- 14 Mart 2011
- 375
- 199
- 103
bende aynı şeyleri yaşadım canım. kayınvalidemle karşılıklı oturuyordum üstelik karşı karşıya dairelerden yönetiyordu hayatımızı dsha doğrusu o öyle sanıyordu... beni yıllarca tanıdılar eşimle 10 senelik ark.lığın sonunda evlendik biz. bu süre içinde her yönümü gördüler tanıdılar beni. hiç rol yapmadım çünkü sevgili olmadık hiç arkadaşımın ailesine de farklı görünme gibi bir çabam hiç olmamıştı zatenneyse... benim içinde aynı şeyleri yaptılar hatta ne tüp bebeği allah allaaah olmuyosa olmuyo boşver başka kızmı yok laflarına kadar uzanmıştı artık dilleri
eşim onlara kanmıyordu tabi ama moralide bozulmuyo değildi. en sonundsa bir gün ben dayanamadım eşyalarımı topladım eşimin işten gelmesini bekledim. geldi ve konuştum olmuycak dedim yoruldum dedim gitmek istediğimi söyledim. o da bana 1 hafta ver dedi. 1 hafta sonunda herşey bizim için güzel olacak dedi. ve tam 1 hafta sonrasında ordan taşındık hemde sadece evden değil başka şehire gittik. ilk geldiğimizde sıkıntı çektik iş bulasıya kadar. ama sonunda bulduk. parasız kaldık ama hep mutluyduk. öneririm yani sizede uzaklaşmak çok iyi oluyo. şimdi hamileyim ben uzaktayımda sözde pek kıymetli oldum üstüme gelin yok okadar yani
tabi arkamdan nasıldır bilemiyorum hiçte umrumda değil açıkçası... kafana fazla takmamaya çalış. sende kendimi gördüm valla. uzaklaşın olmuyosa eşinde ayağını çeksin azcık gitmesin en azından az da olsa bir düzelme olacaktır diye düşünüyorum...
Cok tesekkür ederim, icimi ferrahlattin :) cok sevindim senin adina gercekten, mutlu sonlar beni hep sevinmistir, tanimadigim insanlarin mutlulugu olsa bile! mutlulugunuz hep sürer insallah!
biz cok yakin oturmuyoruz, hatta büyük ablasi türkiyede yasiyor. Ama yine hep laf, hep söz. Ayrilik sürecinden sonra, bende konustum esimle, ondan beri zaten evime gelip gitmiyolar pek fazla. Benden uzak tutmaya calisiyor esim elinden geldigi kadariyla.. üzüldügümü bildigi icin..
Galiba ben önümüzdeki günlerde tekrar oturup konusacagim güzel bi ortam hazirlayip... en dogrusu bu galiba