- Konu Sahibi hxuxrrem 2000
-
- #1
cam kırıldığı zaman gerçekten bende çok rahatlarım..belki psikolojik bilmiyorum ama onunla ilgilide anılarım vardır...bekarım o zaman annemlerede misafir geldi..sehpalar falan ortada servisler yapıldı yenildi,içildi sonra ablamla toplamaya başladık..ben sehpadakileri tepsiyle değilde sehpayla beraber mutfağa götürmek istedim hepsi birden gitsin diye mutfağa gittim ama zigon sehpanın ortancasıydı ayağı bacağıma takıldı ve sehpanın üstündeki bardaklar cam kaseler hepsi yere tabiki kırıldı ama ben anneme bizde çok nazar varmış dedim önce kızdı sonrada güldü..eh tarih tekkerürden ibaretmiş şimdide kızım aynısını yapıyor bana..nazar,göz diye diye eve bardak yetiştiremiyorum...
Evım yerleştırılırken cam yumurtalıklarımdan bırı kırılmıştı.Bır akrabamızda aynı şeyleri soylemştı ve bırtanesını de alıp kendı kırmıştı..ben takmam boyl şeylere eşimde çok kzmıştı.takımı bozdu hurafe yuzunden dıye:)
gıden bardak olsun napalım aama:)
canım kırıldıktan sonra bu inanış herkeste var sanırım hep aman ii oldu derler.bilmiyorum vardır belkide eskilerin bir bildikleri neticede geri getirelemediği içinde insanlar üzülmesin diye böyle deniyor olabilir.inan bu dünya küçük değmez bişeye kırılıjca sende hayra yor gitsin....
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?