eşimle seviyeyi ayarlayamıyorum

Bazen zıt kutuplar birbirini çeker.Belki farklılıklarınız başta cazip gelmiştir.
Eşin kalabalık ortamları sevmiyorsa,daha sakin yerlere gitmeyi deneyin.
Marketler haftasonu gerçekten çekilmez oluyor.İllaki markete gidilecekse sabah erken saatte gidilebilir.
Bence teslim olma:) Yani tamamen eve kapanmayın.Alternatifler üretmeye çalışıp,dışarı açılmasını sağlayabilirsin.
 
ortak ilgi alanlarınız ne?şimdi düşündüğümüzde erkekler kadınlar gibi dedikodu yapmazlar komşunuzu çekiştirmezler onun sevdiği şelerden de muhtemelen siz hpşlanmıyorsunuzdur belkide evde oyun falan oynayın ya da sıkı arkadaşlarınız varsa 1 tane bile evli çift yeterlidir onlarla görüşün off ne bileyim bilemedim şimdi :))))) ortak hoşlantılarınızı ve hobilerinizi keşfedin derim ben...
 
İnsanin yapisi degismez. Birdenbire tutkulu bir asik olamaz.

Evlenmeden once de boyle olduguna, sizin de kabul ettiginize gore esinizi oyle kabul etmek durumundasiniz.
 
Bende esin gibiydim..Bu yüzden cok tartısıtık zamanında..Deli gibi seviyordum ama meşrep yapacak birsey yok..Anneme babama kardesime bile gösteremezdim sevgimi..Kaç yıllık evlisiniz bilmiyorum ama ben zamanla esime benzedim bazen o kacar ben kovalarım saka gibi ((:
 
size nasıl mıç mıç bi ilişki normal geliosa eşinize de kendi yaptığı normal geliyodur..en basından beri böyle olduğu için ona kızamazsınız da ama adamın da birden açılmasını beklemeyin yavas yavas minik programlar yapın..o evden cıkmayı sevmiosa siz de arkadaslarınızı eve çagırın evde takılın mesela
 
birkaç günlüğüne anneme geçtim.bugün döndüm.gittiğimden beri eşim birkez aradı .napıyosunuz falan dedi .nezaman dömceksinz diue sormaynca bende bugün döneceğimi söylemedim.bugn işten gelince gördü çok sevindi belli şaşırdı da ama hoşgeldin falan yok bende hoşbulduk dedm gülerek hımm hoşgeldin dedi.yarım ağaz.sevindi biliyom ama çok katı yaa duygularını ifade etmekten korkuyo bence
 
çok üzüldüm canım.onunla konuşmayı sıkıldığını bu durumdan muzdarip olduğunu bildir onaa.çok şey bekleme.fıtrat değişmez.
ben de biraz farklı ama eşimle olan ilişkimden üzgündüm.davranışlar belliydi ama sözel (dilsel)bir sevgi istiyordum.ve çok ilginç bu benim ruh halimi çok etkiliyordu .konuştum.şimdi daha iyi.darısı başına
 
konuşamıyoruz maalesef..konuşsakta ses tonu hep kızgın öfkeli oluyo.bugün bişey söyledi duymadım aman bir sinir bir sinir sanki bişy yapmışım.noluyo dedim sesin hepp azarlayıcı ve kavga tarzında ..benim karakterim bu dedi.bende herkesin bi karakteri var bunları haketmiyorum sende biraz kendini değiştir ozaman dedim ..dağdan ses gelir onda tık yok
 
konuşamıyoruz maalesef..konuşsakta ses tonu hep kızgın öfkeli oluyo.bugün bişey söyledi duymadım aman bir sinir bir sinir sanki bişy yapmışım.noluyo dedim sesin hepp azarlayıcı ve kavga tarzında ..benim karakterim bu dedi.bende herkesin bi karakteri var bunları haketmiyorum sende biraz kendini değiştir ozaman dedim ..dağdan ses gelir onda tık yok

Zor bir şey böyle biriyle yaşamak. Sorumlulukları ve sadakati ile ilgili bir sorun yoksa, ufak adımlarla hareket edin derim. Mizaç değişmez ama biraz yontulabilir. Öncelikle konuşma sorununu aşmalısınız. Sizi azarlamamayı öğrenmeli. Sonra da ortak birşeyler yapmak için çabalamalı.

Ama büyük değişiklikler beklemeyin, can çıkıyor huy çıkmıyor maalesef
 
Back
X