- Konu Sahibi BilgeGokcen
-
- #1
Geçen günlerde bir arkadaşla telefonda kendi halimizde dertleşiyorduk. Benden yaşça küçük ama hayattan iyi hacimli silleler yemiş, üzerinde fazla yük taşıyan kadınlardan biridir benim arkadaşım.
Güçlüdür, sabırlıdır... Ben onu hep öyle tanıdım, hep azmetti, hep sabretti.
Bazen dayanamadığı olaylar oldu tabi, yine bunlardan biriydi muhabbetimizin ana konusu. Hatta diyebilirim ki aynı kökenden gelen olaylar dizisinin birikimleriydi bana yansıttıkları.
Konu mu... Başlıkta okuduğunuz gibi erkekler ve anneleri...
Çok severek evlendiler. Türlü güçlükleri yendiler. İş aradılar buldular, başlarını sokacak bir ev aldılar. Borç ödediler, çabaladılar.
Ama bir türlü aradaki anne olayını çözemediler. Evlilik hayatlarındaki ilk kavgayı da bu yüzden ettiler. Benim bildiğim son kavgayı da...
"Anlayamıyorum" diyor arkadaşım, "beni bu kadar sevdiğini söylerken, benim yanımda bana hak verirken, sen haklısın karıcım derken annesinin yanında nasıl dilini yutmuşa dönüyor anlam veremiyorum, deli oluyorum" diye dertleniyor. Kayınvalidesinin hayatındaki her şeye karışmasından, herşey hakkında fikir yürütmesinden şikayet ediyor. Kocasının da bir gün karısına hak verirken annesinden geldikten sonra yön değiştirmesine kızıyor...
Teskin etmeye çalışıyorum arkadaşımı ama sözler bir yere kadar diyor olaylar. "Hiç değişmez mi bu erkekler" diye soruyor bana arkadaşım.
"Ve bu anne kısır döngüsü nereye kadar?"
Of of diyorum... Bilemiyorum...
Not: Arkadaşımın izniyle bilgisi dahilinde bunları yazdım.
Güçlüdür, sabırlıdır... Ben onu hep öyle tanıdım, hep azmetti, hep sabretti.
Bazen dayanamadığı olaylar oldu tabi, yine bunlardan biriydi muhabbetimizin ana konusu. Hatta diyebilirim ki aynı kökenden gelen olaylar dizisinin birikimleriydi bana yansıttıkları.
Konu mu... Başlıkta okuduğunuz gibi erkekler ve anneleri...
Çok severek evlendiler. Türlü güçlükleri yendiler. İş aradılar buldular, başlarını sokacak bir ev aldılar. Borç ödediler, çabaladılar.
Ama bir türlü aradaki anne olayını çözemediler. Evlilik hayatlarındaki ilk kavgayı da bu yüzden ettiler. Benim bildiğim son kavgayı da...
"Anlayamıyorum" diyor arkadaşım, "beni bu kadar sevdiğini söylerken, benim yanımda bana hak verirken, sen haklısın karıcım derken annesinin yanında nasıl dilini yutmuşa dönüyor anlam veremiyorum, deli oluyorum" diye dertleniyor. Kayınvalidesinin hayatındaki her şeye karışmasından, herşey hakkında fikir yürütmesinden şikayet ediyor. Kocasının da bir gün karısına hak verirken annesinden geldikten sonra yön değiştirmesine kızıyor...
Teskin etmeye çalışıyorum arkadaşımı ama sözler bir yere kadar diyor olaylar. "Hiç değişmez mi bu erkekler" diye soruyor bana arkadaşım.
"Ve bu anne kısır döngüsü nereye kadar?"
Of of diyorum... Bilemiyorum...
Not: Arkadaşımın izniyle bilgisi dahilinde bunları yazdım.