- 21 Eylül 2021
- 701
- 1.670
Yarın devlet hastanesi psikiyatrına randevu aldım. Ben normalde çok gülen bir insanım. Aman o kırılmasın bu incinmesin diye her şeyi içime atarım. Ama kafamda kurarım bunu da kimseye belli etmem. Hiç üzülmemişim gibi davranırım, hiç kızmamış gibi... Son bir iki haftadır daha bir yaşına girmemiş minicik bebeğime bağırırken buluyorum kendimi. Son radde bugün oldu kızımın bi günahı elbette yok uyumadı diye yine bağırdım ona. Aptal ben bebeğimin psikolojisine de zarar vericem Allah korusun. İşin kötü kısmı bunu normal sanıyordum. Yani herkesin bir bam teli vardır falan diye düşünüyordum. Bugün annemle tel de konuşurken anlattım bu durumu. Bana ben sana ya da kardeşlerine hiç bağırmadım kızım o daha çok küçük dedi. Randevu almam gerektiğini söyledi. Ben de aldım. Umarım faydası olur. Şimdi size sorum şu, ben emziriyorum ve gerçekten destek ilaca ihtiyacım olduğunu düşünüyorum. Emzirirken kullanabileceğim bir ilaç var mı? Çünkü bebeğimi çok seviyorum sorunsuz bir şekilde emerken benim yüzümden memeden kesilmesini istemiyorum