Eski mutlu günlerimi çok özlüyorum

bucebuse

Mutluluk yakın
Anneler Kulübü
Kayıtlı Üye
10 Haziran 2011
1.029
705
323
Evliyim 8 ayını bitirmek üzere olan ikiz kızlarım var çok isteyerek hamile kaldım iyiki doğmuşlar onlara yalnız bakıyorum esim yoğun calısan biri coğu zaman geceleri yalnızım gündüzleri yalnızım vardiyalar değisken.
İstanbula atanarak geldim eylüldeki depremden bu yana toparlanamadım çok korkuyorum şuan ücretsiz izindeyim işe dönmek istemiyorum herşeyi bırakıp istanbuldan taşınmak istiyorum burayı sevemedim mutlu değilim evi benimseyemedim eski evimi deli gibi özlüyorum kızlara yemek yapmasam mutfağa girmek istemiyorum iştahım sıfır sekiz kilo verdm dört ayda. Yapayalnız sabahtan akşama kadar çok yoruluyorum bazen geceleri vücudum ağrıyo ağlıyorum esim bir iki saat baksa bakıyorum uyumus kızlar ağlıyor mecbur kalkıyorum biraz oynuyor geri yatıyorlar. Onları cok seviyorum ama bedenen ve ruhen bitik haldeyim bu şehiri neden sevemedim bilmiyorum işin içine depremde girince sanki öylece bekliyormuşum gibi hissediyorum yedinci kattan inemem ya onlara yetişemezsem beni emmiyorlar bişey olsa nasıl doyururum gibi düşünceler psikolojim bitik psikolojik destek almayı düşünüyorum ama herkesin olacak diye bağrındığı şeyi bilerek nasıl mutlu olucam onu bilmiyorum çanta vs hazırladım koydum
kafam çok karışık eşim anca eleştirmeyi ağlama konuşma kötü şeyleri demeyi biliyor senin sağlığın mutluluğun önemli demiyor gitmek istemiyor buradan napalım diyor benim kafamdaysa ciddi ciddi kızlarımı alıp gitmek var fakat tayin hakkım yok istifa etmem lazım elimdeki birikimde beni anca yarım sene idare eder sonra naparım kafayı yemek üzereyim sarılsa korkma burdayım dese yine yetecek koltukta horluyor
 
Bunu sözlü olarak ifade ettiniz mi?
Davranışlarla ifadeyi anlamıyor erkekler. Çünkü mantıkları yok onların.
Kadınların daha kırılgan duygusal ve bedenen kaldıramayacağını düşünmüyorlar. Düşünemiyor değil özellikle bile isteye düşünmüyorlar.

Elinizdeki birikime evin işi yemeği vs için haftada bir kaç günlüğüne birini alsanız inanın bedeniniz biraz olsun dinlenir. Tek başına ikiz bebek büyütmek hiç kolay değil çünkü.
Ev değiştirmeyi düşünmez misiniz şehir yerine?
Ve eşinize bir öneri sunun onun da vakti nasıl müsait ise çocuklar ile özel vakit geçirsen ben de kendime vakit ayırsam. Gezeceksem gezeyim uyuyacaksın uyuyayım ama biraz desteklemen gerekiyor diye.
Bir de çalışan bir kadın bir anda ev ve çocuklarla aşırı ilgilenip maddi manevi her anlamda kısıtlanmış hissediyor ne yazık ki.
 
Öncelikle sakin olun. Eğer deprem anında 7.kattan inmeye kalkarsanız muhtemelen ölürsünüz. Deprem anında uygun bir köşede depremin bitmesini beklemeniz lazım. Bence psikolojik destek alın. Bakın deprem Elazığ’da oldu kaçıp oraya gitmiş olsaydınız deprem sizi orda yakalayabilirdi. Bir ömür bu korkuyla yaşanmaz. Sadece depremle ilgili olduğunu düşünmüyorum, bulunduğunuz şehiri sevmemişsiniz, mesele bu. İstifa edip gitme fikriniz aşırı saçma, bunu kendinizi geçtim küçük çocuklarınız için çıkartın aklınızdan. Eşiniz ne diyor kızlarınızı alıp gitmenize hani onun da kızları ya o yüzden soruyorum? Maaşınız olmadan yarım yıl sonra nasıl geçinmeyi planlıyorsunuz? İşe dönün bence çalışmak size iyi gelebilir.
 
