- 21 Kasım 2012
- 9.068
- 9.560
- 398
- Konu Sahibi greengirll
-
- #1
Yok değil. Ben huzuru bunda buldum. Isteyen istediğini desin. Ben buyum bitti. Sanki görüşünce bir şeyler söylemiyorlar mi arkandan?
Enerjimi tüketen insanlarla ben de görüşmem istemem ama bu anne , baba, kardeş , teyze dayı kuzen olunca acaba ben mi tahammülsüzüm diye düşünürüm . Bir ortamda bu kadar kişinin de bi anda negatif olması da normal değil
Fazla kalabaligi ben de sevmiyorum. Daha dogrusu sahteligi.. Akrabam mesela cok yakin ama kalkmis arkamdan yorum yapiyor her seyimi elestiriyor, madem benimle ilgili kendine gore olumsuz yorumlarin var konusma benimle. Ama konusmak zorundayiz iste nedense. Elimde olsa kimse ile gorusmeyecegim akraba cevresinden cok az sevdigim insan var benim de. Hos kardesiniz bile art niyetli olunca bu hayatta kimseye guveniniz kalmiyor... Simdi bayram ve dolayisi ile es dost akraba ile muhattap olmak zorunda kalicaz ya nasil stres basiyor nasil. Konusmayinca soguk mesafeli diyolar halbuki donup kendilerine bi bakmiyolar..
Ne mutlu size ki bunu başarabiliyorsunuz :)
Sevmediği imiz insanlardan kaçmaya çalıştıkça bazen hayatımıza da çekebiliyoruz. Büyütmemek lazım belki de ona ayıracağınız yarım saat size birşey kaybettirmez. :)İşte pek başarabiliyor muyum bilmiyorum bir de içimde vicdan azabı oluyor acaba yanlış mı yapıyorum diye. Dün akşam mesela annem arıyor x gelmiş seni görmek istiyor, aslında hiç müsait değilim, çok sevdiğim biri olsa 1 saat ayırırım diyeceğim de gerçekten biliyorum tarzını, niye aramıyorsun sormuyorsun başlayacak hayatından dert yanacak vs içimi şişirecek. Görüşmesem annem küsüyor sıkıştırıyor.
Görüşmeyeceğim sanırım şimdiden daral geldi içime :)
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?