2.5 yıllık evliyim ,6. ayım bitti hamilelikte ama nasıl geçiyor

mutsuzluk,suçluluk ve pişmanlık duygularıyla..
o sabırlı, aşık,neşeli, beni çok kıskanan adam gitti yerine daha az umursamayan artık benim can sıkıntılarımdan sıkıldığını söyleyen ve artık kıskanmayan bir adam geldi..
2. evliliğim oldugundan hamilelikten önce zaten arızalarım oluyordu eşim çok çaba sarfetti onun gibisini yerde gökte arasam bulamazdım..
yılbaşında ailesi mevzusunda çıkan çok büyük tartışmamızdan sonra çok değişti kızlar

hiç ilgili değil bana karşı hamilelik en çok istediğim şeydi ama nasıl geçiriyorum çok üzülüyorum

pişmanlık duygusu beni öldürecek.. onu ben bu hale getirdim ben yaptım diye düşünmek beni mahvediyor.
psikoloğa gidecekmiş artık değişmesi gerektiğini etrafındakileri mutlu etmeye çalışmaktan kendini unuttuğunu söyledi dün.. daha da kahroldum
değiştiğini eskisi gibi olmadığını söyleyince kapris yaptığımı söylüyor.
nasıl davranayım evliliğimizin başından beri benden istediği güçlü olmamdı ama yapamıyorum

güçlü davranamıyorum.. bir de onun ilgisizliği eklenince onu kaybetme korkusu sardı beni
ben de psikoloğa gitmeliyim sanırım

siz nasıl davranırdınız. karar alıyorum motive ediyorum kendimi güçlü olucam diye.. akşam onun neşesiz ilgisiz halini gördüğüm an modum düşüyor