eşime ve çocuklarıma çok bağırıyorum!

UMUTSUZ canım şunu ben kendime çok sordum acaba ben bu adamdan niye ona verdiğinden daha fazla ilği bekliyorum diye..
gururumamı dokunmuştu

rekabetmiydi

sevgimiydi

niye biz bu adamlardan ilği bekliyoruz sence bunu cevabını bulamıyorum çok soryorum kendime çok ama yok cevabı yok onu çok sevmediğimdende eminim..

bende bilmiyorum turko,bende sevdiğimden emin değilim ama ilgi istiyorum işte neden ya bizmi anormalız?
 
çocuklarıma tabikide sinir olmuyorum,ama bu adamın eve geldiğinde rahat davranmasını hazmedemiyorum ilgilensin istıyorum..ve 2küçük çocuk gerçekten çok zor oluyo biri uyuyacak diğeri ses yapmasın,ikisinide uyutsam büyüğü geç yatar geç kalkar gündüzde uyumaz,küçüğüde tam tersi yemek yedirmek çok zor birde soğuklarda dişarı çıkarmak çok zor oluyo,küçüğü dişarıya hiç alışkın değil hep ağlıyo ve kucakta olcak.birini görse kıyametı koparır kimseye gitmez bebek arabasına bınmez,dışarı çıkamam anlıcanız buyuğude tam tersi yaşı itibarıyle dışarda oynamak istiyo..ve eşim oda çocuklarla dışarı çikmak istemiyo ağlıyolar benı sinir ediyolar diyo..ben yalnızım annemde hiç gelip bana yardımcı olmaz varsa yoksa abimlerin çocukları çok sıkıldım anlıcanız...

aylardır kar yağsın diye beklıyoruz bugun çok guzel heryer,büyük kızım dışarı çıkmak istedi küçüğüde evdeyken istiyo dışarı çıkardım küçüğü korktu başladı ağlamaya eve çıkmak zorunda kaldım büyük kızımda gelmek istemedi tabiki ee bıraktım onu ablası vardı komşunnun kızı oda10yaşinda bende 6.katta oturuyorum..böyle olunca bir sılkıldımkı aksam eşim gelcek beraber çıkalım desem çıkmaz..
 
bende bilmiyorum turko,bende sevdiğimden emin değilim ama ilgi istiyorum işte neden ya bizmi anormalız?

uzun zamandır yaaşdıgımız şeyler bizi dagıttı dengesizleştirdi biz napıyoruz hala böyle adamlardan ilği bekliyoruz ama onlar dışardakine ilği vermeye hevesliler biz hala bunlarla yaşamak zorundayız ya o kaderin neyse :(
 
benimkisi eskisine göre ilğili ama bu olayları unutturmuyo işte biz bazen kol kola gezmelre çıkarız herkes bizi nasılda mutlu zannediyor canım keşke herkesin bildiği gördüğü gibi olabbilsek
 
benim eşimde çok ilgi gösterdiğini zannediyo...geçen akşam düşmüş biyerı incinmiş dün hep aradım nasıl oldun falan dıye 3te eve geldı zaten..bugunde bıkere aradım o benı hıç aramadı ama dıyorum okızı sureklı arıyodu ben bıraz yuz verınce hemen gerı çekılıyo dıye sinir oluyorum..
 
soruyorum arkadaşlar napmalıyım,iyi davranmalımıyım eşime ve bunu nasıl becerebilirim..
birde ben kendimi yatıştırmak için kendi olumsuz yonlerıme bakıyorum sen boylesın adan napsın dıye,
sonrada onun olumlu yonlerını duşunuyorum adam haklı dıye duşunup bazen kendimi aşağlıyorum..
buda çok yanlış bi davranış napsam bilemiyorumki hep ben zarar görüyorum...
 
