- 4 Şubat 2011
- 369
- 30
- 73
Buaralar bir garibim,çok agresifim,herşeye bağırıp çağırıp yıkıp dökmek istiyorum.Eşimle tartıştık biraz,ayrılma dememe rağmen kendince haklı sebepleriyle isten ayrıldı, aslında haklı ama işyeri ayı tamamlarsa tazminat vereceklerini soylemelerine ragmen onbesgun kala çıktı isten ,yani onbesgun daha sabretseydi tazminat alacaktı ve okadar dil dokmeme rağmen beni hiç dinlemeyip bildiğini yapmasimi beni bu hale getirdi yoksa diğer yasananlarmi bilemiyorum.İçim okadar dolu ki saatlerce hıçkıra hıçkıra aglasam belki gelirim kendime ama onuda yapamıyorum.Eşim gözümden agladigimi anlayınca "cocukmusun sen niye agliyorsun nekadar gucsuzsun"benzeri kelimeler kullandı şimdide anlamasın agladigimi diye gururumdan aglayamiyorum.Issiz bir yerde bağırmak ve ağlamak istiyorum.İçim böyle doluyken geçmişte yaşadığım kötü günler geliyor aklıma ,eşimin geçmişte söylediği hakaretler kulağımdan beynimden gitmiyor.
Sonra annem ahh canım annem!!!Ya diyorum kemoterapi fayda etmez de kaybedersem annemi,neyaparim nasıl ayakta dururum ,nasıl sahip çıkarım çocuğuma,bitermisim gibi geliyor.Sanki annem babam abim dayandigim bir dağ ve birine birşey olunca toparlanamayacakmisim gibi geliyor,eşim ve ailesiyle başa cikamicakmisim gibi hissediyorum.
Bir hafta önce birseyim yoktu,taa ki eşim benim konuşmamı hiçe sayinca kendimi kaybettim ,pzt yeni işine baslicak sorun yok ama o an beni dinlemeyince çok afalladim.Demekki geçmişte yaşadığım o zor günleri silememisim beynimden,eşime her fırsatta hiç alakasız bi anda laf vuruyorum ,zamaninda bunu demistin soyle yapmistin diye.
Hani dertlenirsinde bir of cekersin ya,hep oyleyim ,boğazıma birşey düğümleniyor zor yutkunuyorum gözlerim doluyor aglayamiyorum,sol yanım acıyor derizya hani bu sabah gerçekten sol yanım acıdı kalbimin agridigini hissettim o an bir kasılma miydi bilmiyorum ama hareket edemedim, canım yanıyor,evden çıkmak istemiyorum yataktan kalkmak istemiyorum konuşmak istemiyorum tlf hep kapalı caniminici yavrum sayesin de ayaktayim rutin ev işleri yemek camasir vs.oğlumu ihmal etmemek için çabalıyorum.Eşimi seviyorum ama biranöyle soğuk görünüyor ki gözüme bumu benim kocam diyorum sanki yoldan geçen bir adam gibi geliyor hiç birşey hissedemiyorum, düşünüyorum onsuzda yapamam ,yanimdayken yakinlasamiyorum evde degilken bir eve gelse moduna giriyorum. offff ffffffff
Ee biz napalim demeyin ,kimseyle konuşamıyorum onun için yazdım,yanlış forumsa kaldırılır zaten:-(((((
Sonra annem ahh canım annem!!!Ya diyorum kemoterapi fayda etmez de kaybedersem annemi,neyaparim nasıl ayakta dururum ,nasıl sahip çıkarım çocuğuma,bitermisim gibi geliyor.Sanki annem babam abim dayandigim bir dağ ve birine birşey olunca toparlanamayacakmisim gibi geliyor,eşim ve ailesiyle başa cikamicakmisim gibi hissediyorum.
Bir hafta önce birseyim yoktu,taa ki eşim benim konuşmamı hiçe sayinca kendimi kaybettim ,pzt yeni işine baslicak sorun yok ama o an beni dinlemeyince çok afalladim.Demekki geçmişte yaşadığım o zor günleri silememisim beynimden,eşime her fırsatta hiç alakasız bi anda laf vuruyorum ,zamaninda bunu demistin soyle yapmistin diye.
Hani dertlenirsinde bir of cekersin ya,hep oyleyim ,boğazıma birşey düğümleniyor zor yutkunuyorum gözlerim doluyor aglayamiyorum,sol yanım acıyor derizya hani bu sabah gerçekten sol yanım acıdı kalbimin agridigini hissettim o an bir kasılma miydi bilmiyorum ama hareket edemedim, canım yanıyor,evden çıkmak istemiyorum yataktan kalkmak istemiyorum konuşmak istemiyorum tlf hep kapalı caniminici yavrum sayesin de ayaktayim rutin ev işleri yemek camasir vs.oğlumu ihmal etmemek için çabalıyorum.Eşimi seviyorum ama biranöyle soğuk görünüyor ki gözüme bumu benim kocam diyorum sanki yoldan geçen bir adam gibi geliyor hiç birşey hissedemiyorum, düşünüyorum onsuzda yapamam ,yanimdayken yakinlasamiyorum evde degilken bir eve gelse moduna giriyorum. offff ffffffff
Ee biz napalim demeyin ,kimseyle konuşamıyorum onun için yazdım,yanlış forumsa kaldırılır zaten:-(((((