• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Erkeklere güvenememek

Kyoshi

Yeni Üye
Kayıtlı Üye
9 Haziran 2025
7
13
3
Kızlar bir sorunum var. Ben bir süredir yalnızım 2 yıl oldu hiç kimseyle görüşmedim bile. Bunun nedeni hem en sonki ilişkim hem de medya. En sonki ilişkim kısa sürdü ama çok sorunlu geçti, ayrıldıktan sonra bile sorunlar yaşadım, ailemi bile etkiledi. Bir süre kendime zaman ayırdım kimseyle görüşmedim. O zamanlar iyi hissettim böyle bir karar almakla ama artık üstünden çok vakit geçti ve gerçekten güzel zemini sağlam bir ilişki istiyorum. Ama bunun için birileriyle tanışacağım bir ortama girmem lazım ya da sosyal medyada birileriyle tanışcağım. Sorun şu sosyal medyadan birisiyle asla öyle bir şey yapmak istemiyorum çünkü korkuyorum. Ne tip bir insan çıkacağını bilmiyorum. Aynı şekilde girdiğim ortamlarda da birisiyle konuşmaya başlıyorum ama yine korkuyorum aynı nedenden dolayı. Son yıllarda kadınlarımızın başına neler geldiğini biliyorsunuz ne yazıkki. Korkumun sebebi bu. Birisini tanıyınca katil veya sapık olabilir diye uzak kalmaya çalışıyorum. Arkadaş oluyorum ama daha fazla anlamda güvenemiyorum. Bırakın sevgili olmayı, yolda yürürken bile (yaşadığım semt sorunlu bir yer) önyargıyla bazı erkeklerden uzakta yürüyorum temkinli yürüyorum korkuyorum çünkü. Değişik tipler var mahallemde. Evet bu biraz paranoyaklık olarak görülebilir ama gerçekten böyleyim. 27 yaşındayım ve artık bu durumu aşmak istiyorum. Her erkek öyle değil biliyorum ama birisine nasıl güvenip bir ilişki başlatacağım bilmiyorum. Bana ne önerirsiniz bu durumu nasıl aşabilirim?
 
Kızlar bir sorunum var. Ben bir süredir yalnızım 2 yıl oldu hiç kimseyle görüşmedim bile. Bunun nedeni hem en sonki ilişkim hem de medya. En sonki ilişkim kısa sürdü ama çok sorunlu geçti, ayrıldıktan sonra bile sorunlar yaşadım, ailemi bile etkiledi. Bir süre kendime zaman ayırdım kimseyle görüşmedim. O zamanlar iyi hissettim böyle bir karar almakla ama artık üstünden çok vakit geçti ve gerçekten güzel zemini sağlam bir ilişki istiyorum. Ama bunun için birileriyle tanışacağım bir ortama girmem lazım ya da sosyal medyada birileriyle tanışcağım. Sorun şu sosyal medyadan birisiyle asla öyle bir şey yapmak istemiyorum çünkü korkuyorum. Ne tip bir insan çıkacağını bilmiyorum. Aynı şekilde girdiğim ortamlarda da birisiyle konuşmaya başlıyorum ama yine korkuyorum aynı nedenden dolayı. Son yıllarda kadınlarımızın başına neler geldiğini biliyorsunuz ne yazıkki. Korkumun sebebi bu. Birisini tanıyınca katil veya sapık olabilir diye uzak kalmaya çalışıyorum. Arkadaş oluyorum ama daha fazla anlamda güvenemiyorum. Bırakın sevgili olmayı, yolda yürürken bile (yaşadığım semt sorunlu bir yer) önyargıyla bazı erkeklerden uzakta yürüyorum temkinli yürüyorum korkuyorum çünkü. Değişik tipler var mahallemde. Evet bu biraz paranoyaklık olarak görülebilir ama gerçekten böyleyim. 27 yaşındayım ve artık bu durumu aşmak istiyorum. Her erkek öyle değil biliyorum ama birisine nasıl güvenip bir ilişki başlatacağım bilmiyorum. Bana ne önerirsiniz bu durumu nasıl aşabilirim?
Duyduğunuz kaygılar çok normal,ben kendimde dahil çocuklarımı alıp bir fanusta yaşayasım var.Biriyle tanışmak istiyorsanız internet sıkıntılı olur İnsanların sosyalleştiği aktivitelere kayıt olun ,turlara çıkın,gönüllü yardımlaşma kurumlarında görev alın.Böylece o kişiyi hem sosyal ortamda tanır iyice araştırırsanız ya da o ortamda olan biri akrabasını ,dostunu size önerir sizde sorar soruşturursunuz.
 