Bak canım insanın öldüğü gün kaderinde yazılı biliyorsun.Eğer senin kaderinde genç yasta ölmek varsa bu yolda yürürken bir taşa takılıp düşmekten bile olabilir.O yüzden depremi düşünerek daha fazla fobi haline getirme.Allahım hepimize hayırlı güzel bir ömür nasip etsin kaderinize güzel yazılar yazsın.İkiz çocuk bakmak çok zor Allahım yardımcın olsun maddi durumun elveriyorsa ayda 1 kere bile olsa bir yardımcı tut,anneler robot değiller her işi yapıp mükemmel olmak zorunda değiliz.Ayrıca bunun geçici bir süreç olduğunu unutma biraz büyüdüklerinde kendi kendilerine yeten iki arkadaş olacaklar bunları düşün içini rahat tut
 
Bunu sözlü olarak ifade ettiniz mi?
Davranışlarla ifadeyi anlamıyor erkekler. Çünkü mantıkları yok onların.
Kadınların daha kırılgan duygusal ve bedenen kaldıramayacağını düşünmüyorlar. Düşünemiyor değil özellikle bile isteye düşünmüyorlar.

Elinizdeki birikime evin işi yemeği vs için haftada bir kaç günlüğüne birini alsanız inanın bedeniniz biraz olsun dinlenir. Tek başına ikiz bebek büyütmek hiç kolay değil çünkü.
Ev değiştirmeyi düşünmez misiniz şehir yerine?
Ve eşinize bir öneri sunun onun da vakti nasıl müsait ise çocuklar ile özel vakit geçirsen ben de kendime vakit ayırsam. Gezeceksem gezeyim uyuyacaksın uyuyayım ama biraz desteklemen gerekiyor diye.
Bir de çalışan bir kadın bir anda ev ve çocuklarla aşırı ilgilenip maddi manevi her anlamda kısıtlanmış hissediyor ne yazık ki.
Evet belirttim daha öncesinde eşimin memleketinde yaşıyoduk ben sürekli iş şehir mi değiştiricem diyor gidersek nasıl iş bulacaksın nasıl atanacaksın tek maaşla nasıl geçinicez diyor onun derdi ne benimki ne işte. Ev değiştirmeyi düşündüm ama bu çevrede binalar çok eski şuan yeni yapılmış bir sitedeyiz ev sahibimiz iki senedir zam yapmadı sağolsun çıkarsak daha fazla kira ödemis olucaz ama evi gram sevemedim hoşuma gitmiyor alışamadım işe dönsem çocuklarımda kalacak aklm eskisi gibi mutlu mesut çalışabileceğimide sanmıyorum ben iş yerim evime uzak kızlarıma nasıl yetişirim diye düşünmekten çalışamazmışım gibi geliyor eşim çocğı zaman gececi işim çok yorucu işten sonra tek basıma ikizlere nasıl bakıcam buda var yardımcı konusunda esim istemiyor kirayı zor ödüyoruz diyor
 
Bu kadar bilenmeyin eşinize erkekler kafalarına vura vura doğruyu öğreniyorlar sizde ısrarla taleplerinizi dile getirin, eviniz için de zamanla alışırısınız diye düşünüyorum seveceğiniz aksesuarlarla döşeyin isterseniz
 
Öncelikle sakin olun. Eğer deprem anında 7.kattan inmeye kalkarsanız muhtemelen ölürsünüz. Deprem anında uygun bir köşede depremin bitmesini beklemeniz lazım. Bence psikolojik destek alın. Bakın deprem Elazığ’da oldu kaçıp oraya gitmiş olsaydınız deprem sizi orda yakalayabilirdi. Bir ömür bu korkuyla yaşanmaz. Sadece depremle ilgili olduğunu düşünmüyorum, bulunduğunuz şehiri sevmemişsiniz, mesele bu. İstifa edip gitme fikriniz aşırı saçma, bunu kendinizi geçtim küçük çocuklarınız için çıkartın aklınızdan. Eşiniz ne diyor kızlarınızı alıp gitmenize hani onun da kızları ya o yüzden soruyorum? Maaşınız olmadan yarım yıl sonra nasıl geçinmeyi planlıyorsunuz? İşe dönün bence çalışmak size iyi gelebilir.
İnanmıyor çekip gidebiceğime yapamam sanıyor
 
