Eşinin ailesiyle beraber oturup daha sonra evini ayıranlar....

ENDEM_

Aktif Üye
Kayıtlı Üye
22 Aralık 2011
198
1
66
İstanbul
selam kızlar ben 2010 geliniyim..malum başlıkta yazdığım gibi ilk evlendiğimde hayatımın hatasını yapıp beraber oturdum.kabus gibi geçen 2 yılın ardından evimizi ayırdık..şimdilerde inanın yeni evli gibiyim özgürüm..ama şöyle bi sorun var.eşim ailesine çok bağlı bi insan.evi ayırdıktan sonra onun için pek bişey değişmedi.hali tavrı aynı.ve işin kötüsü yakın olduğumuz için nerdeyse her akşam ordayız.biz gitmezsek onlar burda.yada amcası abisi halası vs...yani ohhh demeye fırsatım olmadı.bişey sölediğimde yanlış anlıyo.beklentilerden habersiz.kısacası galiba yeni evli gibi olan benim.o kendi havasnda...sürekli tedirgin alışmışız bi yere giderken hesap vermeye.hala kurtulamadı o psikolojiden.sanki evli değiliz onlara prangalıyız.yinede şükrediyorum artık oğlumun 2 annesi yok :))))dilediğim gibi yetiştiriyorum...
benim gibi evini ayıran arkadasların duygularını ve yaşamdaki değişikliklerini merak ettim.konuşup dertleşmek istedim..
evliliğin altın kuralı özgürlükmüş onu anladım kızlar....
 
Benim ablam evlendiği ilk sene eşinin ailesiyle yaşadı. Ama hâlâ söyler ablam kâbus gibiydi zor dayandım der. Sürekli kayınvalidesi ablamin giyimine kadar karışırdı. Sırf bu yüzden ablam hamile kalmak bile istemiyordu. Evlendigine pişman olmuştu ama şükür ki bu yıl ayrı eve çıktılar. Ablam oh be evliliğimin tadina vardım ne büyük yanlis yapmisimda kabul etmişim ailesiyle oturmayı diyor. Ablamda sizinle aynı durumda anlayacağınız:) Bende Aralıkta evleniyorum,nişanlım iyi ki böyle bir istekte bulunmuyor da ayrı şehirde yaşayacağız.

Eşinize bağırmadan uygun bir üslupla konuşsanız? Biraz kendimize vakit ayırmamız gerekmez mi diye sorsanız? Etkili olmaz mı dersiniz? :26:
 
Son düzenleme:
bence çok tepki gösterme daha da inada biner, bir süre sora azalacaktır her iki tarafın da ziyaretleri.
 
Gözün aydın :)
Bence her durum,birlikte yaşamaktan iyidir.
Belki eşin bir geçiş dönemi yaşıyordur,belki ailesine karşı suçluluk hissediyordur.
Zamanla inşallah düzeninizi tam oturtursunuz.
Şimdilik çok tepki gösterme ama gidiş gelişleri rutine bağlamamaya çalış derim.
 
selam kızlar ben 2010 geliniyim..malum başlıkta yazdığım gibi ilk evlendiğimde hayatımın hatasını yapıp beraber oturdum.kabus gibi geçen 2 yılın ardından evimizi ayırdık..şimdilerde inanın yeni evli gibiyim özgürüm..ama şöyle bi sorun var.eşim ailesine çok bağlı bi insan.evi ayırdıktan sonra onun için pek bişey değişmedi.hali tavrı aynı.ve işin kötüsü yakın olduğumuz için nerdeyse her akşam ordayız.biz gitmezsek onlar burda.yada amcası abisi halası vs...yani ohhh demeye fırsatım olmadı.bişey sölediğimde yanlış anlıyo.beklentilerden habersiz.kısacası galiba yeni evli gibi olan benim.o kendi havasnda...sürekli tedirgin alışmışız bi yere giderken hesap vermeye.hala kurtulamadı o psikolojiden.sanki evli değiliz onlara prangalıyız.yinede şükrediyorum artık oğlumun 2 annesi yok :))))dilediğim gibi yetiştiriyorum...
benim gibi evini ayıran arkadasların duygularını ve yaşamdaki değişikliklerini merak ettim.konuşup dertleşmek istedim..
evliliğin altın kuralı özgürlükmüş onu anladım kızlar....

valla cnm ev üstüne ev kurulmaz bunu bilirim ne kdrda olsa özgürlük olmuo yatıon kalkıon kocanla duş alman mesele istediğin şeyi istediğin gibi koyamazsın zor yani ben asla oturmayacağımı başında söylemiştim olmaz çnkü bnm evime benden başkası müdahale ederse tadım kaçar görümcem bile evime gelse aa bu nie böle diyemez karışamaz yani ağırlığını üslubunca koymalısın eşine artık kendi evi kendi sorumlulukları olduğunu anlatmalısın tatlı dille
 
belkide suçluluk hissediyodur..ama ne biliyim sanki bişey eksik:26: benim kadar mutlu değil..gerçi nasıl olsunki onun anne-babasıydı.tabiki üzülür..
kızlar varya ilk 11 ay nasıl geçti anlatamam.bide hamile kaldım aptal gibi.Allahım berbatta bir hamilelik süreci.kusmaktan uykudan başımı kaldıramıyodum.inanmayıp eşimi dolduruyorlardı.hep aramız bozuk..taaki doğum yapıp kırkım çıkana kadar.evden tiksinmiştim badana yeni,eşyalar yeni ayyy nası kokuyodu bana.inanmıyolardı!allahtan görümce yok..bi eltim var o da görümceden beter.neyseki uzağız.bu evlilik işi ve o evliliği ayakta tutabilme azmi inanılmaz zor bir olaymış.eşimle birbirimizi sevmesek hamile halimle boşanırdık kesin!sabrın sonu selametmiş onu anlamış oldum..bi kez daha..şimdi evli mutlu çocukluyum ya ona bakıyım dimi :16:
hiç kimseyi dinlemedim...herkes akıl verdi ben yüz çevirdim.
valla evlenmek üzere olupta beraber oturmayı düşünen varsa SAKIN SAKIN SAKIN!dünyanın en mükemmel insanıda olsa olmuyo kardesim...bi evde iki hanım asla olmuyo..
 
