ben oldum 2017'de. genel olarak uyumadığınız için bebeğinizin doğum anını görebiliyorsunuz. ayrıca bacaklarınız hemen açılmadığı için çok ağrılı olan ilk saatleri atlatabiliyorsunuz sonra yavaş yavaş ağrınız artınca hemşire size ağrı kesici veriyor. genel anastezinin sersemliği olmuyor. iğne zor bir şey değil bir kan aldırmak kadar hissediliyor. zaten o kadar heyecanlı bir süreç ki pek birşey hissetmiyorsunuz. ameliyathaneye götürüldüm. masaya oturdum doktor omuzlarını kamburlaştır dedi yani öne doğru eğil. sonra bir kan aldırma kadar bir his o kadar. sonra yatırdılar. temizlerlerken hissettim. ben hissediyorum acımaz değil mi dedim. hayır asla acımayacak dediler. öylede oldu zaten. sonra bebek 10 dakika içinde doğuyor size gösteriyorlar sonra midem bulanıyor dedim seruma bir ilaç verdiler geçti. sonra sanırım bir süre uyumuşum. kendi doktorum gitmişti başka bir doktor dikişlerimi atıyordu. sanırım estetik dikiş için. işlem bitti. hatta gülüştük ameliyatta bebeğimi sakın benden önce kimseye göstermeyin diye. sonra bebeğimle yanyana asansöre binip odamıza çıktık. ayaklarım ilk 3-4 saat uyuşuk hiç bir şey hissetmedim. sonra yavaşça açılmaya başladı. hemşireye söyledim hhemen ağrı kesicimi yaptılar. ne bel ağrım ne baş ağrım oldu. sanırım ameliyattan 6-7 saat sonraydı. ne kadar erken kalkarsan o kadar kolay atlatırsın dediler ve ayağa kalktım yardımlarla ilk yürüyüşüm kapıya kadardı. ilk ayağa kalkmak zor başı dönüyor insanın ama abartılacak bir durum değil. sonra gece koridorda yürüdüm. ertesi gün benim isteğimle taburcu oldum. 1. hafta sonra evimi kendim süpürüyordum korkmayın ben tavsiye ederim. hamileyken hep süreç nasıl oluyor diye merak ediyordum mümkün mertebe yazmaya çalıştım. kolay bir doğum dilerim
