Eşimle sık tartışıyoruz

Canım eşin asosyal sanırım evi seviyor. Sırf dışarı çıkmak istemiyor diye boşanmak saçma olmaz mı??? Sana benim eşimden örnek vereyim mesela boş bir zaman yakaladığı zaman hiç kaçmaz direk kahveye gider. Ben evdeyim canım sıkılmış umurunda olmaz. Ben söylenince de beni kv ye bırakmayı teklif eder. Bende söylenmeyi bıraktım. Kendi kendine mutlu olacağın bir şeyler yapsan??? Mesela ben o evden gidince film dizi izliyorum ya da kitap okuyorum. Zamanı böyle geçiriyorum sende tek başına ya da arkadaşlarınla çıksan dışarı. Anlıyorum eşinle birlikte çıkmak istiyorsun ama eldeki malzeme bu.
 
Schizophrenia .!.:
2 yıl oldu evleneli. Eşimle anlaşamıyoruz. Her ufak b.ktan meselede tartışıyoruz. En ufak itirazımda çok kabalaşıp bana bağırıyor. Ben ona batıyorum o bana batıyor. Küsüyoruz eskiye dönmemiz günler sürüyor. İstemediğim yerde çalışamazsın bensiz gezemezsin gibi kısıtlamalar getiriyo. Gezmeyi sevmiyor hiçbir yere gitmiyoruz. Param yok diyor ama varkende gitmiyo. Israrlarım sonucu gidecek olursak hiç zevk almıyorum çünkü öncesinde gidelim gitmeyelim sürtüşmesi yaşıyoruz ve biliyorum ki istemeden geliyo. Hiç iltifat etmiyo. Arkadaşlarıyla bir araya geldiğimizde benimle göz göze bile gelmiyo başkalarıyla ilgileniyo. Ben o ortamda var mıyım yokmuyum başkasının karısı mıyım belli olmuyor. Bunları çkk konuştum hiçbirşey değişmedi. İstiyosan boşanırız ama ben boşanmak istemiyorum diyo.

Bunların dışında sorumluluk sahibi küfür etmeyen kadına şiddete karşı bütün ihtiyaçlarımı alan çalışmadığım halde evdeki işlere ortak olan özel günlerde hediyesi eksik olmayan biri. Bunları lütuf olarak görüp bana rahat battıgını ima ediyo. Sevildiğimi hissetmiyorum ben seviyo muyum alışkanlık mı ayırt edemiyorum.
Genişletmek için tıkla...
Yazdiklarindan ikinizin de cok genc oldugunu tahmin ediyorum. Evliliklerin basinda bu tarz anlasmazliklar olabilir bu bir bosanma sebebi olamaz. Zamanla birbirinize alisir ve uyum saglarsiniz umarim. Sorunlari kavgaya cevirmeden sevgi ve saygiyla cozmeye calisin.
 
Schizophrenia .!.:
2 yıl oldu evleneli. Eşimle anlaşamıyoruz. Her ufak b.ktan meselede tartışıyoruz. En ufak itirazımda çok kabalaşıp bana bağırıyor. Ben ona batıyorum o bana batıyor. Küsüyoruz eskiye dönmemiz günler sürüyor. İstemediğim yerde çalışamazsın bensiz gezemezsin gibi kısıtlamalar getiriyo. Gezmeyi sevmiyor hiçbir yere gitmiyoruz. Param yok diyor ama varkende gitmiyo. Israrlarım sonucu gidecek olursak hiç zevk almıyorum çünkü öncesinde gidelim gitmeyelim sürtüşmesi yaşıyoruz ve biliyorum ki istemeden geliyo. Hiç iltifat etmiyo. Arkadaşlarıyla bir araya geldiğimizde benimle göz göze bile gelmiyo başkalarıyla ilgileniyo. Ben o ortamda var mıyım yokmuyum başkasının karısı mıyım belli olmuyor. Bunları çkk konuştum hiçbirşey değişmedi. İstiyosan boşanırız ama ben boşanmak istemiyorum diyo.

Bunların dışında sorumluluk sahibi küfür etmeyen kadına şiddete karşı bütün ihtiyaçlarımı alan çalışmadığım halde evdeki işlere ortak olan özel günlerde hediyesi eksik olmayan biri. Bunları lütuf olarak görüp bana rahat battıgını ima ediyo. Sevildiğimi hissetmiyorum ben seviyo muyum alışkanlık mı ayırt edemiyorum.
Genişletmek için tıkla...
Kim tartışmıyor ki amaaan eşim yarım saat önce 1 kilometre uzaktaki bir adresi bulamadı diye bana kızdı o adrese abim beni bırakmıştı hemde yürüyerek nasıl bulamadı anlamıyorum konu kapandı diyor surat asıyor bıraktım kendi haline.
 
Yani esiniz bir cok erkekten iyi ozelliklere sahip biri anladigim kadariyla ama her insanin kusuru muhakkak var
Bende evimi cok seviyorum aylarca otursam evde sklmam yani belki esinizde boyle biridir
Bende sevmem arkadaslarim, ailemiz yaninda esimle samimi hareketler sergilemeyi yeri gelsin yanina bile oturmam hoslanmiyorum ve ailemden oyle gordum yapamiyorum yani yapacak birsey yok
Sizde evde yapacak seyler bulun zaten havalar soguk tatli yapin cay icin tv izleyin birlikte film izleyin misir patlatin dvd alin beraber oturun
Sessizlik de bazen insana iyi geliyor erkekler yanlarinda sessiz olabildikleri insanlari seviyor bazen :)
Insallah hakkinizda hayirlisi olsun ama unutmayin lutfen sizinde kusurlariniz var ve iki farkli ailede yetistiniz bunlar cok normal
 
Ben de evlililiğim ilk yıllarında çok sıkıntı çektim. İki farklı karakter aynı evde yaşamaya başlayınca anlaşmazlıklar oluyor başta. Boşanmayı da düşündükdüşündük ama boşanmadık, sabrettik ,şimdi her şey düzeldi çok şükür. Zamanla orta yolu buluyorsun ama bulana kadar gerçekten evlilik çekilmez olabiliyor . Biz şu an evliliğimizin başında olmadığı kadar daha aşk doluyuz birbirimize (6 yıl sonra anca)
 
Kabalasip bağırıyor ama küfür yok..
Gezme yok ama hediye var..
Kendince bi çizgisi var ben böyleyim havası var..
Biz ne desek boş..
Tanıyan sevip evlenen sizsiniz.. hayat sizin..
Değişeceğini sanmıyorum ama..
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.
Back
X