Benim ablam evlendiği ilk sene eşinin ailesiyle yaşadı. Ama hâlâ söyler ablam kâbus gibiydi zor dayandım der. Sürekli kayınvalidesi ablamin giyimine kadar karışırdı. Sırf bu yüzden ablam hamile kalmak bile istemiyordu. Evlendigine pişman olmuştu ama şükür ki bu yıl ayrı eve çıktılar. Ablam oh be evliliğimin tadina vardım ne büyük yanlis yapmisimda kabul etmişim ailesiyle oturmayı diyor. Ablamda sizinle aynı durumda anlayacağınız:) Bende Aralıkta evleniyorum,nişanlım iyi ki böyle bir istekte bulunmuyor da ayrı şehirde yaşayacağız.

Eşinize bağırmadan uygun bir üslupla konuşsanız? Biraz kendimize vakit ayırmamız gerekmez mi diye sorsanız? Etkili olmaz mı dersiniz? :26:

ablan haklı inan bi anda çıkamıyo o ruh halinden..sen şanslı kategorisindesin canım:))biz çilekeş :))
 
bencede gozun aydin :1:

zamanla belki evinizin ayri olduguna kanaat getirip esinde anlar bunu..ama esinden ziyade karsi tarafin anlamasi gerek..-ki anladigim kadariyla onlarda o kapasite yok...bi kac defa belkide tavir yapmak gerekir..ya da onlar geldiginde hastalik bahanesiyle filan gecip odana yatabilirsin :9:
 
bende 2010 da evlendim ve 1,5 yıl görümcemle yaşadım...
evimizi ayırdıktan sonra eşim tamamen koptu herkesten..
biraz sorunlu bi ayrılıktı bizimki...
zamanla alışır merak etme...
eskiden her hafta beni ailesinin yanına götürmek için sürekleyen adam artık kendisi bile gitmiyo...
2 sene oldu belki 4-5 kere gitmiştir o da bayramda, yiğeninin doğum gününde fln...
biraz daha zaman ver kendiside alışır zaten rahatlığa...
 
ben aynı evde oturmuyorum ama aynı mahallede birbirimizi görecek şekilde evlerimiz buna rağmen bi çok sorun yaşadık tek derdim bu mahlledende taşınmak dediğiniz gibi ne kadar iyi olurlarsa olsunlar ev ev üstünde olmuyor bunu okuyan evelenmemiş kardeşlerimiz varsa sakın beraber oturmak gibi bir hataya düşmeyin
 
ben aynı evde oturmuyorum ama aynı mahallede birbirimizi görecek şekilde evlerimiz buna rağmen bi çok sorun yaşadık tek derdim bu mahlledende taşınmak dediğiniz gibi ne kadar iyi olurlarsa olsunlar ev ev üstünde olmuyor bunu okuyan evelenmemiş kardeşlerimiz varsa sakın beraber oturmak gibi bir hataya düşmeyin

bende altlı üstlüyüm, pişmanım..
 
Bende 7 sene beraber oturdum eşimin ailesiyle,şimdi kendi evimdeyim ama herşey zamanında güzel,şimdide ayrı sayılmayız gerçi:) kendileri karşı komşum :) Allah başka dert vermesin insan herşeye alışıyor ..
 
evet insan herseye alışıyo ama aynı zamandada hasta oluyo..beraber oturduğum süre içinde o kadar ağladımki nerdeyse hergün bi sorun,bi laf,bi hareket..heleki en çok zoruma giden şey ayrı oturan birine misafirliğe gitmekti.Allahım nasıl özenirdim hallerine!yolda dönerken ağlardım.ben nasıl bu hatayı yaptım Allahım yardım et dayanamıyorum diye.
herkese ders olmuyo işte.bana olmaz kızım yapma etme oturma dediler resmen kaşındım.neyime güvendiysem.eşimle o eve dair hatırladığımız oturup paylaştığımız hiçbir anı yok.ne acıdırki en güzel aylarımı hep keşkelerle hatırlıyorum.eşim içinde çok zordu.iki kadın arasında kalıyodu.şimdi kurtuldum diyo :)hergün ailesiyle beraberiz nerdeyse ama o kendini kurtulmuş sayıyo:)adamın beynini yiyodum dırdırdırdır....huzurla yatağa giremiyoduk.evimde geçirdiğim ilk gece kadar hiç huzurlu olmamıştım!!:16:
bu akşamda ordaydık eltimde vardı.kayınpederim sivri dillidir gene laf arasında sokuşturdu bişeyler..neymiş ben kaçar gibi gitmişim.öyle sinir oldumki dilinin ayarı yok adamın!yuttum cevap vermedim kendi kendime dedimki boşver kızım birazdan bu kapıdan çıkıp gidiceksin kendi evinin kapısını açıcaksın.daha büyük mutluluk olabilirmi???çok şükür...
 
Back
X