Eşimi Sevemiyorum...Evlenmemeliydim..

Bu konuyu açıp açmama konusunda kararsızdım ama artık kendi kendime üstesinden gelemiyorum.
Genelde bu tip konularda üyeler direkt sanki kendi hayatlarının her alanlarında kusursuzlarmış gibi konu açanın üstüne gidiyor,ahkam kesiyor... Eleştirmeyi bilmediği gibi saçma sapan hakaretler savuruyor.
Kendi hatalarımın ve zayıflıklarımın farkındayım,dolayısıyla yapıcı eleştirilere açığım.
Zaten eleştirilere ihtiyacım var.Yardımcı olacağınızı umuyorum.

Ben 4 yıllık evliyim.Aşktan çok mantık evliliği yaptım. Eşim çok iyi biri; anlayışlıdır,sevecendir,bağlıdır,kariyer sahibidir; öyle hakaretli tartıştığımızı bilmem. Aslında karşılıklı saygı içersinde olan bir ilişkimiz var. Bu konuda onun hakkını ödeyemem.

Evlendiğimizden beri başta cinsel sorunlar yaşadık.Ben eski bir vajinusmus hastasıyım.Bu süreç içersinde zaten ikimizde yıprandık sanıyorum.Evin içinde iki arkadaş gibi olmaya başladık. İşin ilginç tarafı belli bir zamandan sonra ne o beni istemeye başladı ne de ben onu. Zaten bir vajinusmus hastası olarak ilişkiden kaçınıyordum. O ise beni incitmek istemediği için bana cinsel olarak yakınlaşmada bulunmadığını söylüyordu.Gerçi vajinusmus eşlerinde görülen bir tür davranışmış. Velhasıl, bu şekilde 3 seneyi doldurduk.

En sonunda nihayet 3 senenin sonunda bu hastalığı yendim. Gelgelelim ikimizde birbirimize karşı o tutkuyu bir türlü yakalayamadık. Evin içinde iki arkadaş gibiyiz. Birbirimizi öpüyoruz,sarılıyoruz,kucaklaşıyoruz ama o kadar...

İşin kötüsü; bu süreç içersinde artık ona karşı birşeyler hissetmemeye başladım.Ondan etkilenmiyorum.Sevemiyorum.Hatta en son başkasından etkilendim Durumun ciddiyetinin farkındayım,ne yapacağım bilmiyorum. Günah işlemekten,başkasına ilgimin kaymasından korkuyorum.Eşimi incitmek istemiyorum.Ona karşı hata yapmak istemiyorum. Off, çok kötüyüm.

Sürekli evlenmemeliydim diyip durmaya başladım.Gerçi sanıyorum çoğu evlilikte aşkta olsa belli bir zaman sonra sevgi alışkanlığa dönüşüyor, o heyecan kayboluyor.Ne kalıyor geriye;sevgi-saygı...Ben bu saygıyıda yitirmekten korkuyorum.Bir yandan evliliğimi bitirmek yerine kurtarmak istiyorum.:2:
Ne yapmalıyım.Normal düşünemiyorum.Lütfen yardım edin

evlilerin bu konuya yorum yapması daha uygun olur ama ben nacizane fikrimi söyleyeyim
eğer ilgin başka birine kayıyorsa bu evliliği daha fazla uzatmamalısın
senin başkasından etkilendiğin gibi eşin de etkilenebilir sonuçta
hem o bir erkek ve cinsellik onlar için daha farklı bir boyutta
eşini tebrik etmek lazım hastalığın konusunda üzerine gelmemiş sana destek olmuş
bana sorarsan ilişkinizi tekrar alevlendirebilirsiniz
tabi sevginiz hala devam ediyorsa
birlikte güzel bi tatile gidin
kafanızı dağıtın
farklı heyecanlar yaşayın. çılgınlıklar yapın
monotonlaşan evliliği bu süreçten çıkarın

Teşekkür ederim yazdıklarınız için...
Tatile 2-3 kez çıktık yani bunu denedik.
Fakat her ikimiz için-en azından benim için- hiçbir çekim olmadı.

Bence sizin derdiniz adami sevmemek ve sevgi aramak. Sevgi, ask, tutku, cinsellik de ihtiyaclar sonucta siz de bunlari baskalarinda ariyorsunuz.

Ben vajinismustan cok adama cekim hissetmediginiz icin birlikte olmak istemediginizi dusundum nedense..

Konu sahibesi, bence sevememek diye bir sey olmaz, ya seviyorsundur, ya sevmiyorsundur.sizinki ikincisi. Karar size ait, ya kardes kardes yasayacaksiniz, ya da bosanip askin pesine duseceksiniz.......karar size ait, sizi neyin mutlu ettigini biz bilemeyiz. Bosan veya bosanma dememiz bence saglikli olmaz, neyi istediginize siz karar vermelisiniz. Kac yasindasiniz bu arada?

28 yaşındayım

alakasız olacak ama aynı evde 3 yıl nasıl arkadaş gbi yaşanır yahu çok kötü bir şey olmalı..

