eşimle aram çok kötü

my_angel_87

Geçici Olarak Hesap Pasiftir !
tek ayak cezası
Kayıtlı Üye
21 Ocak 2012
291
3
118
Ben 7 yıllık evli 29 yaşında 1 .çocuk annesiyim.evlendiğimden beri eşimle çok kavga ediyoruz hiç anlaşamıyoruz ama artık hiç tahammül edemiyorum.bana değer vermediğini hissediyorum 2 gün barışıksak 3. gün mutlaka kavga ediyoruz.şu an çalışıyorum işim zaten çok yoğun bir yandan eşimin işiyle ilgili sıkıntılar yaşıyoruz birde kızımın bakımı derken hiç tahammülüm kalmadı.ona birşeyi yapma dediğim zaman bana elli bin kere söyletiyor en son bağırıyorum bu kez ben suçlu oluyorum.
Bana değer vermediğini hissediyorum bir tartışma yapalım umrunda olmaz dışarı kahveye gider,ağlarım umrunda olmaz,gün içinde bana tlf etmiyor hep ben arıyorum dah bir çok şey.yemin ederim hayatımdan bıktım zaten eşimin işiyle ilgili çok sıkıntı çektik birde huzurum yok.çocuğum 3 yaşında beni hergün bağırırken görüyor.dışarıda başkasının yanında bağırır oldum hakaret etmeye başladık evliliğimiz çok kötüye gidiyor.ama o ne olursa olsun ne var bunda ben naptıım?birşey yapmadım bana köpek gibi bağırıyorsun deyip hiç birşey yokmuş gibi davranıyor artık canıma tak etti Allah aşkına söyleyin napayım?kavga yapınca hemen kahveye gidiyor kendinde bir özgürlük hissediyor akşam çıktı çıkmak istedi çıkmıcaksın dedim dinlemedi çıktı.ben napıcam bilmiyorum çok bunaldım hem iş hem ev bide eşimin bu huyları.psikoloğa gittim antideprasan kullandım yine değişmedi hep aynı hayatımdan bıktım hiç mutlu değilim
 
Canim şükür et haline. Eğeraeviyorsan kkatılan. Degisirmi degizmez ama mutlu olmak için kendine zaman ayir. Üzülüyorum ya tek kişilik evliliklere. Allah yardimcin olsun.
 
sen niye kendini haplıyorsun ki..vücuduna yazzık..bu adam doktorada gitse değişmez..bu bir huy..ölmünceye kadar gider..değiştirmen olmaz diye düşünüyorum..kendinizi harap etmeyin gerekeni yapın ve kurtulun..çoçuğada yazzık..bu ortamda büyüyor..
 
Ben 7 yıllık evli 29 yaşında 1 .çocuk annesiyim.evlendiğimden beri eşimle çok kavga ediyoruz hiç anlaşamıyoruz ama artık hiç tahammül edemiyorum.bana değer vermediğini hissediyorum 2 gün barışıksak 3. gün mutlaka kavga ediyoruz.şu an çalışıyorum işim zaten çok yoğun bir yandan eşimin işiyle ilgili sıkıntılar yaşıyoruz birde kızımın bakımı derken hiç tahammülüm kalmadı.ona birşeyi yapma dediğim zaman bana elli bin kere söyletiyor en son bağırıyorum bu kez ben suçlu oluyorum.
Bana değer vermediğini hissediyorum bir tartışma yapalım umrunda olmaz dışarı kahveye gider,ağlarım umrunda olmaz,gün içinde bana tlf etmiyor hep ben arıyorum dah bir çok şey.yemin ederim hayatımdan bıktım zaten eşimin işiyle ilgili çok sıkıntı çektik birde huzurum yok.çocuğum 3 yaşında beni hergün bağırırken görüyor.dışarıda başkasının yanında bağırır oldum hakaret etmeye başladık evliliğimiz çok kötüye gidiyor.ama o ne olursa olsun ne var bunda ben naptıım?birşey yapmadım bana köpek gibi bağırıyorsun deyip hiç birşey yokmuş gibi davranıyor artık canıma tak etti Allah aşkına söyleyin napayım?kavga yapınca hemen kahveye gidiyor kendinde bir özgürlük hissediyor akşam çıktı çıkmak istedi çıkmıcaksın dedim dinlemedi çıktı.ben napıcam bilmiyorum çok bunaldım hem iş hem ev bide eşimin bu huyları.psikoloğa gittim antideprasan kullandım yine değişmedi hep aynı hayatımdan bıktım hiç mutlu değilim

sen sorumluluklarını bilen birisin hem iş hem ev bir de eşinin vurdumduymazlığı eklenince haliyle taşıyorsun. ama bence sakin olmalısın her şeyden önce. eşin takmıyorsa sen de takma. sadece çocuğuna ve evine karşı sorumluluk yüklen ve eşini takma, bakalım napıcak, kendine vakit ayırmaya çalış fırsat buldukça
 
Evlenmek nasıl doğal bir süreçse, boşanmakta biz insanlar için.Lütfen çocugunuzun psikolojisini düşünün ve ne gerekiyorsa yapınız.
 
