Bire bir yaşadım ben bunları. Sonra 3 sene çok gelgitler oldu, ara ara görüştük.
Bir gün çıktı, ben herşeyi göze aldım dedi, gerekirse ailemi de karşıma alırım dedi.
Sonra ailesiyle görüşmüş, evlatlıktan red ederim seni demişler.
Sonra beni karşısına alıp konuşma gereği bile hissetmedi, msn de yazdı.
O gün yanıma geldiğinde, aklı yerinde değilmiş, ben anlamalıymışım bunu, niye anlamamışım, niye umutlanmışım, ailesiyle hiç alakası yokmuş bu kararın :) falan filan.
Yani;
Aileler araya girdiyse, bu işler kolay çözülmez, madem bu kadar seviyordunuz, neden her iki tarafta arkasında durmadı. Ailelere yenildiniz. Eğer bu noktaya gelmişseniz, her iki taraftan birinde bir eksiklik vardır emin olun. Karşı taraf arkasında durmuyorsa, ailesine ısrarla sizi istediğini anlatmıyorsa, bence sevmiyor. Boşa zaman harcamayın derim. Ben çok acıyorum o günlerime. Şimdi başka biriyle evliyim, iyi ki onla olmamış diye şükrediyorum.
Zor günler geçiriyorsunuzdur eminim. Ama karşınızdaki kişinin, kimse elini kolunu bağlayıp, zorla ayırmamıştır sizden, adım atmıyorsa, göze almıyorsa, yapacak birşey yok. Siz de benim gibi arkanıza bakıp, kendinizi daha fazla tüketmeyin derim.
Duymak istediğiniz bu değil biliyorum ama inş karşınıza hakeden birini çıkarır Rabbim. Ben ondan başkasını istemem diyeceksiniz, ama hepsi geçecek. O sizsiz yaşıyor şuan, yaşayacakta. Oda seviyor biliyorum diyeceksiniz, bence sevmiyor, seven insan 3 aydır eli kolu bağlı beklemez.
Hayırlısı olsun.