- 5 Ağustos 2015
- 285
- 177
- 18
- 38
- Konu Sahibi bluenight06
- #1
1 yıl 3 aylık evli ve 27 haftalık hamileyim. eşimle 4 yıldır tanısıyorum . severek evlendik ama herşey farklılastı. ilk basta annesiyle anlaşamadım hıc beni istemedi şuan onu aştım eşimle anlasamıyoruz . eşimin maddi sıkıntıları vardı evlilik önccesinde ve evliliğime taşıdı bunları basta bunlar yuzunden birbirimizi yedik .şimdi de hamile olmama ragmen sureklı benle kavga içinde . nefret ediyorum artık . ama bebeğim var su saatten sonra sadece kendimi düşünerek hareket edemiyorum.hamile oldugumu duydugundan beri özel hiç bisey yapmadı. kendim söylememe ragmen yapmadı. hiç bi zaman hiç bi özel günümü ben soylemeden kutlamadı . basit görünebilir ama üst üste geldikçe artık dayanılmaz bir hal alıyo.iyi yönlerini düşünmeye çalışıyorum ama zaten olması gerekenleri bile yapmıyor. mutsuzum. bebeğimi de üzmek istemiyorum kendimi toparlamaya calısıyorum.polyannacılık oynamaya calısıyorum kendim yoruluyorum.. zaten calısıyorum hamileyım eve gelip bı de evde yoruluyorum.piskolojim darma duman .hormonlarım tırıvırı.ona en ccok ihtiyacım olan zamnda o benle kavga ediyo.gercekten asırı bencil. hep kendi istediği olsun istiyo.evin tek oglu ve cok sımartılmıs ama ben de insanım ve yoruldum..Allah ım huzur ver diye dua ediyorum.oglum inşALLAH huzur getirecek evimize. dort gözle onu bekliyorum.çektigim herseyı unutturmasını diliyorum...