Ellerim mi titredi, yüreğin mi ?
Umutlarımı vurmaya çalıştığın silahın kabzası sevgiden mi yoksa
Beni yine öldüremedin , kalamadın pişmanlıklarınla
Yine döndün bana sevdiceğim
Hasrettin ellerine değdiğimde tutuşma
Muhtaçdın sevdama
Sana dair her cümlenin sonuna uluorta öpmelerınle nokta koymaya
Yine döndün bana
Dönmedi yüreğim ihanetin kırmızısa
Yalnızlık ilmeğini geçiremedin boynuma
Kabullenemedın asla bir başılığımı
Sarkaçlı saatimin tik taklarıyla birlikte geçip gidiverdi hüzünlerim vuslatı andıkca...
Saksını yitirmiş bir sardunya olmadım asla
Gitmelerin dönmelerin eksiltmedi sevdamı , alıştırıvermişim yüreğimi ister istemez ...
Düşlerimi hayallerimi budayamadı o gül makası uzak kalışların , arayışların ...
Ağlama ne olur kaldır başını
Mahalleye yıldızsız çöküveren geceler utanmadı kendinden
Yalnızlığımı götüremediğinden
Sende utanma kendinden tabularımız olmadı ki asla
Emindim işte yine bana döndün sevdiceğim
Yorgun teknelere takılıp kalmışken özdeşleştiriyorken kendimi
Azgın dalgalarla seni
Döndün işte alabildiğine muhtaç utangaç bir o kadar caresiz ıslak
O sarmaşık sarmalarının sahibi sen değilmişsin gibi
Kollarına düşünce
Dudaklarıma yapışınca kurtulamayan ben değilmişim gibi
Döndün işte olsa da bri yabancı gibi
" ŞİMDİ TOPLA GÖZ YAŞLARINI KALDIRIMLARINDAN
GİTMELİYİZ ISLIK ÇALARAK YALNIZLIĞIMDAN . . . "