Ev hayatina gecis

H

Hibenzey

Üye
Anneler Kulübü
Kayıtlı Üye
21 Mayıs 2019
73
69
8
38
Merhaba kizlar. 6 yasinda bir oglum var ve kizima 8 aylik hamileyim. Calisiyorudum ogluma annem bakiyordu simdi dogum iznindeyim ve en basimdan beri dogumdan sonra ise donmemeyi dusunuyordum. Cunku annem cok yakinda degil gelmesi gitmesi zor oluyor ve ozel sektordeyim ben isten gec geilyorum cocugumla yeterince ilgilenemedigimi dusunuyordum. Aama daha 15 gun oldu ve ben evde cok bunaldim. Yani butungun ne yapabilrimmm die dusunuyorum bir gun ikigun ama sonrasi nasil gecicek? Herkes cpcuk olsun vakit gecer diyor ama beni bi karamsarlik aldi hatta gun icerisinde agliyorum kendimk cok bos ve yalniz hissediyorum . Mahallede gorusucek kimsem yok cogu calisiyor ki zaten pandemi donemi insan cekiniyo r arkadaslarimda yakinda degil ama gorussemde ne siklikta gorusebilririm. Bu yeni bir donem diemi boyle hissediyorum zamanla alisirmiyim? Calismaya cok alismisimm sanurim tekrar donucem gibi ama cocullarimada kiyamiyorum.hamilelik sebebiylemi bukadar hassasim bilmiyorum ama icimden hep aglamak geliyor.napicam bu dusuncelerle nasi basedicem nasil alisirimm boyke hisseden varmi. Siz nasil vakit geciriyorsunuz?
 
Pandemi döneminde uzun süre evdeydim. Öncesinde yoğun çalışan biri olarak evde olmak çok iyi geldi. Sizin birde bebekleriniz olacak onlarla vaktin nasıl geçtiğini anlamazsınız. Bu ay tekrardan işime döndüm. Ve pandemi döneminde evde olmak gerçekten çok önemliymiş onu anladım. İşin kötüsü artık hiç kimse dikkat etmiyor ve panik içindeyim. Bence kıymetini bilin bu günlerin
 
Merhaba bende aynı durumdayim doğuma 2 ay kaldı.Testim pozitif çıktıktan 3 gün sonra ülkemizde ilk vaka cıktı yıllık izne çıktım daha sonra iş yeri ara verdi Benim kanamalarim oldu heyet raporu verildi vs hep evdeyim aşırı bunaldim .Sürekli koşuşturma halinde olan ben aylardır evdeyim sokağa çıkma yasakları, tehlikeli gebelik virüs bazen nefes alamiyorum. Bazen ağlıyorum müzik dinliyorum kitap okuyorum eksik listemizi tamamlıyorum int alışveriş yapıyorum dizi izliyorum ama yok zaman geçmiyor. Özel sektördeyim çalışma şartlarım ve maaşım iyi ama çalışma arkadaşlarım yüzünden ve bebeğime bakma sorunu olacağından 9 yillik işimi haftaya bırakacağım cok hüzünlüyüm sizin gibiyim kimsem yok oturdugum yerde ailem 3 vesait ötede ha diyince gidilmiyor eşimin gelmesi için saatleri sayıyorum. Bende içimi döktüm senin konuna ama bunalimdayim
 
Ev gibisi var mi ya
Bi de bebekle çocukla oynarken dakkada akşam olur hatta iddia ediyorum is yerinden daha hizli gecer zaman 2 çocukla. Hem sıkıldınız diyelim cocuklari hazirlar cikarsiniz kahve icmeye yuruyuse parka. Ki 6 yaşında bi tanesi varmis artik gayet sohbet bile edilir onla
Ben olsam biraz dinlenirdim evimde kalirdim, cocuklarin bu gunleri geri gelmez degerlendirin

simdi yasadiginiz sey sadece alışkanlıktan birden kopma durumu bu kadar
 
Ben çalışıyorum.
Haftasonu 2 gün asla yetmiyor.
Bir iki şey yapıyorum bir bakmışım zaman bitmiş. Sizin aksinize bende evde zaman ne çabuk bitmiş diyorum. Bir bakıyorum pazar akşamı gelmiş..
Herkes istediğini elde edemiyor demek ki..
Bu pandemide full evde kalmayı o kadar isterdim ki..
Benim yorumum; size çok özendim..
Tek tavsiyem var; bol bol keyfini çıkarın..
 