çok zor dönemler geçirmişsiniz cnm ..
eşin 3 sene boyunca hastalıgında sana destek olmuş..aranızda hakaretli hiç bir tartışma yaşanmamış..tatillere gitmişsiniz..bunlara rağmen eşine karşı birşy hissetmiyorsan ;hatta başka birinden etkilendiysen bence bu evliliği devam ettirme.Çünkü eşiyle birçok problm yaşamasına ragmen hala aşık olan insanlar var ve sen sana destek oldugu halde seni üzmediği halde başka birinden etkilendiysen yapıcak birşey yok demektir bazı şeyler içten gelecek zorla olmuyor demekki..inşallah hakkınızda hayırlısı olur,çok iyi düşünemk lazım..eğer aşk senin için önemli değilse eşinle sakin bir hayata devam edebilirsin,zaten aşk geçici birşey seçim senin ..iyi haberlerini alırız inşallah..

o birşeyler hissettiiğin kişi kim? çok yakınınızda biri mi? belki anlık bir çekimdir ondan soruyorum..

Meditation .!.:

Bu konuyu açıp açmama konusunda kararsızdım ama artık kendi kendime üstesinden gelemiyorum.
Genelde bu tip konularda üyeler direkt sanki kendi hayatlarının her alanlarında kusursuzlarmış gibi konu açanın üstüne gidiyor,ahkam kesiyor... Eleştirmeyi bilmediği gibi saçma sapan hakaretler savuruyor.
Kendi hatalarımın ve zayıflıklarımın farkındayım,dolayısıyla yapıcı eleştirilere açığım.
Zaten eleştirilere ihtiyacım var.Yardımcı olacağınızı umuyorum.

Ben 4 yıllık evliyim.Aşktan çok mantık evliliği yaptım. Eşim çok iyi biri; anlayışlıdır,sevecendir,bağlıdır,kariyer sahibidir; öyle hakaretli tartıştığımızı bilmem. Aslında karşılıklı saygı içersinde olan bir ilişkimiz var. Bu konuda onun hakkını ödeyemem.

Evlendiğimizden beri başta cinsel sorunlar yaşadık.Ben eski bir vajinusmus hastasıyım.Bu süreç içersinde zaten ikimizde yıprandık sanıyorum.Evin içinde iki arkadaş gibi olmaya başladık. İşin ilginç tarafı belli bir zamandan sonra ne o beni istemeye başladı ne de ben onu. Zaten bir vajinusmus hastası olarak ilişkiden kaçınıyordum. O ise beni incitmek istemediği için bana cinsel olarak yakınlaşmada bulunmadığını söylüyordu.Gerçi vajinusmus eşlerinde görülen bir tür davranışmış. Velhasıl, bu şekilde 3 seneyi doldurduk.

En sonunda nihayet 3 senenin sonunda bu hastalığı yendim. Gelgelelim ikimizde birbirimize karşı o tutkuyu bir türlü yakalayamadık. Evin içinde iki arkadaş gibiyiz. Birbirimizi öpüyoruz,sarılıyoruz,kucaklaşıyoruz ama o kadar...

İşin kötüsü; bu süreç içersinde artık ona karşı birşeyler hissetmemeye başladım.Ondan etkilenmiyorum.Sevemiyorum.Hatta en son başkasından etkilendim Durumun ciddiyetinin farkındayım,ne yapacağım bilmiyorum. Günah işlemekten,başkasına ilgimin kaymasından korkuyorum.Eşimi incitmek istemiyorum.Ona karşı hata yapmak istemiyorum. Off, çok kötüyüm.

Sürekli evlenmemeliydim diyip durmaya başladım.Gerçi sanıyorum çoğu evlilikte aşkta olsa belli bir zaman sonra sevgi alışkanlığa dönüşüyor, o heyecan kayboluyor.Ne kalıyor geriye;sevgi-saygı...Ben bu saygıyıda yitirmekten korkuyorum.Bir yandan evliliğimi bitirmek yerine kurtarmak istiyorum.:2:
Ne yapmalıyım.Normal düşünemiyorum.Lütfen yardım edin

Genişletmek için tıkla...

keşke içinin ısınmadığı biriyle en başta evlenmeseydin be güzelim. mantık evliliği denilen şey aslında ne biliyor musun sevmediğin bir adamın yaşam standartı iyi diye onunla evlenmek bence sen hatayı burada yapmışsın zaten.garibime giden cümlen kırmızı rennkle işaretlediğim yer oldu orada yanılıyorsun eğer iki taraf birbiriyle mantık değil severek evlenmişse o sevgi hiç bir zaman alışkanlık olmuyor insan katlanmaya kötü olanlara alışır. ama severek evlenince her günün aynı heyecan sadece zaman akıp gidiyor o kadar. eşimle çocuk yaştan beri sevgiliyiz desek yeridir hala aynı hala birbirimizin gözünün içine bakarken gülücüklerle heyecanla bakıyoruz. birbirimizie alışmak değil bu sevgi hala aynı.umarım eşine bağlanabilirsin bir gün çok zor çünkü düşünsene eşin sana karşı bir his duymasa keşke evlenmeseydim dese nasıl can yakardı

