- Konu Sahibi Shostakovich
- #1
Öncelikle ramazanınız mübarek olsun.
Eşimle bu ramazan hiç tartışmayacağıma dair yemin ettim. Öncesinde ise tartışmalar yaşıyorduk çok sık bir şekilde. Çok laubali, gereksiz yere konuşan, insanı sinir etmekten hoşlanan bir yapısı var eşimin...Çocuğumuz da olmadığı için biraz yıprandık bu aralar.
Şimdi o eve gelmeden her şeyini her zamanki gibi hazır ediyorum. Çamaşırından yemeğine tatlısına çayına kadar...
Ama bana surat astığı gibi ben sormasam konuşmuyor bile. En sonunda dayanamayıp benim de bir canım olduğunu, zaten dokunsalar ağlayacak derecede üzgün olduğumu söyledim ve ben bir kadınım senin gibi benim de ihtiyaçlarım var...En azından bir gülümse nasılsın iyi misin de diye sitem ettim. Ama sakin bir dille söyledim.
Ben ona söylüyorum işlerin nasıl günün nasıl geçti bir sıkıntın var mı falan diyorum. Kendisi bunun üzerine zorla ve yarım ağaz ee sen nasılsın naptın bugün diyor ama bi görseniz sanki kafasına silah dayamışlar...
Ben de artık dayanamıyorum hanımlar. NE olur bir akıl verin...Sabah gün ışıyana kadar yanına gitmemeye içeride bir şeylerle uğraşmaya karar verdim. Zaten yatakta da iki yabancı gibiyiz artık.
Sanki soğumuş artık benden...Ben de emin değilim o böyle umursamadıkça kalbim çarpıyor sitresten.
Ne yapmalıyım sizce? Ben de artık umursamamak, kendi işime gücüme bakmak istiyorum.
Bana bir yol gösterin ne olur...KAfayı sıyırmak üzereyim...
Böyle iyiymiş...Mesafeli, az konuşarak geçirecekmiş artık bir zaman...Ben dayanamıyorum dayanamıyorummm...
Eşimle bu ramazan hiç tartışmayacağıma dair yemin ettim. Öncesinde ise tartışmalar yaşıyorduk çok sık bir şekilde. Çok laubali, gereksiz yere konuşan, insanı sinir etmekten hoşlanan bir yapısı var eşimin...Çocuğumuz da olmadığı için biraz yıprandık bu aralar.
Şimdi o eve gelmeden her şeyini her zamanki gibi hazır ediyorum. Çamaşırından yemeğine tatlısına çayına kadar...
Ama bana surat astığı gibi ben sormasam konuşmuyor bile. En sonunda dayanamayıp benim de bir canım olduğunu, zaten dokunsalar ağlayacak derecede üzgün olduğumu söyledim ve ben bir kadınım senin gibi benim de ihtiyaçlarım var...En azından bir gülümse nasılsın iyi misin de diye sitem ettim. Ama sakin bir dille söyledim.
Ben ona söylüyorum işlerin nasıl günün nasıl geçti bir sıkıntın var mı falan diyorum. Kendisi bunun üzerine zorla ve yarım ağaz ee sen nasılsın naptın bugün diyor ama bi görseniz sanki kafasına silah dayamışlar...
Ben de artık dayanamıyorum hanımlar. NE olur bir akıl verin...Sabah gün ışıyana kadar yanına gitmemeye içeride bir şeylerle uğraşmaya karar verdim. Zaten yatakta da iki yabancı gibiyiz artık.
Sanki soğumuş artık benden...Ben de emin değilim o böyle umursamadıkça kalbim çarpıyor sitresten.
Ne yapmalıyım sizce? Ben de artık umursamamak, kendi işime gücüme bakmak istiyorum.
Bana bir yol gösterin ne olur...KAfayı sıyırmak üzereyim...
Böyle iyiymiş...Mesafeli, az konuşarak geçirecekmiş artık bir zaman...Ben dayanamıyorum dayanamıyorummm...
en azından benimki öyle bazen güler konuşur şakalaşır bazende surat asar konuşmaz sinir küpü gibi evde gezer belli bir sebebi de yok ben artık çok takmıyorum keyfi bilir.senin eşin hangi sebeple böyle davranıyor bilmiyorum ama üstüne gitme umursama bir müddet kendi haline bırak elbet normale dönecektir