Evet belirttim daha öncesinde eşimin memleketinde yaşıyoduk ben sürekli iş şehir mi değiştiricem diyor gidersek nasıl iş bulacaksın nasıl atanacaksın tek maaşla nasıl geçinicez diyor onun derdi ne benimki ne işte. Ev değiştirmeyi düşündüm ama bu çevrede binalar çok eski şuan yeni yapılmış bir sitedeyiz ev sahibimiz iki senedir zam yapmadı sağolsun çıkarsak daha fazla kira ödemis olucaz ama evi gram sevemedim hoşuma gitmiyor alışamadım işe dönsem çocuklarımda kalacak aklm eskisi gibi mutlu mesut çalışabileceğimide sanmıyorum ben iş yerim evime uzak kızlarıma nasıl yetişirim diye düşünmekten çalışamazmışım gibi geliyor eşim çocğı zaman gececi işim çok yorucu işten sonra tek basıma ikizlere nasıl bakıcam buda var yardımcı konusunda esim istemiyor kirayı zor ödüyoruz diyor

Eşinizin memleketinden başka bir yere gelmişsiniz ve bence burada adam haklı. Bence biraz daha sabır gösterip işe başlayana kadar sonrasında illa ki bir şeyle yoluna girecek. Bana kalırsa depresyona girmişsiniz ve her şey sizi basıyor bundan dolayı işinizle ilgili bile cesaretiniz yok. Kendinize gelin. Eski kendinizi bulun. Eşinize çocuklarınıza sahip çıkın. Elbette ev önemli bir kavram ama içinde yuva olmadıktan sonra en güzel dolap bizde olsa kaç yazar. Yuvayı dağıtmaya yetmeyecek geçici sebeplerden bunaltmayın kendinizi.
 
Bak canım insanın öldüğü gün kaderinde yazılı biliyorsun.Eğer senin kaderinde genç yasta ölmek varsa bu yolda yürürken bir taşa takılıp düşmekten bile olabilir.O yüzden depremi düşünerek daha fazla fobi haline getirme.Allahım hepimize hayırlı güzel bir ömür nasip etsin kaderinize güzel yazılar yazsın.İkiz çocuk bakmak çok zor Allahım yardımcın olsun maddi durumun elveriyorsa ayda 1 kere bile olsa bir yardımcı tut,anneler robot değiller her işi yapıp mükemmel olmak zorunda değiliz.Ayrıca bunun geçici bir süreç olduğunu unutma biraz büyüdüklerinde kendi kendilerine yeten iki arkadaş olacaklar bunları düşün içini rahat tut
Yardımcı olayına maddi gücüm yok diyor esim ben ücretsiz izindeym çünkü yani hem beni dinlendirmiyor rahatlatmıyor hemde azıcık dertleşmeye çalışsam böyle konular açma sus diyor mesela ben öyle kendi kendime ağlıyorum noldu dedi bişey yok dedim döndü uyudu
 
Bu kadar bilenmeyin eşinize erkekler kafalarına vura vura doğruyu öğreniyorlar sizde ısrarla taleplerinizi dile getirin, eviniz için de zamanla alışırısınız diye düşünüyorum seveceğiniz aksesuarlarla döşeyin isterseniz
Anlayacaksa da bende değeri bitmis olacak galiba tek yaptığı sey beni bağırarak susturmak
 
Eşinizin memleketinden başka bir yere gelmişsiniz ve bence burada adam haklı. Bence biraz daha sabır gösterip işe başlayana kadar sonrasında illa ki bir şeyle yoluna girecek. Bana kalırsa depresyona girmişsiniz ve her şey sizi basıyor bundan dolayı işinizle ilgili bile cesaretiniz yok. Kendinize gelin. Eski kendinizi bulun. Eşinize çocuklarınıza sahip çıkın. Elbette ev önemli bir kavram ama içinde yuva olmadıktan sonra en güzel dolap bizde olsa kaç yazar. Yuvayı dağıtmaya yetmeyecek geçici sebeplerden bunaltmayın kendinizi.
Buraya gelmemizi o istedi simdi kabul etmiyor ben karadeniz istedim napıcaz orda annenlere yakın olalım dedi annemler iki sokak öteden kameralı arıyor gelmiyor bile uzaktayken ağlayıp zırlıyordu annem yakına gelince bitti canı istediğinde görüyor ben çağırırsam gel bi gece bak uyuyayım desem gelmiyor
 
İnanmıyor çekip gidebiceğime yapamam sanıyor
Evimi sevmiyorum, depremden korkuyorum diye, memurluğu bırakıp, 8 aylık iki bebeği kucağına alıp, doğru düzgün parası olmadığı halde çekip gitmek akıllı bir insanın yapacağı iş değil. Bu kadar mantıksız olmadığınızı düşünmesi iyi bir şey.
Daha alçak, daha yeni bir binaya taşınmayi neden düşünmüyorsunuz? Eski evinize benzer daire yok mu İstanbul da?
 