^ Canim gorev dagilimi yapin,
Sen bebekle ilgilen oda buyuk cocugunla ilgilensin.
Yada tam tersi?

biri 4yaşinda diğeri 1.5yaşinda yanı zaten evde oynarken beraber oynuyolar dışarı pek çıkamıyoruz işte..
arada ilgilenirde 15dakka sonra ya pc ya televizyon işte.sen ilgilen diyorum çizgi film açiyo oda izliyo:)uff işte
 
Erkekler cok fazla cocuklariyla oyun oynamayi sevmiyor.
Bu sorunu bir cok Turk ailesinde goruyorum.
Televizyonu acipta cizgi film seyretmen cocukla ilgilenmek demek degildir.
beraber kitap okumaya calismak. Tabi okuyamasalarda resimde gorulen seyler hakkinda konusmalisiniz.
Bu konuyla ilgili dergiler almakta fayda var. Esiniz belki okurda cocuklarla ilgilenmenin onemini anlar.
 
merhaba arkadaşlar,eşimle 6yıllık evlılığimizde çok sorun yaşadık ve benim sinirlerim yıpranmış derecede hiç sakin davranamıyorum.
eşime hep sinirliyim ve çocuklarımada öyle çok çabuk sinirlenip bağırıyorum sonra öpüyorum oynuyorum ama işişten geçmiş oluyo..herşeyde bağıran huysuz biriyim sanki,çocuklarıma hep öyle değilim özellıkle eşim evde olduğunda öyleyim..

pskoloğa gidecektim son olaylardan sonra,maddıyattan gidemedik..

burda şöyle yaparsanız kocanız size karşı daha iyi olur böyle yaparsanız daha ıyı olur dıye yorumlar çok hoşıma gıdıyo,
ama eşim benı nerdeyse aldattı gıbı bısey hala tam bilmiyorum olayı defalarca sormama rağmen normal arkadaştık deyıp,geçiyo.
oyuzden uygulayamıyorum benımle konuşamadığı için başkasıyla,konuştu ben töleranslı olayım dıyorum ama beceremıyorum,artık
hıç olmuyo onun yanında sınır kupuyum..kendimi rahatlatmak ve daha ılımlı davranmak istiyorum,sonra bu adama bu fazla diye geçiyo
içimden ama boylede yaşanmazkı..iyi davrandığımda kendimi kötü hissediyorum,sankı yine beni kandıracakmış gibi geliyo,lütfen bi akıl verın nasıl davranmalıyım..

Ben bu olayı başla bir başlıkta daha anlatmıştım,aldatmayla ilgili.
Adam eşini aldatıyor çocukları var.Ayrılmıyorlar.Ancak evlilik sırf kağıt üzerinde.
Sevgi,saygı sıfır.Çocuklara babalarından sık sık ağza alınmayacak laflarla bahsediliyor.
Kadın kocası yokmuş gibi hareket ediyor.Adam da çok farklı değil.
Çocukların durumu hiç iyi değil.En son biri sinir krizi geçirmiş (yaşı da ufak değil bu arada) ''Ne yapmaya çalışıyorsunuz?Amacınız ne?'' diye.
Zor,çocuk olunca daha da zor.Allah kimseye yaşatmasın.
Ancak madem bir kere bu evliliği yürütme kararı aldınız bir daha geçmişe bakmamanız gerekli.Kolay değil ama olması gereken bu.Evliliğin sürebilmesi için gerekli.

Bakmayın siz çocuklarınız da evdeki huzursuzluğu,sizin mutsuzluğunuzu hissediyorlardır.Bir yüz ifadesi bir bakış bile çok şey anlatır.O huzursuzluk,gerginlik çocuklara da yansıyor eşinizden size,sizden çocuklara,çocuklardan yine size...Nereye kadar gidecek bu?Aranızdaki sorunları çocuklarınıza yansıtmamalısınız.

Sakin olduğunuz bir vakit alın eşinizi tane tane konuşarak sesinizi yükseltmeden, geçmişi karıştırmadan,suçlamadan anlatın.
Ya da mektup da yazabilirsiniz.
 
Ahhhhhhhhhhhhhhhhh ahhhhhhhhhhhh allah hepımkızın yardımcısı olsun kadın ve erkek okadar cok farklı kı evlılık cok zor
 
Ben bu olayı başla bir başlıkta daha anlatmıştım,aldatmayla ilgili.
Adam eşini aldatıyor çocukları var.Ayrılmıyorlar.Ancak evlilik sırf kağıt üzerinde.
Sevgi,saygı sıfır.Çocuklara babalarından sık sık ağza alınmayacak laflarla bahsediliyor.
Kadın kocası yokmuş gibi hareket ediyor.Adam da çok farklı değil.
Çocukların durumu hiç iyi değil.En son biri sinir krizi geçirmiş (yaşı da ufak değil bu arada) ''Ne yapmaya çalışıyorsunuz?Amacınız ne?'' diye.
Zor,çocuk olunca daha da zor.Allah kimseye yaşatmasın.
Ancak madem bir kere bu evliliği yürütme kararı aldınız bir daha geçmişe bakmamanız gerekli.Kolay değil ama olması gereken bu.Evliliğin sürebilmesi için gerekli.

