Yanlış anlaşılmaması için baştan belirteyim; kesinlikle diploma almayı gereksiz görmüyor, küçümsemiyorum; herkes imkanının el verdiği yere kadar, eğitim-öğretim hayatını ilerletmeli. Ancak çeşitli sebeplerden bunu başaramamış olup, kendini geliştiren insanlar yok mu? Var. Ya da tam tersine bilmem kaç diploma sahibi olup, yerinde sayan yok mu? O da var.
Gözümün önünden bir örnek vereceğim;
Babam yüksek lisans mezunu; annem ilköğretim.
Bana sorsanız hangisi bilgide, çağda, hayatın içinde daha önde diye; rahatlıkla "Annem" derim.
Annem her gün gazete okur, tvde söyleşi-tartışma- belgesel-realty show vb. programları takip eder, kardeşimin-benim elimde bir kitap görse ister alır okur ve bekar zamanlarında evlerinde koca bir kütüphanesi varmış dedemin, o zamanlarda da çok kitap okumuş, sosyal ve "Her insandan bir şeyler öğrenebilirim" felsefesinde yaşayan sıkı gözlemci ve iyi dinleyici bir kadındır.
Mezuniyetini bilmiyor olsanız ve karşılıklı konuşsanız, üni. mezunu zannedersiniz.
Babam; yapı olarak asosyal biridir, insanlarla pek iletişim sever biri sayılmaz ve kimin ne dediğini pek umursamaz. Günlük gazetesini annem gibi okumaz, tvde ancak 7-24 haber izler; arada kore/western diziler varsa onlar ilgisini çeker, milyon kez Şaban filmi izler... Kısacası aynı çemberin içinde dönen bir yapısı vardır, kendine yeni bilgiler katmaktan ziyade, kafa boşaltmaya bakar. Sohbet ettiğinizde üni. okuduğunu anlarsınız -diksiyonu düzgün, kelime bilgisi iyidir- ama sınırı olduğunu fark edersiniz, bilindiktir standarttır. :)
Yani kişinin karakterine, kendisini ne kadar geliştirmeye açık olduğuna bakar bu işler.
Lise mezunu olmasından ziyade, konunuzda sorun edeceğim şey okumaya meraklı olmaması.
Hatta şunu da ilave edebilirim; illa bir kitaptan okumak değil, öğrenme isteği olan ve merak edebilen insan, bilgi ihtiyacını, kendisine zevkli gelen her kanaldan toplamaya çalışır ve bu da beraberinde bilgi birikimini getirir.
Bu da yetmez; ne kadar bilgili olursa olsun, bir insan o bilgiye yakışır şekilde davranacak olgunluk ve farkındalıkta değilse, cahildir. :) Bu da aile terbiyesine, yetiştiği ortama, arkadaşlık ilişkilerine, konuşma tarzına, öfke kontrolüne, vicdanına, tecrübesine, özetle her yerden alabildiği, içine kattığı "Doğru" eğitime bakar.