İnanmıyor çekip gidebiceğime yapamam sanıyor

Haklı da. Gerçekten çocuklarınızı alıp gittiniz varsayalım nasıl geçinmeyi düşünüyorsunuz? Hadi iş buldunuz diyelim çocuklarınızı kime bırakacaksınız? Ailenizin yanına dönmediğinizi varsayarak söylüyorum özel sektörde alacağınız para ile kira mı ödeyeceksiniz, fatura mı, çocuklara tuttuğunuz bakıcının maaşını mı, mutfak giderlerini mi, çocukların masraflarını mı? Aileniz sizin iki sokak ötedeymiş onların yanına gidemeyeceğinize göre bu saydıklarımı yaşamayı göze aldınız.

Ben eşinize hak verdim kusura bakmayın, siz mantıklı düşünemiyorsunuz.

Üstte yazmışsınız mutlu mesut çalışacağımı sanmıyorum diye de sizce ülkemizde kaç kişi mutlu mesut çalışıyor? Eğer ek geliriniz yoksa mecbur her insan gibi siz de çalışıp para kazanıp çocuklarınıza bakacaksınız. Gerekirse uzak yol da çekeceksiniz. Kimse çocuğunu bırakıp güle oynaya gitmiyor işe. En makul çözüm başka ev gibi gözüküyor ama taşınmak az para değil.
 
Evimi sevmiyorum, depremden korkuyorum diye, memurluğu bırakıp, 8 aylık iki bebeği kucağına alıp, doğru düzgün parası olmadığı halde çekip gitmek akıllı bir insanın yapacağı iş değil. Bu kadar mantıksız olmadığınızı düşünmesi iyi bir şey.
Daha alçak, daha yeni bir binaya taşınmayi neden düşünmüyorsunuz? Eski evinize benzer daire yok mu İstanbul da?
İş deneyimim çok fazla iş bulana kadar yarım sene idare eder demek istedim birde aracım var. Bilmiyorum ya problemim ne galiba esime bana burayı yazdırdığı için çok kızgınım affedemiyorum gittikçede soğudum çok yüksekti puanım sıralamam 5 ti bransımda. Eski evim müstakildi çok Genişti burda mutfağıma masa bile koyamadım 1500 lira kira veriyorum zoruma gidiyor
 
Haklı da. Gerçekten çocuklarınızı alıp gittiniz varsayalım nasıl geçinmeyi düşünüyorsunuz? Hadi iş buldunuz diyelim çocuklarınızı kime bırakacaksınız? Ailenizin yanına dönmediğinizi varsayarak söylüyorum özel sektörde alacağınız para ile kira mı ödeyeceksiniz, fatura mı, çocuklara tuttuğunuz bakıcının maaşını mı, mutfak giderlerini mi, çocukların masraflarını mı? Aileniz sizin iki sokak ötedeymiş onların yanına gidemeyeceğinize göre bu saydıklarımı yaşamayı göze aldınız.

Ben eşinize hak verdim kusura bakmayın, siz mantıklı düşünemiyorsunuz.

Üstte yazmışsınız mutlu mesut çalışacağımı sanmıyorum diye de sizce ülkemizde kaç kişi mutlu mesut çalışıyor? Eğer ek geliriniz yoksa mecbur her insan gibi siz de çalışıp para kazanıp çocuklarınıza bakacaksınız. Gerekirse uzak yol da çekeceksiniz. Kimse çocuğunu bırakıp güle oynaya gitmiyor işe. En makul çözüm başka ev gibi gözüküyor ama taşınmak az para değil.
Beni yalnız bıraktığı için çok kızıyorum ona tercihlerimde beni özgür bırakmadığı için daha bir sürü sebep. İçine sinen biryer bulup taşınalım demiyor kiralar iyice yükseldi kaldıki söylese belki içime sinecek mutlu olucam birlikteykende yalnızım kızların büyümesini bekliyordum işe dönmek için bakıclar deli para istiyor ikiz bebeğe maaşı komple vermem gerekiyor en azndan iki yasında krese verip kalan saatte annem bakacak şuan tüm gün bakmayı kabul etmiyor annem dediğim gibi bakıcıda çok pahalı istanbul şartlarında
 
