arkadaşlar bence erkekler bu konuda bizler kadar hassas değiller olamazlarda.çünkü biz kadınlar yalnız yaşayabilecek kadar güçlü oluruz,her işimizi yapabiliriz ama erkekler tıpkı bir çocuk gibiler.onları biz kadınlar böyle yetiştirmedik mi? biz gidince onlar evlenmek zorundalar zaten de çok geçmeden kendileri talep ederler bunu.Ayrıca nefisleri güçsüz.biz kadınlar çocuklarımıza sarılır onları herşeyimiz yapabilirz.onlar hiç bir yere sığamazlar.dürüst olmam gerekirse ben eşimden önce ölmek istemem, çünkü küçük çocuklarım var,ben onları büyütebilirim ama bunu eşim başaramaz.ben bu konuyu bir kaç kez eşimle konuştum.konuşma nedenim bir ara ciddi bir rahatsızlık geçirdim.bna bir şey olursa süreyi uzatmadan iyi bir insanla evlenki gözüm arkada kalmasın çocuklar da annesiz kalmasın dedim.ama eşim benden oldukça büyük olmasına rağmen sadece sustu.belki duygularını sözle ifade edemedi.ama bana bir şey olursa diye hiç bir zaman bir söze başlamıyor.erkekler sanırım eşlerini başka bir erkekle hayal etmek bile istemiyorlar haklı olarak belki.....bilmiyorum
