor ve bi sosyal hesabını benden gizli kullanıyordu yakaladım konuyu actim ve ozur diledi affettim bu benim güvenimi sarstı her ne kadar özür dilesede ona güvenemiyorum artık ne yapmalıyım bilmiyorum ayrıca şiddet var ailesiyle birlikte oturuyoruz ve annesinin sözünü dinliyor sımartıyolar onu lafımı sözümü dinlemiyor benim çaresisizim... yardimci olursaniz sevinirim

Merhaba
Öncelikle şiddeti kesinlikle hiçbir canlı hak etmiyor. Bunu kabul etme. Eşine bunu hak etmediğini ve kabul etmeyeceğini zamanla anlat. Gerekirse aileni araya koy. İnsanlık onuruna yaraşır bir yaşam herkesin hakkı. Bunu ciddi bir şekilde anlat ona. Umarım ailenden de şiddet görmüyordun ki bu konuda sana destek olurlar.

Bunun dışındaki konu sosyal medya da çok çirkin. Takipte olduğunu fark ettirme ama sürekli güvensizlik üzerine düşünüp kendini yorma. Biraz bu konuyu ikiniz için de gündemden çıkar bence.

Canım yuva yıkmak kolay. Ama yıllar boyu emek verip büyütmek asıl mesele. Hayatta hepimiz farklı şekilde imtihan oluyoruz. Kimimiz bolluk refahla kimimiz yokluk ve huzursuzlukla... emin ol ki zaman her türlü akıp geçecek ama bizim önümüze çıkan zorluklar karşısında ne yaptığımız önemli. Evliliğin için çaba ver. Bunu esin için ya da çocuğun için yapma. Başta kendin için huzurlu bir aile ortamına sahip olmak için yap.. bunda da sabırsız olma.. çok ciddi emekler verirsin ama meyvesini toplamak belki yıllar alır. Mesela zeytin fidanına 5 yıl emek verdikten sonra ancak meyvesinin tadına varabiliyorsun.

Sana kolaylıklar dilerim.

Cevabınız ve düşünceniz için çok teşekkür ederim öncelikle, ailelerimizi ortaya koyduk tabikide hiç bir anne baba mutluluk yolunda çocuğunun mutsuz olmasını istemez sonuçta büyütüp bu yaşa getirmişler ve baskası bana vuruyor bunun için besleyip büyütmediler beni ve siddet bi kaç kere tekrarlandı en sonunda ailemde yanlarına gelmemi istediler ve cocugum oldugu icin gitmek istemedim ben çok severek evlendim yasim daha 19 herkes hayatını yasıyor ve ben evli bir cocuk annesiyim bunu ben istedim evet ama mutlu olmak için hayatımı onunla yasayabilmek icin hersey cok ters oldu hiç sevgim kalmadı ona soğudum o konuda ne yapacam bilmiyorum

Genç yaşta başını yakmışsın. Sevgin bittiyse, anlaşamıyorsan, ailen de arkandaysa beklemen gerekli mi? Çocuğunu düşünüyorsun ama senin mutsuz olduğun bir yerde çocuk ne kadar mutlu olabilir bunu hiç düşündün mü?

Teşekkür ederim zaman çok kötü hangi adam kendi çocugu olmayana kendi öz babasından iyi bakabilir ki? Sürekli yaptıklarını affetmek zorunda kalıyorum devamlı ben özür dilemek mecburiyetindeyim biliyor çünkü ben hiç biyere gidemem gidip ondan özür dileyeceğimi ve istediği davraniyor...