Eşinizde nasıl tanıştınız? Ve evlenmeye nasıl karar verdiniz?

IIREMM

Geçici Olarak Hesap Pasiftir !
tek ayak cezası
Kayıtlı Üye
25 Ağustos 2006
62
60
288
İstanbul
Merhaba,

Bekarım, yaşım kemale erdi. (31)İşim gücüm iyi. Kariyerim var, maaşım tatminkar. Eğitim durumum da iyilerden. Şu son yıllarda hayatta tek keyif aldığım şey ise Dünya’yı gezmek. Keyifliyim aslında. Mutluyumda kendimle. İnançlıyım. Şükrediyorum. Ama bazen çok yalnız hissediyorum ve benim neden hiç kısmetim yok diyerek üzülüyorum. Bazen de böylesi benim için en iyisi galiba diyerek kendimi telkin ediyorum. Hiç kısmetim yok derken gerçekten yok :) Bazen bir iki çıkıyor onların niyetleri de evlilik değil zaman öldürmek oluyor ki çabucakta o görüşmeler bitiyor. Erkeklerin güzel kadın beklentisini karşılayamadığımı düşünüyorum arada. Kimene diyorum arada da.

Özellikle mutlu evlilikleri olan arkadaşlara sormak istiyorum. Nasıl EVET dediniz? Nasıl anladınız o insanın eşiniz olacağını? Evliliğe nasıl karar verdiniz. En önemlisi ise kocanızı nasıl buldunuz yahu?
 
Kocami 10 gün çalıştığım bir yerde buldum.:deli:
Orda tanıştık numaralar iş dolayisiyla birbirimizde vardı. Ben işten çıktıktan yaklaşık 3 ay sonra nasılsın diye mesaj yazdi 5 ay içinde evlendik:KK49:
Şuan düşünüyorum gerçekten bende anlamıyorum nasıl oldu ama şükürler olsun iyi ki de tanimisim onu 2 de bebemiz var:anne:
Yani her an her yerde olabilir aradığın kişi:halay:
 
Valla bizimki pek size yok gösterecek cinsten değil .ikimiz de 18 yaşındaydık o zaman bile evlenme hayalleri kuruyorduk.24 yaşında evlendik.sizinki daha mantıklı bir seçim olur olduğunda.bence hiç ummadığınız bir anda oluverir.umutsuz olmayın .hem bu yaşta mantıklı secimler yapilir
 
Ben eşimle çocukken tanıştım. Doğal olarak hiçbir etiketimiz yoktu. Geleceğin neler getireceği de belli değildi. Ben o arada sivilceli bir liseli de oldum, asi bir üniversiteli de... Kültürel olarak aramızda dünya kadar fark vardı ama çocuktuk biz umrumuzda olmadı hiçbir şey. Aileler baktı ki uzun süreli sevgililik dönemimizin sona ereceği yok kendimizi düğünde buluverdik.

Bizi mutlu eden tek şey beklentimiz yoktu. Karşı tarafın etiketi umrumuzda değildi. Memur olsun, arabası olsun, evi olsun, yakışıklı- güzel olsun... Yüksek beklentiler mutluluğu çoğu zaman kaçırma sebebi gibi geliyor bana.
 
Lisedeydim tanıştık.arkadaşlarımın kuzeni eşim.hiç de sevmezdim onları nasıl oldu bilemedim.sanırım benden hoslanıp hoşlanmadığını öğrenmek,arkadaşımdan laf almak için çıkma teklifini kabul etmiştim.o askere gitti geldi,işe başladı falan benim de Üniversite bitti.yine nasıl oldu anlamadan evlendik.iyi ki de onunlayım.uzun oldu yorumum ama ben kadere inanırım.olacağı vardı ve bir şekilde oldu.aklımda olan bişey değildi
 
Üniveristeden sınıf arkadaşım ile evliyim.

Dünyada bu adamdan daha iyi bir adam olmayacağını düşündüm. Çok seviliyordum. 8 sene boyunca mücadele etti. 9. Senede ikna oldum. 10. Sene evlendim. 1 senelik evliyim.

Halen daha dünyanın en iyi insanı odur bana göre .

Tecrübeli kadınları ve Anne babanı daima dinle. Onların bildikleri ve tavsiyeleri önemli.

Allah iyi bir eş verecekse amenna. Aksi durumda kötü bir evliliktense 1 milyon kez bekarlik diyorum..
 
Özellikle mutlu evlilikleri olan arkadaşlara sormak istiyorum. Nasıl EVET dediniz? Nasıl anladınız o insanın eşiniz olacağını? Evliliğe nasıl karar verdiniz. En önemlisi ise kocanızı nasıl buldunuz yahu?