Siz baştan zaten hata yapmışsınız mantık evliliği yaparak tabi hal böyle olunca sizden tarafa cinsel yönden bir arzu bir çekim olamamış çünkü vajinismus olsanız bile eğer karışınızdaki kişiye aşıksanız bir çekim, istek olur fakat sadece bunu gerçekleştirememe durumu hasıl olur sizde o tutku yok o yüzden zaten bu kadar uzun sürmüş rahatsızlığın eğer isteseniz tedavi olur kısa sürede çözerdiniz. Eşiniz baya sabırlı davranmış bir laf dememiş, soğukluğunuzun nedenin sormamış, tatillere gitmişsiniz yani düzelirsiniz diye ama erkekte karşıdan bir ilgi görmeyince kendi kabuğuna çekilir sürekli zorlamak istemez tabii beyefendi olanlar yoksa eşiniz sizi zorlayabilirdi de kavga da çıkarırdı madem istemiyordun neden evlendin derdi. Bunun kurtulacak yanı kalmamış açıkçası sadece eşinizden kaynaklı olsa şunu bunu yapın derdim ama desem de sonuç değişmeyecek siz onları yapmakta istemeyeceksiniz içinizden gelmesi lazım görev gibi değil hele ki bir de başkasından hoşlanmaya başladıysanız zaten bütün kapılar eşinize kapanmış bence oturun konuşun böyle yürüyemeyeceğini, onu da mutsuz ettiğinizi, dostça ayrılmak istediğinizi belirtin. Yeni bir sayfa açın kendinize ve bir daha ki sefere aşk evliliği yapın aceleye getirmeyin tanıyın gerçekten sevdiğinize kanaat getirin.

son cümlelerindeki gibi düşünme eğer severek aşık olarak evlenmiş olsaydın uzun yıllar geçsede aşkınısevgini kaybetmezdin daha çok bağlanırdın

Sürekli evlenmemeliydim diyip durmaya başladım.Gerçi sanıyorum çoğu evlilikte aşkta olsa belli bir zaman sonra sevgi alışkanlığa dönüşüyor, o heyecan kayboluyor.Ne kalıyor geriye;sevgi-saygı...Ben bu saygıyıda yitirmekten korkuyorum.Bir yandan evliliğimi bitirmek yerine kurtarmak istiyorum.

Genişletmek için tıkla...

her gün bu sözleri tekrar ettiğiniz kadar ''iyi ki evlenmişim, eşimi çok seviyorum'' deseniz bakış açınız değişirdi bir yönden... hislerinizi düşünceleriniz belirler, siz sürekli kendinize bunları söylerseniz adam ağzıyla kuş tutsa yaranamaz size tabi.

eğer evliliğinizi kurtarmak istiyorsanız her gün bıkıp usanmadan kendinize bu evliliği kötü hale getirmeyi bırakmanız gerek. yaptığınız şeyler evliliğinizde tatminsizlik yapıyor, bunları fark edin ve değişitirin. en basitinden yukardaki düşünceleri tekrarlamayı bırakıp herşeye rağmen evliliğimi kurtaracam deseniz bile bakış açınız ve sevginiz tamamen değişir... ayrıca sevmek için kendinize izin vermelisiniz, bir şeyi hata olarak görüp nasıl sevmeye devam edebilirsiniz. geçen geçti artık evlenmişsiniz. kabul edin ve sevmeye çalışın. yok olmuyor yapamıyorum diyorsanız da başka yollara bakın..

evliliğimi kurtarmak istiyorum yazmışsın ya, ben gerçekten içinden geliyorsa başarabileceğine inanıyorum..

Evet eşini sevmediğin doğru.

Zira sevseydin bağlı olurdun ve başkasından etkilenmezdin.

Sevgi olmayan yerde saygı olsa kaç yazar.

Ayrılmak en makbulü şu durumda.

Yoksa zamanla onun gözü de başkasına kayar.Sonra aldatmak adatılmak kaçınılmaz olur.

Sonra bir bakmışsın saygı da puf uçar gideer.

Dediğm gibi iş o raddeye gelmeden ayrılmak en iyisi.

3 sene saygi ile bekleyen kocaya layik gorulen " baskasina gonlum kaydi"

Cok acimasiz bazi insanlar....

mantık evliliği yaptığını söylemişsin sanırım bundan dolayı pişmanlık duyuyosun, hata yaptığını düşünüyorum en başından 25 yaşında böyle bi evliliğe adım atarak. sevmek zorlamayla olan bişey değil. senin yerinde olsam boşanırdım ne gencecik yaşımda ömrümü heba ederdim ne de karşımda ki insanın mutlu olma hakkını elinden alırdım. ona da yazık.