A a ne tesadüf eşim ile bende tartistim sebepsiz hemde cikdurtiyimusun onu bikmis benden bir bucuk yıllık evliyim düşün kustum konuşmuyorum umrumda değil diyo
 
Valla anlamadım
sorun ne, kimde ?
kavga ediyorsunuz adamın kahveye gitmesini neden takıyorsun? zaten kavga etmısınız evde olsa ne olacak ki?
 
Ben 7 yıllık evli 29 yaşında 1 .çocuk annesiyim.evlendiğimden beri eşimle çok kavga ediyoruz hiç anlaşamıyoruz ama artık hiç tahammül edemiyorum.bana değer vermediğini hissediyorum 2 gün barışıksak 3. gün mutlaka kavga ediyoruz.şu an çalışıyorum işim zaten çok yoğun bir yandan eşimin işiyle ilgili sıkıntılar yaşıyoruz birde kızımın bakımı derken hiç tahammülüm kalmadı.ona birşeyi yapma dediğim zaman bana elli bin kere söyletiyor en son bağırıyorum bu kez ben suçlu oluyorum.
Bana değer vermediğini hissediyorum bir tartışma yapalım umrunda olmaz dışarı kahveye gider,ağlarım umrunda olmaz,gün içinde bana tlf etmiyor hep ben arıyorum dah bir çok şey.yemin ederim hayatımdan bıktım zaten eşimin işiyle ilgili çok sıkıntı çektik birde huzurum yok.çocuğum 3 yaşında beni hergün bağırırken görüyor.dışarıda başkasının yanında bağırır oldum hakaret etmeye başladık evliliğimiz çok kötüye gidiyor.ama o ne olursa olsun ne var bunda ben naptıım?birşey yapmadım bana köpek gibi bağırıyorsun deyip hiç birşey yokmuş gibi davranıyor artık canıma tak etti Allah aşkına söyleyin napayım?kavga yapınca hemen kahveye gidiyor kendinde bir özgürlük hissediyor akşam çıktı çıkmak istedi çıkmıcaksın dedim dinlemedi çıktı.ben napıcam bilmiyorum çok bunaldım hem iş hem ev bide eşimin bu huyları.psikoloğa gittim antideprasan kullandım yine değişmedi hep aynı hayatımdan bıktım hiç mutlu değilim

Adama sizin tabirinizle "köpek" gibi bağırıyorsunuz ve kahveye gitmesine, gün içinde sizi aramamasına mı şaşırıyorsunuz? Evde kalıp ya da arayıp sizin azarlarınızı işitmek istemiyordur.

Hiç sevmem bağırıp çağıran insanları. Bir şeyi 50 kere söylemek zorunda kalıyorsanız belki de düzgün ifade edemiyorsunuzdur, iletişim probleminiz vardır hiç kendinize dönüp baktınız mı?
 
Ev ve cocuk haricinde kendine baska ugraslar bulmalisin..
Esininde fazla ustune gitme sana nasil davraniyirsa sende aynisini yap
 
Valla anlamadım
sorun ne, kimde ?
kavga ediyorsunuz adamın kahveye gitmesini neden takıyorsun? zaten kavga etmısınız evde olsa ne olacak ki?
aramız iyiyken hiç sorun yok kahveye çıkmaz tartışma yapınca kahveden içeri girmez.insan tartışınca gider kafasını toplar gelir.benim eşim kendini mutlu etmek için gidiyor.ben evde çocukla kalıyorum düşünmekten kafayı yiyorum ama onun umrunda olmuyor
 
Adama sizin tabirinizle "köpek" gibi bağırıyorsunuz ve kahveye gitmesine, gün içinde sizi aramamasına mı şaşırıyorsunuz? Evde kalıp ya da arayıp sizin azarlarınızı işitmek istemiyordur.

Hiç sevmem bağırıp çağıran insanları. Bir şeyi 50 kere söylemek zorunda kalıyorsanız belki de düzgün ifade edemiyorsunuzdur, iletişim probleminiz vardır hiç kendinize dönüp baktınız mı?
ben aramız iyiyken aramamsından bahsediyorum aramız kötüyken aramaması normalde iyiyken aramaması normal mi sizce?valla bende bağırmayı sevmiyorum ama doluyorum doluyorum sonra taşıyorum
 
Back
X