Şimdi mutlu evlilik dedin, bi düşündüm.
Biz mutluyuz galiba, genel olarak ben huzursuz olduğum için mutsuzluğumun kaynağının tamamen evliliğim olduğunu söyleyemem. Tam karar da veremedim, eşime sorsan mutlu evliliğimiz var; anneme sorsam daha ne istiyorum Allahtan belamı mı?, bana sorsan işte bilemiyorum, eskisi gibi kalsaydı da bu kadar enerjisi çekilmiş gibi davranmasaydı eşim, sanırım daha mutlu olurdum. Emin olamadım, tam manasıyla nasıl bir mutluluktan söz ediyoruz? Ona göre yorum yapayım ben. :KK53:
 
Üniversiteye ilk gittiğim gün yanlışlıkla girdigim bir cep telefonu dükkânında tanıştık.Kapidaki yazıya dikkat etmeden başka operatör diye girmiştim. Tuhaf ama ilk gördüğüm an yumruk yedim sanki.Ustelik 18 yaşında herkesin birlikte olmak için teklif ettiği biriydim.Kocam çok yakışıklı üfff görenin bir daha bakacağı bir tiptede değildi .Resmen konuşamadım karşısında. Hala hatırlarken gülümserim .Aynı okulda okuduğumuzu anladık ve 18 yıldır birlikteyiz.Allah herkese ömrünü korkmadan verebileceği birini nasip etsin.Her gün mutlaka ama arada belki günde 10 defa seni veren,karşıma aşk diye çıkaran Allah'a şükürler olsun diye dua ederim.Rabbim herkese hayırlı huzurlu bir aşk ve yuva nasip etsin inşallah .Aşk güzel sevmek sevilmek çok güzel .ama bana göre en en önemlisi erkeğin kadına değer vermesi.Deger verince senin sevdiklerini seviyor,aileni arkadaşlarını kıyafetini..Siradan dertlerini,hüznünü ..
Dilerim herkes anlaşabileceği birini bulur
 
Biz bir arkadaş ortamında tanıştık. Açıkçası aramızda çok güçlü bir çekim oldu. Ama karakter ve yetişme olarak o kadar zıt iki insandık ki biz nasıl evlendik hala anlamadım :) Çok şey kattık birbirimize. Sivri taraflarımızı yonttuk. Bakış açılarımızı değiştirdik. Onunla evlenebilecegime karar vermemde en büyük etkenler çok bilgili, zeki ve farklı görüşlere açıklığı oldu. Acikcasi düşünemeyen, tartışamayan ve güncel olaylara duyarsız biriyle yapamazdım zaten. Nasip yani konu sahibi. Yeter ki gönlünüze göre biri olsun. Ben çok kişiyle tanıştım, birlikte oldum. Bunun dezavantajı da derin hayal kırıklıkları, kendini tekrarlayan veda saçmalıkları ve erkeklere güvensizlik oluyor. Hakkınızda en hayırlısı olsun inşallah.
 
Eşimle netten tanıştık ünv. hazırlık taydım o zamanlar bir arkadaşım takılıyordu bende can sıkıntısından onu beklerken girmiştim ilk defa tanıştık arkadaş olduk şehirlerimiz arası 1.5 saatti bir kaç ay sonra da yüzyüze görüştük ve başladık 2.5 sene flört nişan düğün derken 10 senelik evliyiz 2 oğlumuz var. Çok şükür bin şükür diyorum eşim hiç yanıltmadı beni. İyiki tanışmışız bazı şeyler kısmet galiba ama önce tedbir sonra tevekkül diyenlerdenim.
 
Şimdi mutlu evlilik dedin, bi düşündüm.
Biz mutluyuz galiba, genel olarak ben huzursuz olduğum için mutsuzluğumun kaynağının tamamen evliliğim olduğunu söyleyemem. Tam karar da veremedim, eşime sorsan mutlu evliliğimiz var; anneme sorsam daha ne istiyorum Allahtan belamı mı?, bana sorsan işte bilemiyorum, eskisi gibi kalsaydı da bu kadar enerjisi çekilmiş gibi davranmasaydı eşim, sanırım daha mutlu olurdum. Emin olamadım, tam manasıyla nasıl bir mutluluktan söz ediyoruz? Ona göre yorum yapayım ben. :KK53:
Salt mutluluk desek? :) Şükretme sebebi olacak türden.
 