Son düzenleme:
Ben de sizin gibi eve adapte olmak zorunda olduğum bi dönemden geçtim ve çok zorlanmıştım, aynı şekilde çok ağladığım zamanlar da oldu. Ama sonra fark ettim ki evde de insan kocaman bir dünya kurabiliyormuş. Benim bunu fark etmem yabancı dil kursuna başlamakla olmuştu, tabi salgından önce. Ama mesele bi yere gidiyor olmak değildi, o kursla birlikte fark ettim ki o zamana kadar yapmak isteyip yapamadığım ne varsa tam zamanı. O zamana kadar alışık olmadığım için evde olmaya objektif bakamamışım, evde ne yapılır bilememişim. Yapılmak istenenler kişiye göre değişeceği için detaya girmeyeyim ama salgınla beraber online dil eğitimi dahil kendime bir sürü yeni hedef koydum ve geldiğim noktadan çok memnunum. Ama buraya gelene kadar kaybettiğim, oturup ağladığım zamanlara üzülüyorum şuan. Çok vakit kaybetmişim eve nasil alışcam diye oturup ağlarken. Ama çok normal tabi, insanlar mezun veya emekli olduklarında genelde hep böyle bir bunalım yaşarlar. Büyük değişiklikler çünkü. Şimdi olmasa ilerde emekli olduğunuzda yine aynı alışma sürecini yaşayacaksınız. Geçici olduğunu bilin, ama bu arada da bakış açınızı değiştirmeye çalışın. Diğerlerinin söylediği de bana hep saçma gelmiştir bu arada. "Çocuk olsun vakit geçer" nedir yani, şu hayatta amaç sadece vakit geçsin olmamalı bence. O yüzden bakış açınızı değiştirmeye çalışın, kendinize anlamlı hedefler koyun derim.
 
Günümüzde iş bulmak zor
Ben olsam 6 ay verilmesi zorunlu ücretsiz iznimi kullanır, çocuk 2 yasına gelince de kreşe verirdim.
1-2 sene evde geçer belki ama sonrası hem insan köreliyor hem de iş bulmak zorlaşabiliyor.
 
Ben de evde durmayı tembelligi hic sevmiyorum. Sürekli calistirsinlar beni şikayetim olmaz Ama sizin bebişiniz olacakmış 2.kez annelik heyecanı sarar sizi ne güzel onun gülüşü ay öyle mi oldu böyle mi oldu derken bi bakmissiniz zaman geçmiş.
 
Şimdi farklı bı zamandan geçiyorz normal zamanda işinizde ayrılmış olsanız vakit geçerdi çocuğunuzu parka gotururdunuz onunla gezmeye giderdiniz arkadaşlarınızla vakit geçirirdiniz...şimdi hamileliğin verdiği psikolojininde etkisi var...bebekler annelerinden çok gerekmedikçe ayrı kalmasınçalışmak tabi günümüz şartlarında gerekli ama biraz büyüyünce tekrar dönersiniz yine inşallah gönlünüzce olur herşey
 
Sakin ozenmeyinn bende ozeniyordum aama oyle degilmis cunku 2 gune birikiyor butun isler haftaici yeterince ozenli toparlanamiyoe ev. Ve sonunda pazartesi yine ise gideceginizi biliyorsunuz. Eve doyamiyorsunuz ozman. Ama hep evde olmaj ve devamindada evde olacaginizi bilmek dipsiz bi kuyu gibi hissettiriyor.
 
