mecburiyet olmadıkça çalışmamak taraftarıyım. 7/24 bir arada olmak insanı bayar herhalde. artı işyerindekileride sinir eder.
örn ; ben bu aralar sinir olmaktayım.işyerimizde 3 senedir yanımızda çalışan bi kadının kocası bu sene burada işe başladı. ama sorsanız adam buranın patronu gibi geziyor. neyse ben konumum gereği haliyle bir takım emirler veriyorum ama hanım tınlamıyor.1 oldu 2 oldu 3 oldu yok...baktım olmuyor, biraz sinirli vaziyette herkes yerini bilecek adı altında bir konuışma yaptım. ne oldu dersiniz kadın kocasına söylemiş ,adam dikildi karşıma sen nasıl karıma konuşursun. benim nevrim bir döndü , soluğu patronda aldım. anlattım durumu, bu kadının kocası buraya onun muhafızı, bodyguardı diye mi alındı. neyse sağolsun patron herkese gerekeni söyledi, hadlerini bildirdi. meğersem bu kadın işte onun sinirine dokunan ne varsa gidip kocasına bire bin katarak anlatıyormuş,yani bir nevi dolduruşa getirme. kimsenin ekmeğinden olmasını istemediğim için konuyu kapadım ama aynı şey tekrarlarsa hiç acımıycam.
veee sonuç itibariyle diğer çalışanlarında ruh sağlığı açısından karı-kocanın aynı yerde çalışmaması gerekir. unutmadan evdeki sorunlar işyerinde herkese ve herşeye yansıyor. profesyonel davranan varsa ne ala ama onu yapmakta çok zor.
