Eşim ve çocuk

whitesneaker .!.:

Selamlar herkese,
Öncelikle herkese iyi bir gün dilerim.
Arkadaşlar ben 32 yaşında 3 senedir evli bir kadınım. İşim gücüm yerinde. Eşimi de çok seviyorum. Çok uzun yıllardır birlikteyiz. Az biraz borcumuz var sonra rahatlıyoruz.
Buraya konu açmıştım eşimle kavga ettik ve sanırım çocuk için hazır değiliz diye. Eşim küfür ederek yerdeki terlikleri tekmelemişti. Bu benim aile evinde çok sık yaşadığım bir şeydi ve çocuk meselesi rafa kalkmıştı benim için. Çünkü ikimizin de karşılıklı olarak hazır olmadığımızı hissetmiştim.
Eşim bu olay sonrası özür diledi ve bir daha böyle tepki vermemek için çaba göstereceğini söyledi. Karşılıklı olarak dikkat ediyoruz.
Gelelim çocuk meselesine. Benden 3 yaş kadar küçük bir arkadaşım 9 aydır çocuk denediklerini ve olmadığını bu nedenle 2 aydır doktora gittiklerini paylaştı. Ve hiç bir problem olmadığını değerlerin düzgün olduğunu söyledi. Açıkçası bu durum beni biraz endişelendirdi. Doktor randevusu alıp en azından bir muayene olmayı düşünüyorum. Ki bir sorun var ise şimdiden önlem alalım.
Gelelim sorun olan kısıma. Eşime dün bir video paylaştım. Siz de görmüşsünüzdür 2006 yılından bir video. Küçük bir kız ilkokula gidiyor babası okula hazırlık videosu çekiyor. O an aşırı duygulandım. Babamla böyle bir anımız olmamasına, babamla herhangi bir güzel anımız olmamasına.. Yani hem o kızın yerinde olmayı çok istedim hem de evimde o çocuk neşesi olsun istedim. Videoyu eşime attım görüldü attı. “ inşallah sen de böyle bir baba olursun “ yazmıştım. Neyse akşam eve geldi ve sana video attım cevap vermedin bile dedim. Ya izleyemedim dedi yanımda izledi. Ya ben çocuğumla böyle olamam galiba dedi. Çok severim ama o baba gibi jestler mimikler yapamam galiba dedi. Ve benim bütün modum düştü.
Ben de tamam dedim aldım telefonumu elime. Moralim bozuldu üzüldüm. Ben çocuk fikrine sıcak bakmaya başlamışken bu tavrı beni itti. Telefonla ilgilenmekten yüzüme bakmıyorsun dedi ve ikimiz de konuşmayı kestik. Dünden beri konuşmuyoruz.
Ben duygusal açıdan çok aç büyüdüm. Ve şimdi bile bu videolar beni ağlatıyor. Eşim de bunu biliyor. Çocuğum benim gibi büyümesin sevgi ile büyüsün yeşersin istiyorum. Eşimle aynı duyguyu paylaşamamış olmak 3 senedir çocuğu konuşamamak o kadar üzdü ki beni.
Sadece dertleşmek istedim

Genişletmek için tıkla...

Aysenaz11 .!.:

Yorum yapanlar bence olayı yanlış anlamış
Adam buzdolabı gibi

Videoya çok tatlıymış bize de nasip olur inşallah diyip geçse konu sahibi bu kadar üzülmezdi.

Saçma sapan bi tepkş vermiş.
Bir de bu adamı savunmuşsunuz.