İş deneyimim çok fazla iş bulana kadar yarım sene idare eder demek istedim birde aracım var. Bilmiyorum ya problemim ne galiba esime bana burayı yazdırdığı için çok kızgınım affedemiyorum gittikçede soğudum çok yüksekti puanım sıralamam 5 ti bransımda. Eski evim müstakildi çok Genişti burda mutfağıma masa bile koyamadım 1500 lira kira veriyorum zoruma gidiyor
Daha elle tutulur taleplerle gidin bence önce. Tedirgin olduğunuzu, farklı bir evde daha güvende hissetip daha mutlu olacağınızı dile getirin.
İstanbul da mustakil zor, ama seveceginiz bir daire bulabilirsiniz. İstediniz şehirde güzel bir iş bulursanız o zaman yeniden taşınmayi gündeme getirirsiniz. Siz işi bırakacaksınız, adam hemen bulacak mı, evde 2 bebek...şartlar hazır olmadan düzeni bozup gitmek olmaz. İmkanlar dahilinde mutlu bir yuva ortamı kurmaya çalışın. Zamanla herşey olur.
 
İşleriniz maaşlarınız ne de bu kadar dert ediyosunuz
İki memur istanbulda yasayabilir boğazda oturmuyolarsa
Hazır işi bırakmak mantıklı mı
 
Annenize yakın olmanız güzel ancak neden size gerektiği kadar destek vermiyor anlamadım.
Belli ki depresyondasınız.
Ancak bu kadar kaygılanmanız inanin anlamsız.
Kendinizi pamuklara sarsanız da ecel vakti geldiyse bir şey bahane olur. Deprem olmaz sel olur, ayağınızın takıldığı kaya olur, turp gibiyim dersiniz gizli kalp olur.
Lütfen kendinizi boşuna kurup yuvanızın huzurunu da bozmayın.
Gerekirse evinizi taşıyın. Part time bile olsa bir iş hayatına girin. Nefes alabileceginiz bir alan oluşturun.
 
Kaç yıl sonra tayin isteyebiliyorsunuz? Biraz sabretseniz.. Eviniz yeni binaysa kendinizi teskin etmeye çalışın. İstanbulda herkesin psikolojisi bozuk. Ben de gün sayıyorum gitmek için, atama bekliyorum, İstanbul'dan gitmek istememin en büyük sebebi deprem fobim. Evim çok eski. Gitme ihtimalimizden dolayı yeni bir eve de taşınamıyoruz. Eşinizin manevi desteği olsa, seni anlıyorum dese bile kendinizi daha iyi hissedersiniz, bu konuda size hak veriyorum ama memurluğu yakıp istifa etmeniz gerçekten mantıksız olur. Ağlamadan, suçlamadan oturup konuşmaya çalışsanız..
 
Beni yalnız bıraktığı için çok kızıyorum ona tercihlerimde beni özgür bırakmadığı için daha bir sürü sebep. İçine sinen biryer bulup taşınalım demiyor kiralar iyice yükseldi kaldıki söylese belki içime sinecek mutlu olucam birlikteykende yalnızım kızların büyümesini bekliyordum işe dönmek için bakıclar deli para istiyor ikiz bebeğe maaşı komple vermem gerekiyor en azndan iki yasında krese verip kalan saatte annem bakacak şuan tüm gün bakmayı kabul etmiyor annem dediğim gibi bakıcıda çok pahalı istanbul şartlarında

Tercihlerimizde hangimiz özgürüz? Özgür olmamamız da normal çünkü sorumluluklarımız var eş, çocuk, iş bunlar bizi tercihlerimizde özgür bırakmayan etkenler. Eşinizin işi bu, bu sayede size para getiriyor. Taşınma masraflarını karşılayacak ekonomik gücünüz, birikiminiz var mı kenarda? Bina yeni diyorsunuz aynı ayarda aynı kirada başka ev bulabilir misiniz? Taşınma ihtimaliniz ancak siz çalışmaya başladıktan sonra olabilir. Evinizin sorunu ne anlamadım. Rutubet, gürültü yapan üst komşu gibi şeyler yok sevmedim demişsiniz neden sevmediniz? Mevcut durumunuzu kabullenmediğiniz için kötüsünüz bence. Geçmiş geçmişte kaldı sürekli eskiyi getirmeyin aklınıza. Bence siz mutsuzluğunuz için bir günah keçisi arıyorsunuz onu da eşiniz bulmuşsunuz.
 
Back
X