- 9 Mart 2015
- 76
- 21
- 13
- Konu Sahibi adsizbirprofil
- #1
Merhaba 
Bir erkek arkadaşım vardı ve ayrıldık. Canımın içi dediğim, çokça sevdiğim biriydi. Ayrılırkende çok kötü bir şekilde ayrıldık, hakaretler oldu karşımdaki kişi hakaret etti bir sürü şey söyledi. Ben saygımı bozmadım. Bir süre kabullenemedim sanırsam ayrılığı birine o kadar bağlanılmaması gerektiğini öğrenmiş oldum hiç gitmeyecekmiş gibi sevince böyle oluyormuş herhalde. Aradım mesajlar attım, engellendim tabi arayıp mesajlar atmadan öncede engelliydimde neyse. Başka yerlerden ulaşmaya çalıştım. Ayrılalı yaklaşık 6-7 ay oldu, hala da engelliyim
Neyse sorun engelli olup olmamam değil engeli açsada mesaj atmayacağım durdurabiliyorum kendimi, ilk ayrıldığımızda böyle değildim ama kendimi durduramıyordum. Ben bu kişinin uzun zamandır profillerine bakıyorum, resmen alışkanlık oldu günde 3 öğün belkide daha fazla bile profillerindeyim ne paylaşmış ne etmiş diye
Ama bu durum artık canımı sıkıyor unuttum diyemem, bazen tamamen silesim geliyor ama sonra yine eski halime dönüyorum anılarıma hayallerime kıyamıyorum. Ümitsizliğede düşmek istemiyorum. Bazen oda beni benim yaptığım gibi takip ediyor mu diyede düşünüyorum 
Kafam karışık kendimi profillerine bakmaktan alıkoyamıyorum, ne yapacağımıda bilmiyorum 
Yeni bi arkadaşlık vs. de düşünmüyorum kendime söz verdim bazı nedenlerden dolayı kendim için böyle olmasını istiyorum. O kişiyi birden silemem zaten silmekte istemem ama böyle sürekli her hesabı kontrol ettikcede şunu benim için mi yazdı şu şarkıyı benim için mi paylaştı diye saçmalayarak buluyorum kendimi. Napıcam ben ya
Bir erkek arkadaşım vardı ve ayrıldık. Canımın içi dediğim, çokça sevdiğim biriydi. Ayrılırkende çok kötü bir şekilde ayrıldık, hakaretler oldu karşımdaki kişi hakaret etti bir sürü şey söyledi. Ben saygımı bozmadım. Bir süre kabullenemedim sanırsam ayrılığı birine o kadar bağlanılmaması gerektiğini öğrenmiş oldum hiç gitmeyecekmiş gibi sevince böyle oluyormuş herhalde. Aradım mesajlar attım, engellendim tabi arayıp mesajlar atmadan öncede engelliydimde neyse. Başka yerlerden ulaşmaya çalıştım. Ayrılalı yaklaşık 6-7 ay oldu, hala da engelliyim
Neyse sorun engelli olup olmamam değil engeli açsada mesaj atmayacağım durdurabiliyorum kendimi, ilk ayrıldığımızda böyle değildim ama kendimi durduramıyordum. Ben bu kişinin uzun zamandır profillerine bakıyorum, resmen alışkanlık oldu günde 3 öğün belkide daha fazla bile profillerindeyim ne paylaşmış ne etmiş diye
Ama bu durum artık canımı sıkıyor unuttum diyemem, bazen tamamen silesim geliyor ama sonra yine eski halime dönüyorum anılarıma hayallerime kıyamıyorum. Ümitsizliğede düşmek istemiyorum. Bazen oda beni benim yaptığım gibi takip ediyor mu diyede düşünüyorum Kafam karışık kendimi profillerine bakmaktan alıkoyamıyorum, ne yapacağımıda bilmiyorum Yeni bi arkadaşlık vs. de düşünmüyorum kendime söz verdim bazı nedenlerden dolayı kendim için böyle olmasını istiyorum. O kişiyi birden silemem zaten silmekte istemem ama böyle sürekli her hesabı kontrol ettikcede şunu benim için mi yazdı şu şarkıyı benim için mi paylaştı diye saçmalayarak buluyorum kendimi. Napıcam ben ya 
daha çok instagram ve twitter bu ikisine bakıyorum 