Genişletmek için tıkla...

whitesneaker .!.:

Selamlar herkese,
Öncelikle herkese iyi bir gün dilerim.
Arkadaşlar ben 32 yaşında 3 senedir evli bir kadınım. İşim gücüm yerinde. Eşimi de çok seviyorum. Çok uzun yıllardır birlikteyiz. Az biraz borcumuz var sonra rahatlıyoruz.
Buraya konu açmıştım eşimle kavga ettik ve sanırım çocuk için hazır değiliz diye. Eşim küfür ederek yerdeki terlikleri tekmelemişti. Bu benim aile evinde çok sık yaşadığım bir şeydi ve çocuk meselesi rafa kalkmıştı benim için. Çünkü ikimizin de karşılıklı olarak hazır olmadığımızı hissetmiştim.
Eşim bu olay sonrası özür diledi ve bir daha böyle tepki vermemek için çaba göstereceğini söyledi. Karşılıklı olarak dikkat ediyoruz.
Gelelim çocuk meselesine. Benden 3 yaş kadar küçük bir arkadaşım 9 aydır çocuk denediklerini ve olmadığını bu nedenle 2 aydır doktora gittiklerini paylaştı. Ve hiç bir problem olmadığını değerlerin düzgün olduğunu söyledi. Açıkçası bu durum beni biraz endişelendirdi. Doktor randevusu alıp en azından bir muayene olmayı düşünüyorum. Ki bir sorun var ise şimdiden önlem alalım.
Gelelim sorun olan kısıma. Eşime dün bir video paylaştım. Siz de görmüşsünüzdür 2006 yılından bir video. Küçük bir kız ilkokula gidiyor babası okula hazırlık videosu çekiyor. O an aşırı duygulandım. Babamla böyle bir anımız olmamasına, babamla herhangi bir güzel anımız olmamasına.. Yani hem o kızın yerinde olmayı çok istedim hem de evimde o çocuk neşesi olsun istedim. Videoyu eşime attım görüldü attı. “ inşallah sen de böyle bir baba olursun “ yazmıştım. Neyse akşam eve geldi ve sana video attım cevap vermedin bile dedim. Ya izleyemedim dedi yanımda izledi. Ya ben çocuğumla böyle olamam galiba dedi. Çok severim ama o baba gibi jestler mimikler yapamam galiba dedi. Ve benim bütün modum düştü.
Ben de tamam dedim aldım telefonumu elime. Moralim bozuldu üzüldüm. Ben çocuk fikrine sıcak bakmaya başlamışken bu tavrı beni itti. Telefonla ilgilenmekten yüzüme bakmıyorsun dedi ve ikimiz de konuşmayı kestik. Dünden beri konuşmuyoruz.
Ben duygusal açıdan çok aç büyüdüm. Ve şimdi bile bu videolar beni ağlatıyor. Eşim de bunu biliyor. Çocuğum benim gibi büyümesin sevgi ile büyüsün yeşersin istiyorum. Eşimle aynı duyguyu paylaşamamış olmak 3 senedir çocuğu konuşamamak o kadar üzdü ki beni.
Sadece dertleşmek istedim

Genişletmek için tıkla...

Khomyuk .!.:

Bir kadın olarak eşim bana böyle bir anne ol diye mesajla çok da duygusal bulmadığım hatta gayet sıradan olan bir video gönderse tepki vermem.
Bu video sıradan bir video kadın gereksiz çoşmuş diye adam neden çoşmak zorunda olsun ki?
Bu insanı darlamaktır kusura bakmayın.
Ben bir anne olarak etkilenmedim henüz baba olmayan bir adam neden etkilensin?
Bana konu sahibi fazla duygusal geldi açıkçası. Yorar böyle aşırı duygusal insanlar

Genişletmek için tıkla...

-EarthLing- .!.:

Ne kadar sacma bir seye kurulmussunuz. Instagramda gordugunuz videodaki seyi yapmak zorunda mi adam? Sevginin tek ifadesi bu mu? Ben de yapamam boyle seyler. Ogluma olurum ama yakinda okula baslayacak, oturup da boyle seyler yapamam. Videoyu da izlemedim bu arada, ama tahmin edebiliyorum , asiri abartmissiniz. Cocuga hazir degilsiniz bence.

Genişletmek için tıkla...