tabii sosyal medyadan kimseyle tanisma ama herkese de sapik gözüyle bakma ya. sonra enerjini bu yöne cekersin nerede uğursuz var o gelir peşinden koşar.
iyi, poncik erkekler her zaman vardi hala varlar. ipsiz sapsiz serefsizler de her zaman vardi hala varlar.
eski turkiyede yok mu saniyorsun? eskiden kadin dövmek olagan bir şeydi cogu yerde. aldatmak da vardi "dost hayati" derlerdi , çapkinlik derlerdi şirinleştirirlerdi.
yani eskiden de her kötülük vardi, hala da var. ileride de olacak.
ama iyilik de var
denemeden bilemezsin:)
kalbini kapatma, hep olumsuz düşünüp olumsuz insanlari da hayatina cekme
 
Kızlar bir sorunum var. Ben bir süredir yalnızım 2 yıl oldu hiç kimseyle görüşmedim bile. Bunun nedeni hem en sonki ilişkim hem de medya. En sonki ilişkim kısa sürdü ama çok sorunlu geçti, ayrıldıktan sonra bile sorunlar yaşadım, ailemi bile etkiledi. Bir süre kendime zaman ayırdım kimseyle görüşmedim. O zamanlar iyi hissettim böyle bir karar almakla ama artık üstünden çok vakit geçti ve gerçekten güzel zemini sağlam bir ilişki istiyorum. Ama bunun için birileriyle tanışacağım bir ortama girmem lazım ya da sosyal medyada birileriyle tanışcağım. Sorun şu sosyal medyadan birisiyle asla öyle bir şey yapmak istemiyorum çünkü korkuyorum. Ne tip bir insan çıkacağını bilmiyorum. Aynı şekilde girdiğim ortamlarda da birisiyle konuşmaya başlıyorum ama yine korkuyorum aynı nedenden dolayı. Son yıllarda kadınlarımızın başına neler geldiğini biliyorsunuz ne yazıkki. Korkumun sebebi bu. Birisini tanıyınca katil veya sapık olabilir diye uzak kalmaya çalışıyorum. Arkadaş oluyorum ama daha fazla anlamda güvenemiyorum. Bırakın sevgili olmayı, yolda yürürken bile (yaşadığım semt sorunlu bir yer) önyargıyla bazı erkeklerden uzakta yürüyorum temkinli yürüyorum korkuyorum çünkü. Değişik tipler var mahallemde. Evet bu biraz paranoyaklık olarak görülebilir ama gerçekten böyleyim. 27 yaşındayım ve artık bu durumu aşmak istiyorum. Her erkek öyle değil biliyorum ama birisine nasıl güvenip bir ilişki başlatacağım bilmiyorum. Bana ne önerirsiniz bu durumu nasıl aşabilirim?
Erkeklere hiç güvenmemek her şeye ön yargıyla bakmak ya da aşırı güvenmek ikisi de sorun. Benim de güven sorunum var. İnternetten tanıştığım erkekler oluyor fakat beni endişe eden şey sapık ya da katil olması gibi düşünceler değil.

Acaba bu kişiye bağlanırsam , ileriki zamanda beni üzer mi , kırar mı, dürüst davranır mı , kısıtlayıcı birisi mi bunları düşünürüm genelde. Ama korkarak yaşanmaz tabi. Akışa bırakmak lazım. Yeni insanlar tanımayı, sohbet etmeyi severim . Arkadaşlık kurulmasa ya da sevgili olunmasa bile en azından bir insan tanıdım diyorum.
 
Back
X