Bakmayın siz çocuklarınız da evdeki huzursuzluğu,sizin mutsuzluğunuzu hissediyorlardır.Bir yüz ifadesi bir bakış bile çok şey anlatır.O huzursuzluk,gerginlik çocuklara da yansıyor eşinizden size,sizden çocuklara,çocuklardan yine size...Nereye kadar gidecek bu?Aranızdaki sorunları çocuklarınıza yansıtmamalısınız.

Sakin olduğunuz bir vakit alın eşinizi tane tane konuşarak sesinizi yükseltmeden, geçmişi karıştırmadan,suçlamadan anlatın.
Ya da mektup da yazabilirsiniz.

eşimle aram ileri derecede bozuk değil ama en ufak şeye sinirleniyorum sabrım kalmamış artık..
çocuklarımız canımız ,bırı ağladığında yada kavga ettıklerınde herkes kızar
ama ben eşim varken özellıkle yuksek sesle bağıırma ihtiyacı duyuyorum..
yapım ıtıbarıyle dışarda sakın bır ınsanım,
evde de tam tersiyim öncedende öyleydim tek kızım ve annem işe gidiyorum diye biraz şımartırdı eve geldiğimde herşeye kızardım ve evlendım biraz duruldum ama biraz vardı.
şimdi ise eşim beni çok üzdü ve artık hiç sabrım yok hele onun yanında,e napıcam kendimi firenlemem lazım ve geçmişi unutmam bunu başarmak çok zor..
birde eşim o kızla tam olan biteni anlatmadı dıye duşunuyorum belkı anlatsa rahatlıcam tamam bi sünger çekelım dicem ama ne olup bıttını bılmıyorum nasıl uyutuldum hala uyutuluyomuyum dıye kafamda tılkıler dolaşıyo
.konuşmayıda çok denedim ama bukadar aramızda bişey olmadı sadece arkadaştık ,senin bukadar hakaretlerine dayanamaz söylerdim başka bişey olsa diyo..
bende anlamıyorum benım okadar kızmama rağmen gizli gizli aylarca hergün msjlaşmışlar kızda bikliyodu sorun yaşadığımızı bana da bunlar normal gelmiyo ve dolayısıyla asla unutamıyorum ve üstüne süngerde çekemiyorum..
.çok şaşkınım arkadaşım nasıl bır ınsan bılemıyorum ama ayrılmamda imkansız,ve nasıl toparlıcam diye düşünüp duruyorum...
çocuklarıma karşı bu olydan sonra daha ilgili bende bu konuda çok sabırsızım ben evden gittim ve benı dondurmek için çaba sarfettı sana unutturucam dedi..ama hiç mi hiç unutturamadı...
 
Sizi çok iyi anlıyorum.
Geçmişte sizi kahreden , yıllarınızı harab eden insanın yaptıklarını unutamıyorsunuz ve şimdi yüzünüze bile gülse baska anlam cıkarıp sınırlenıyorsunuz..
aynı durum bende de var malesef..
zamanında bana cok kotu seyler yasatan ınsanla sımdı hıcbısey olmamıs gb yasayamıyorum .
İstem dışı sesim yukselıyor , ani tepkiler verıyorum bu sefer karşı tarafta şaşırıyor durduk yere ne oldu dıye ? halbukı durduk yere değil yılların bırıkımı gecmısın acısı oluyor o tepkiler.. Sonra üzülüyorum kırdıgım için ama işte elimden de baska bısey gelmıyor..

