- 6 Eylül 2016
- 2.829
- 7.399
- 158
Bulunduğun yere uyum sağlamayınca anarşist oluyorsun tabi bizim buralarda:):)
Konuyu okumustum ama o mesaj gozume bile carpmamisti, ben o zihniyete epey asinayim cunku ve aralarinda buyudum. Belli bir bilince erismem lise zamanlarima rastlar, o zamana dek ben de erkegin bir alt modeli olduguma inaniyordum, oyle buyutulmustum. Cinsiyetimden utaniyordum ve erkek olsam daha zeki olacagimi filan dusunuyordum. Cinsiyetimi 10lu yaslarimda kabullenebildim acili bir surecle ve cok tepki aldim, gozlerinde "anarsist" de oldum.(alakaam yok) Yorumu gorunce buraya da mi geldiler dedim sadece.
Ben konuya inandim, gercek olmasa bile o bolgenin bu tarz bir karaalamaya ihtiyac duyacagini dusunmuyorum,ben kendim de doguluyum zaten. Yemeklerimiz guzeldir, aile baglarimiz kuvvetlidir(gerci yvey oldugumuz icin ondan da nasiplenemiyoruz :)) falan filan ama bu konudaki her sey de yasanabilirligi olan olaylardir. Turkiye'nin her yerinde vardir, ama bu doguda olmadigi anlamina gelmiyor, alinganliga gerek yok.
Dediğimiz gibi her yerde var. İzmirin göbeğinde oturuyordum bekarken, tek yaşıyordum. Karşı komşum kafayı benim yalnız yaşamamla bozmuştu. Karı koca, kızları ve torunları olarak yaşıyorlardı. Torunları 7,8 yaşlarındaydı. Ben eve girer çıkarken "abla sen akşamları mı çalışıyorsun" ," biz seni akşam çıkarken görüyoruz" vs.. hep bu soruları sorardı, evde konuşuluyordu demek ki. Anneannesi de hep annemin, babamın ne zaman geleceğini sorardı, bir defa iyi iyi gelsinler başında dursunlar demişti hatta, ben ters yant verdiğimde de ben sıkılıyorsundur diye diyorum kızım yanlış anlama demişti.

Ama ben umursamıyordum, konu sahibi de alışacak, tahminim ilk senesi orada, her konuda belirtmesi de bu yüzden diye düşünüyorum.