- 16 Ekim 2019
- 186
- 134
- 23
- Konu Sahibi Cherrypiemie
- #1
Merhabalar herkese. Artık o kadar bunaldım ki derdimi kimseye anlatamıyorum.Çok severek evlendiğim bir eşim var 2 senedir birlikteyiz evleneli daha bir yılımız dolmadı.Çok güzel bir evimiz hayatımız vardı.Ta ki büyük deprem gününe kadar.Özenle döşeyip mutlulukla yaşadığımız evimiz çok hasar aldı.Eşim imkanımız olmasına rağmen şehir içinde başka eve taşınmak istemedi depremden çok kötü etkilendi o sırada ben evde değildim o yalnız yakalandı.Apartmanda yaşamak istemiyorum artık dedi ve yazın büyük kısmını da geçirdiğimiz ailesinin evine taşınalım dedi.Eşimin ailesinin evi daha güvenli bir bölgede çok geniş çok güzel bir yer.Evin alt katında onlar oturuyolardı üst kat boştu eşimin psikolojisi benden de kötü etkilenince mecburen kabul ettim oraya taşınmayı.Çünkü bu evi ünlü bir müteahhite yaptırmışlar ve başında durmuşlar eşimin babası da inşaat mühendisi o yüzden ev çok sağlam bir arazide sağlam bir yapı eşimin buraya bu kadar taşınmak istemesi bu yüzdendi.Neyse ben de mecbur kalınca kabul ettim taşındık.Eşim 1-2 sene kalalım burada kendimize uyan güvenli güzel bir ev bulalım veya yaptıralım öyle taşınırız diyor.Ama inanın o kadar bunaldım ki
Ankarada yaşayan problemli görümcem de burada birkaç aydır geçenlerde hepimizle kavga etti bana bir sürü şey söyledi haftalarca evin içinde küs hayalet gibi bi insan dolanıp durdu neyse ankaraya gitti bir süreliğine.Şimdi de eşimin annesi sudan bir sebepten eşime kızdı bana da küstü yüzüme bakmıyor.Halbuki konu ile benim hiç ilgim alakam yok normalde de çok iyi anlaşır eğleniriz.Çok üzüldüm böyle yapmasına.Ben çocukluğumu hep kavga eden huzursuz bir ailede geçirdim sırf kendi hayatımı yaşayayım diye üniversiteyi uzakta okudum.Sırf ailemle aynı evde yaşayıp huzursuz olmamak için üç kuruş harçlığımla az kazancımla başka bir şehirde kıtkanaat geçinerek kendi evimde oturuyordum.Ki ailemin yanında geçirmek zorunda kaldıgım her yaz tatili de zehir olurdu hep.O sebepten evimde küslük huzursuzluk hiç sevmem.Eşim de çok huzurlu bir insandır evimizde öyle huzurlu ve mutluyduk ki başbaşa o günleri çok özlüyorum.Bu evde yine bi huzursuzluk küslük saçma sapan bir hava var.Eşimin ailesi normalde iyi insanlar ama yapılarından mıdır nedir gerginler biraz.Bir de bence ev ev üstüne olmamalı ev istediği kadar büyük olsun hiç fark etmez.Ha eşime söylüyorum taşınmak istediğimi ama tabi dinlemiyor beni.Pandemi yüzünden de bir yere gidemiyoruz ben işimi de yapamıyorum vs.Kapana kısılmış gibi kaldım buralarda.Evimin olduğu zamanları öyle çok özlüyorum ki ağlıyorum bazen.Buraya ait hissedemiyorum bir türlü.
