elim kolum bağlı..

merhaba arkadaşlar. bir ay öncesine kadar babamın akciğer kanseri son evrede oldugunu ögrendim. avstralyada yaşıyorum evliyim ve okuyorum aynı zamanda. eşim çok iyi biri istesem hemen gönderir Türkiyeye beni ama bu aralar nerdeyse hiç para yok elimizde ve benm okulum çok sıkıntı çıkarıyor izin konusunda. ancak aralık ta gideceğim Allah izin verirse. ama tabi burda ağlaya ağlaya da kendimi harap ediyorum. annem ve eşim tek tesellim. annemle konuşuyrum hergün bu kadar ağlama cocugun olmaz diyr bana.ağlamamam için diyor biliyorum. eşimi de çok üzüyorum hayatı zehir ettim nerdeyse. o da cok üzülüyor. hatta dün babam vefat ederse buunu kaldıramayabilirim o zaman beni çekmek zounda değilsin bırakabilirsin dedim. çok üzüldü özür diledim ama bugün de laf çarptı. Allahım tüm hastalara şifa versin. dertleşmek için yazdm arkadaslar

Çok çok geçmiş olsun,Rabbim acil şifalar versin babaniza. Tamam üzgünsünüz anlıyorum ama eşinizin bunda suçu ne? Yapmayin,sakin olun biraz. Hem annemiz babamiz günün birinde vefat edecek kaçınılmaz son... hemen boşanalim mi yani? Saçma bir teklifte bulunmussunuz eşinize. Aklina bu fikri düşürmeyin.

haklısınız.. sanırım biraz psikolojim bozuldu bu haberi alınca

Allah şifa versin babanıza.
bence şartları zorlayıp gidip görün babanızı.
ayrıca ağlayınca niye çocuğunuz olmuyor o kısmı anlamadım ben hiç.
ne alakası var ki?

Allah razı olsun arkadaslar

Bence gidin babanızın yanına, okul her zaman hallonulur; ama Allah korusun babanızı kanlı canlı görmek için son şansınız olabilir.