Eşimle netten tanıştık ünv. hazırlık taydım o zamanlar bir arkadaşım takılıyordu bende can sıkıntısından onu beklerken girmiştim ilk defa tanıştık arkadaş olduk şehirlerimiz arası 1.5 saatti bir kaç ay sonra da yüzyüze görüştük ve başladık 2.5 sene flört nişan düğün derken 10 senelik evliyiz 2 oğlumuz var. Çok şükür bin şükür diyorum eşim hiç yanıltmadı beni. İyiki tanışmışız bazı şeyler kısmet galiba ama önce tedbir sonra tevekkül diyenlerdenim.
Ne güzel. Allah bu eksik etmesin huzurunuzu :)
 
Bu aralar ne kadar çok böyle konular açılıyor, astrolojiden anlamam ama gezegenler falan mı kımıldaşıyor yaw :KK53:
Epey de eski üyeymişsiniz, nedense sitede eski üye görünce mutlu oluyorum bunak moruk oldum iyice.

Ben eşimi işyerinde bulmuştum, bi süre uzak uzak bakıştık flört ettik sonra geldi bana açıldı sevgili olduk (zaten bu dönemler birlikteliğimizin en ve tek güzel zamanlarıydı). Evlendikten sonra herşey giderek kötüye gitti ve boşandık. Zor zamanlardı.

Demem o ki hayırlı olanı isteyin, evlilik de dahil hayatınızda hiçbir şeyi yoksunluk geç kalmışlık hissiyle yapmayın sonra şapa oturabiliyoruz. Bi de bu işler nasip kendimizi de yırtsak olmadı mı olmuyor ya da aksine kolayca oluyor ve bu bizim kontrolümüzün dışında. Saçma tipler iyisini de buluyor kötüsünü de, düzgün tipler de iyisini ve kötüsünü buluyor, kimisi de hiç bulamıyor :KK8: yani bu işlerin kontrolü olmadığı gibi matematiği de yok, o yüzden dikkatimizi başka yönlere çekip hayatı yaşayıp gitmek en güzeli.
 
Ben eşimle çocukken tanıştım. Doğal olarak hiçbir etiketimiz yoktu. Geleceğin neler getireceği de belli değildi. Ben o arada sivilceli bir liseli de oldum, asi bir üniversiteli de... Kültürel olarak aramızda dünya kadar fark vardı ama çocuktuk biz umrumuzda olmadı hiçbir şey. Aileler baktı ki uzun süreli sevgililik dönemimizin sona ereceği yok kendimizi düğünde buluverdik.

Bizi mutlu eden tek şey beklentimiz yoktu. Karşı tarafın etiketi umrumuzda değildi. Memur olsun, arabası olsun, evi olsun, yakışıklı- güzel olsun... Yüksek beklentiler mutluluğu çoğu zaman kaçırma sebebi gibi geliyor bana.
Erken yaşta tanışmanın böyle güzel yönleri var, iki kişi birbirinin her halini biliyor, birbirine göre şekil almak daha kolay oluyor, daha az hesap yapılıyor. Hep mutlu huzurlu olun inşallah.
 
Merhaba,

Bekarım, yaşım kemale erdi. (31)İşim gücüm iyi. Kariyerim var, maaşım tatminkar. Eğitim durumum da iyilerden. Şu son yıllarda hayatta tek keyif aldığım şey ise Dünya’yı gezmek. Keyifliyim aslında. Mutluyumda kendimle. İnançlıyım. Şükrediyorum. Ama bazen çok yalnız hissediyorum ve benim neden hiç kısmetim yok diyerek üzülüyorum. Bazen de böylesi benim için en iyisi galiba diyerek kendimi telkin ediyorum. Hiç kısmetim yok derken gerçekten yok :) Bazen bir iki çıkıyor onların niyetleri de evlilik değil zaman öldürmek oluyor ki çabucakta o görüşmeler bitiyor. Erkeklerin güzel kadın beklentisini karşılayamadığımı düşünüyorum arada. Kimene diyorum arada da.

Özellikle mutlu evlilikleri olan arkadaşlara sormak istiyorum. Nasıl EVET dediniz? Nasıl anladınız o insanın eşiniz olacağını? Evliliğe nasıl karar verdiniz. En önemlisi ise kocanızı nasıl buldunuz yahu?
Eşimle aynı sınıftaydık üniversitede hiç sevmezdim çok peşimle koştu sonra benden vazgeçmeyişine sevmesine aşık oldum 7 senelik birliktelikten sonra 1 senedir de evliyiz çok şükür ayrı şehirlerde oturuyorduk kader okul sayesinde birleştirdi bizi dur bakalım senin kaderin nerde bekliyor seni inşallah çok bekletmeden hayırlısıyla evlenip mutlu olursun sende
 
Back
X