Cok tesekkur ederimm
 
Sonrasida korkutmuyor degil ya cocukla daha cok bunalirsam biyere cikamazsamm hep boylemi dvam eder gibi bir suru soru. Ayni durumdaymisiz keske yakin olsak belki birbirimize yardimci olurduk
 
Birileri olmasa da cocuklariniz size yetecektir. Biraz cocuklarinizla zaman gecirirsiniz. Kendinize zaman ayirirsiniz. Oyle cok ihtiyacım var ki kendime en son ne zaman vakit ayirdim bilmiyorum... çocuklarınızın da biraz annesine ihtiyaci vardir. Cocugunuz 1 yasina falan gelsin yeniden calisma hayatina dönersiniz.
 
Hibenzey .!.:
Sonrasida korkutmuyor degil ya cocukla daha cok bunalirsam biyere cikamazsamm hep boylemi dvam eder gibi bir suru soru. Ayni durumdaymisiz keske yakin olsak belki birbirimize yardimci olurduk
Genişletmek için tıkla...
Keşke bi kahve içecek kimsem yok inanın. Bebek oluncada muhtemel kusmuklu saçlar havada göz altları mor evin içinde gezerim .
 
Ben de uzun süredir izindeyim. Cocugum da olmadığı için bazen sikildigim oldu. Ama siizn 2 çocuğunuz olacak.Bebegijjz doğunca sıkılmaya vaktiniz kalmayabilir. Sağlık olsun karamsar olmaya sebep yok bence.
 
Ben ev işlerini yetiştiremiyorum bile
Zaman nasıl geçiyor anlamıyorum.
Benim için evde olmamın en kötü yanı iştahımın aşırı açılması ve sürekli bir şeyler yiyip içmem
 
Cok uzun bir calisma hayatim olmadi belki bu yorumlarim ondandir bilemiyorum ama... ise girdigim ilk sene bekardim o halde bile zorlaniyordum. Sabah 6da uyanir aksam 8 den once gelemezdim, sadece pazar tatildi. Hem stresli hem de mobingli bir isim vardi. Neyse sonra isyerinin kapanmasiyla ayrildim tabi. Evlendikten sonra da 1 sene calistim, ozel bir lisede ogretmendim. Evde bunaldim diye diye sonunda is hayati bana ilk zamanlar guzel geliyordu sonra yine ayni döngü... mobingden ve stresten ev hayatim inanilmaz huzursuzlasti, etrafa stres saciyodum adeta. Sonra pandemi geldi okullar tatil oldu ve karantina sureci resmen aydinlanma yasadim. Calismak, uretmek cok guzel ama ulkemizdeki ozel sektorlerde degil maalesef pek cogu bu sekilde ve ben cogu zaman degermi diye dusunuyorum. Bu sene calismiyorum, suan mutluyum ama arada yine amacsiz hissediyorum bu da bi gercek.
Bence evladiniz olunca bu hisleriniz gececek. Keske benim de artik bebisim olsa da ben de onunla ilgilensem diyorum.
 
İş saatleri sabah 8 den akşam 18.30 bazen 19.00 kadar olunca insan ister istemez işten soğuyor. Ben kendime zaman ayıracak vakit bulamıyordum. Eve geldiğimde ne film izleyebiliyordum ne elime telefonu alabiliyordum gözlerim ekrana bakmaktan yanıyordu direkt uyumak istiyordum. Üstüne haftasonu da 17.00 kadar çalışınca nefret gelmişti. Kpss girdim alese hazırlanıyorum şuan evde çok daha mutluyum. Zaman nasıl geçiyor anlamıyorum günler bana kısa geliyor.
 
Ben de evde çok sıkılıyorum cankm doğum iznine ayrıldım ve hamilelikten de sanırım insan aşırı hassas oluyor.Eşimin geldiği saatleri sayıyorum bennde ama o gelince de aynı geçiyor gibi yani genel olarak bizim gibi aktif çalışmaya alışkın kadınlar evde mutsuz oluyorlar ister istemez isterse evde başkaları olsun yine sıkılıyorsun çünkü o ortamda geçirdiğin saatler hep çok kısıtlı çok fazla vakit geçirince ne yapacağını bilemiyorsn
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

19 aylık oğlum ile oynamak için sürekli eve gelmek isteyen 12 yaşında komşu çocukları
3 4 5
Yorumlar
84
Görüntüleme
4K
Cakiltasinsm
C
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…