Merhaba bayanlar. Nereye gittiysem çare bulamadım. Büyük ihtimalle sorunumun ismini bulamamamdan kaynaklanıyor... yada bu sorunun sadece bende olmasından?? haha umarım öyle değildir. daha çok küçükken 4-5 yaşlarında kilotlu çorap giyerken çok zorlanıyordum yada dar pantolon tayt vari dar bacaklarımı saran şeyler.
ilkokula başladığım zaman (o zamanlar mavi önlük dönemiydi kızlara pantolon falan yoktu
kilotlu çorabı hayatımdan çıkardım çünkü kalkıp dolaşamıyordum, ders dinleyemiyordum devamlı hareketsiz durmaya çalışıyordum ki bacaklarımdaki varlıklarını hissetmeyeyim. Resmen diken diken olmus ıslak bir kedi gibiydim giydiğimde! haha gerçekten de diken dikendim ama. dakika da 3 kere ürperti geçirdiğimi bilirim 6 saatte kaç tane geçiriyordum siz hesaplayın! uzun etek ve çizmeye geçtim. üşümek benim için çok daha iyi bir seçenekti ve notlarım da düzeldi. okuma yazmayı bir türlü sökemiyordum kilotlu çorap gidince hepsi geçiverdi. zeki bir öğrenci olup çıktım.
Ama ilk ergenlik problemlerim de o dönemde başladı... Herkesin üniforması ve beyaz çorabı çok güzel duruyordu üzerlerinde. ben ise uzun çizmeler ve perde gibi bir önlükle etrafta dolanıyordum. Lisede bu durum ergenlikle beraber daha da fenalaşmaya başladı. Ah başıma gelenler! şimdi üniversitedeyim ve üstesinden gelmeye çalışıyorum ama hayatı bana zehir ediyor.
Kendimi böyle kabul etmeye çalıştım. Hayatın boyunca teyze gibi giyinmek zorunda kalacaksın kabullen artık dedim ama olmuyor işte. Regli dönemim de geldikçe üstüme üstüme yürüyor bu durum. İzah etmeye çalıştığım insanlar genellikle bana yüz vermiyorlar. Amma da takmışsın kafana! Abartıyorsun! Ama abartmanın neresi yanlış? Benim inandığım bir gerçek var ve bu herkes için geçerli. Eğer hayatınızda bir sorun varsa ve sizi gerçekten rahatsız ediyorsa bu problem küçük veya saçma olamaz. Önemli olan ne olduğu değil sizi ne derece rahatsız ettiğidir. Eğer rahatsız ediyorsa mutlaka çözülmelidir. Sadece bol pantolonlar giymek beni rahatsız ediyor. İstediğim şeyleri giyememek, moda denen şeyi deneyememek beni rahatsız ediyor. düzgün görünebilen 3 tane bol kot arasında dönüp dolaşmak beni rahatsız ediyor. istediğim şeyi giymek istiyorum, yaşıma uygun giyinmek istiyorum. bir yemeğe çağırıldığımda, opera ya senfoniye gittiğimde bol kot giyip kendimi zevksiz bir genç kız gibi hissetmek istemiyorum artık.
18 yaşında olup ta kendini güzel hissedememek çok zor bir iş. metro da okula giderken salım salım salınan kızların yanında sadece bol kotun üzerine giden üstler ve ayakkabılar giymek zor bir iş. Evden çıkmak istememek zor bir iş. Kimsenin derdini anlamaması zor bir iş. Kimsenin bir çözüm üretememesi zor bir iş. Defalarca kendini seni acayip rahatsız eden bir şeyi giymeye zorlamak ve her seferinde sinir krizleri geçirerek pes etmek zor bir iş. Abartıyorsun giy işte ne var alışırsın gibi laflar duymak var ya oooo çok zor iş.
Ya bayanlar. Adet olmak böyle bir şey işte. Kimseye anlatamazsan internete boşaltıyorsun. Benimle aynı şeyleri yaşayanlar varsa beklerim
sadece kıyafet olmak zorunda değil. Hayatınızı fazlasıyla etkileyen, sizi komplekse sokan, tam atlattım alışlıyorum galiba dediğinizde adet döneminde sizi tekrar bunalıma sokan "saçma" problemleriniz varsa, ne biliyim burnunuz yamuksa, kalçalarınız genişse gelin, beraber ağlayalım!
ilkokula başladığım zaman (o zamanlar mavi önlük dönemiydi kızlara pantolon falan yoktu

Ama ilk ergenlik problemlerim de o dönemde başladı... Herkesin üniforması ve beyaz çorabı çok güzel duruyordu üzerlerinde. ben ise uzun çizmeler ve perde gibi bir önlükle etrafta dolanıyordum. Lisede bu durum ergenlikle beraber daha da fenalaşmaya başladı. Ah başıma gelenler! şimdi üniversitedeyim ve üstesinden gelmeye çalışıyorum ama hayatı bana zehir ediyor.
Kendimi böyle kabul etmeye çalıştım. Hayatın boyunca teyze gibi giyinmek zorunda kalacaksın kabullen artık dedim ama olmuyor işte. Regli dönemim de geldikçe üstüme üstüme yürüyor bu durum. İzah etmeye çalıştığım insanlar genellikle bana yüz vermiyorlar. Amma da takmışsın kafana! Abartıyorsun! Ama abartmanın neresi yanlış? Benim inandığım bir gerçek var ve bu herkes için geçerli. Eğer hayatınızda bir sorun varsa ve sizi gerçekten rahatsız ediyorsa bu problem küçük veya saçma olamaz. Önemli olan ne olduğu değil sizi ne derece rahatsız ettiğidir. Eğer rahatsız ediyorsa mutlaka çözülmelidir. Sadece bol pantolonlar giymek beni rahatsız ediyor. İstediğim şeyleri giyememek, moda denen şeyi deneyememek beni rahatsız ediyor. düzgün görünebilen 3 tane bol kot arasında dönüp dolaşmak beni rahatsız ediyor. istediğim şeyi giymek istiyorum, yaşıma uygun giyinmek istiyorum. bir yemeğe çağırıldığımda, opera ya senfoniye gittiğimde bol kot giyip kendimi zevksiz bir genç kız gibi hissetmek istemiyorum artık.
18 yaşında olup ta kendini güzel hissedememek çok zor bir iş. metro da okula giderken salım salım salınan kızların yanında sadece bol kotun üzerine giden üstler ve ayakkabılar giymek zor bir iş. Evden çıkmak istememek zor bir iş. Kimsenin derdini anlamaması zor bir iş. Kimsenin bir çözüm üretememesi zor bir iş. Defalarca kendini seni acayip rahatsız eden bir şeyi giymeye zorlamak ve her seferinde sinir krizleri geçirerek pes etmek zor bir iş. Abartıyorsun giy işte ne var alışırsın gibi laflar duymak var ya oooo çok zor iş.
Ya bayanlar. Adet olmak böyle bir şey işte. Kimseye anlatamazsan internete boşaltıyorsun. Benimle aynı şeyleri yaşayanlar varsa beklerim