Bunun için psikoloğa gidin illaki özele gitmenize gerek yok devlette bunu karşılıyor .
Ben danışmak ıcın gıttıgım zaman cok yararlı olmustu ve bana soylenen tavsıye
Affetmeyi denemekti. Yaşanan haksızlıkları kabul etmem ve gerıye bakmamam soylenmıstı.
Unutulmuyor aslında yasananlar ama insan affedince rahatlıyor ..
 
kendini dizginlemeye çalış. benima nnemde babamla sorunları olduğu için sinirini bizden çıkarırdı. hep bağırırdı ve bunu yıllar sonra farkediyorum ki biz kendini ifade edemeyen çocukalr olduk.
bak bunu iyi düşün ve ona göre karar ver. anlıyorum eşine sinir oluyorsun...daha da olmazsa mutlaka pskolağa git davranışlarını düzeltmen konusunda yardım al.
 
sizi anlıyorum her hanım gibi :( malesef okadar ince ruhluyuz ki yapılanları hazmedemiyoruz ama bir ablam demiştiki ÖNCE KENDİNE DEĞER VERMEYİ ÖĞREN SEN KENDİNE DEĞER VERMEZSEN SANA KİMSE DEĞER VERMEZ çocuklarınızı sevin ne güzel rabbim size melek armağan etmiş kıymetini bilin gezin dolaşın şarkılar söyleyin :) resim yapın çocuklarınızla kısacası eğlenin saçınızı boyatın makyaj yapın :) ve eşinize güler yüzle kapıyı açın inşllh herşey yoluna girer sağlıklı ve mutlu kalın.
 
Param yok demişsin eşin ssk lıysa psikolağa gidebilirsin mutlaka git, içinde daha fazla biriktirme ,eşinede kızdım , neden hanımlarının kıymetini bilmezler ,bazı erkekler ,üzücü
 
Param yok demişsin eşin ssk lıysa psikolağa gidebilirsin mutlaka git, içinde daha fazla biriktirme ,eşinede kızdım , neden hanımlarının kıymetini bilmezler ,bazı erkekler ,üzücü

canım bildiğim kadarıyla pskıyatrı var sskda pskolog varmı bılmıyorum..pskyatrı doktor ve ilaç veriyomuş genellıkle ben ilaç kullanırsam sahte bi mutluluk ,bıde hep uyku halı oluyomuş ben zaten çok uyuyorum bıde ılaç alırsam çocuklarıma kım bakar,bizle ilgilencek kimsemde yok hep yalnınızız,malesef...
 
sizi anlıyorum her hanım gibi :( malesef okadar ince ruhluyuz ki yapılanları hazmedemiyoruz ama bir ablam demiştiki ÖNCE KENDİNE DEĞER VERMEYİ ÖĞREN SEN KENDİNE DEĞER VERMEZSEN SANA KİMSE DEĞER VERMEZ çocuklarınızı sevin ne güzel rabbim size melek armağan etmiş kıymetini bilin gezin dolaşın şarkılar söyleyin :) resim yapın çocuklarınızla kısacası eğlenin saçınızı boyatın makyaj yapın :) ve eşinize güler yüzle kapıyı açın inşllh herşey yoluna girer sağlıklı ve mutlu kalın.

çok teşekkürler,çok güzel söylemiş ablanız,bide ben uygulayabılsem..kendimi çok güçsüz hissediyorum bu konuda bütün asabiliğimde bu yuzden aslında..çocuklarımla guzel vakıt geçiriirim hatta bize gelen kuçukler kıskanır bızım annemız bizle böyle oynamıyo der bizde kalmak isterler..bazen eşime olan öfkemden çocuklarımın yaptığı en ufak bişey bile benı sınırlendırıyo,eşimin yanındayken böyle oluyo hep,benim sorunum eşimle onu bir halledebilsem!
 
cnm gecmisi unut ve gelecege bak.
baktin ki sinirlendin yine bagirmak istiyorsun kendini frenle. kendini esin cocuklarinin yerine koy. ne hissediyorsun annen veya esin bagirsa??? kendini o annenin o esin yaninda iyi hissedermisin??? acikcasi ben kendimi iyi hissetmem. bana bagiran kisinin yaninda olmak istemem. siz ailenizi dagitmak mi istiyorsunuz??
sakinlesmeye calisin bagirmak istiyorsaniz bile esinizi baska odaya cagirip orada bagrinin ki cocuklará yansimasin.
 
Back
X