Şu KK'da olmasa ne yapacağım bilemiyorum:)
Erkek arkadaşım var ve gayet mutluyum.
Fakat problem bu değil tabiki de. Lise 3'ü bitirdim ve sınıfımda çok sevdiğim, kardeşim dediğim bir arkadaşım vardı. Anlayacağınız üzere erkek. Ama hiçbir şekilde başka bir şey hissetmedim. İnsan olarak çok çok çok seviyorum. Dertlerimi onunla paylaşıyorum.
Birkaç haftadır oturduğum sıranın üzerinde kağıt buluyorum. Üzerinde "Merhaba, adımı henüz bilmiyorsun ama seni çok seviyorum. Şimdilik bunu bilsen yeter.", "Kim olduğumu merak etmemen ilginç ama ben senin en sevdiğin renge kadar her şeyi biliyorum. Sen benim için çok özelsin biliyor musun?" vs gibi notlar yazıyor. Tabiki kalbim bir başkasına aitken bunları bulmak hem beni rahatsız ediyor, hem üzüyor. Ki bunları yazan en yakın arkadaşlarımdan olunca. Yazıdan tanıyamadın mı diyeceksiniz ama kendi yazmamış. Hiç bir şekilde umut verecek bir davranış göstermedim. Bütün herkese nasıl davranıyorsam öyle davrandım. Erkek arkadaşımla ilişkim çok yeni. Bunu da bunları yazan arkadaşımla paylaşmadım. Çünkü okulun son günleri pek sık gitmedim, gittiğimde de o yoktu. Aynı şehirde olmadığımız için erkek arkadşaımı da tanımıyor zaten. Sadece başkasından hoşlandığımı biliyordu. Son olarak şöyle bir mektup aldım bugün:
Merhaba Joule,
Bu kaçıncı kağıt bilmiyorum, hep filmlerde olur sanırdım aşkını itiraf edecekleri zaman kağıdı buruşturup buruşturup atmalar... Seni 3 yıldır tanıyorum, 3 yıldır seviyorum. İnan zor oldu beklemek ama söylemek çok daha zordu. Sen beni hep bir abi, bir kardeş, bir dost olarak gördün ve öyle sevdin biliyorum. Ama bunu söylemekle bir şey kaybetmeyeceğimi düşündüm ve artık kendi kimliğimi açıklamaya karar verdim. Seni çok sevdiğimi ve seveceğimi bil ve bunu aklından çıkarma.
........
Evet arkadaşlar bu arkadaşımla iyi anlaşan bir erkek arkadaşım daha vardı. Mektubu alınca hemen onun yanına gittim o da bunu kendi yazdığını ve o arkadaşımın yazdırdığını doğruladı. -Bu arada bu mektubu yazan arkadaşım okula gelmedi, mektubu sırama o çocuk bırakmış. Karnesini de annesi aldı, hastaymış.-
Eve geldim direk bilgisayarımı açtım, mesaj hakkı olmadığını bildiğimden. O da msn'de ve ben bir şey yazmadım hala. O da yazmadı. Ama eminim ki yazacak. Yazmasa bile ben kendimi çok kötü hissediyorum. Çünkü çok sevdiğim bir arkadaşım ve dostum. Ne yapacağımı bilmiyorum, nasıl yaklaşacağımı da. İlk defa başıma böyle bir şey geliyor. Erkek arkadaşım olduğunu elbette söyleyeceğim ama bunu kendim yapmak istiyorum. Nasıl cevap vereyim ne yazayım nasıl onu kırmadan reddedeğim? Bir akıl verin lütfen... Üzülüyorum onu da üzmek istemiyorum.
Erkek arkadaşım var ve gayet mutluyum.
Fakat problem bu değil tabiki de. Lise 3'ü bitirdim ve sınıfımda çok sevdiğim, kardeşim dediğim bir arkadaşım vardı. Anlayacağınız üzere erkek. Ama hiçbir şekilde başka bir şey hissetmedim. İnsan olarak çok çok çok seviyorum. Dertlerimi onunla paylaşıyorum.
Birkaç haftadır oturduğum sıranın üzerinde kağıt buluyorum. Üzerinde "Merhaba, adımı henüz bilmiyorsun ama seni çok seviyorum. Şimdilik bunu bilsen yeter.", "Kim olduğumu merak etmemen ilginç ama ben senin en sevdiğin renge kadar her şeyi biliyorum. Sen benim için çok özelsin biliyor musun?" vs gibi notlar yazıyor. Tabiki kalbim bir başkasına aitken bunları bulmak hem beni rahatsız ediyor, hem üzüyor. Ki bunları yazan en yakın arkadaşlarımdan olunca. Yazıdan tanıyamadın mı diyeceksiniz ama kendi yazmamış. Hiç bir şekilde umut verecek bir davranış göstermedim. Bütün herkese nasıl davranıyorsam öyle davrandım. Erkek arkadaşımla ilişkim çok yeni. Bunu da bunları yazan arkadaşımla paylaşmadım. Çünkü okulun son günleri pek sık gitmedim, gittiğimde de o yoktu. Aynı şehirde olmadığımız için erkek arkadşaımı da tanımıyor zaten. Sadece başkasından hoşlandığımı biliyordu. Son olarak şöyle bir mektup aldım bugün:
Merhaba Joule,
Bu kaçıncı kağıt bilmiyorum, hep filmlerde olur sanırdım aşkını itiraf edecekleri zaman kağıdı buruşturup buruşturup atmalar... Seni 3 yıldır tanıyorum, 3 yıldır seviyorum. İnan zor oldu beklemek ama söylemek çok daha zordu. Sen beni hep bir abi, bir kardeş, bir dost olarak gördün ve öyle sevdin biliyorum. Ama bunu söylemekle bir şey kaybetmeyeceğimi düşündüm ve artık kendi kimliğimi açıklamaya karar verdim. Seni çok sevdiğimi ve seveceğimi bil ve bunu aklından çıkarma.
........
Evet arkadaşlar bu arkadaşımla iyi anlaşan bir erkek arkadaşım daha vardı. Mektubu alınca hemen onun yanına gittim o da bunu kendi yazdığını ve o arkadaşımın yazdırdığını doğruladı. -Bu arada bu mektubu yazan arkadaşım okula gelmedi, mektubu sırama o çocuk bırakmış. Karnesini de annesi aldı, hastaymış.-
Eve geldim direk bilgisayarımı açtım, mesaj hakkı olmadığını bildiğimden. O da msn'de ve ben bir şey yazmadım hala. O da yazmadı. Ama eminim ki yazacak. Yazmasa bile ben kendimi çok kötü hissediyorum. Çünkü çok sevdiğim bir arkadaşım ve dostum. Ne yapacağımı bilmiyorum, nasıl yaklaşacağımı da. İlk defa başıma böyle bir şey geliyor. Erkek arkadaşım olduğunu elbette söyleyeceğim ama bunu kendim yapmak istiyorum. Nasıl cevap vereyim ne yazayım nasıl onu kırmadan reddedeğim? Bir akıl verin lütfen... Üzülüyorum onu da üzmek istemiyorum.
