- Konu Sahibi kimbilirkim
- #1
Herkese merhabalar... 4 yıllık evli , 3 yaşında kızı olan bi anneyim. eşimle birbrmzi çoook severek ,sabırla beklyerek , ailevi sorunları aşarak evlendik. eşim evlendikten sonra daha çok fakettğim şekilde tezcanlı , ani öfke nöbetleri geçiren tabiri caizse sıkıya gelemeyen bir adam oldu çıktı. ev içinde sıfır yardımı var , sadece market alşverişinde bulunur. içtiği bardak ortada , çorapları ortada, evde ne nerededir hiç ilgisi yok. bir nevi evi otel gibi kullanıyor. ben de çalışıyorum. ilk senelerde bu raahtszlklarımı sıksık dile getiriyordum. sonuç getirmemekle birlkte dırdırcı konumuna düşüyordm. son zamanlarda artk mücadeleyi bıraktm diyeblrm. sadece bu dyrymdan rahatsz oldğm için suratı asık , mutsuz bi kadın profili çizmeye başladm. gelgelelim babalığı konusunda da sözde çok seven,ilgili,kızının geleceği için çalışan bi baba ama kızımla da ilgilenmiyor pek. 1 saat yalnız kalsalar bakmayı göze almaz. seni istiyor , seni arıyor , durmuyor vs kolaya kaçıyor. kızım da artk tamamen bana odaklı babasndan pek beklentisi yok. evin bütün yükü , kızımın sorumluluğu artk çok yoruldum. eşimle beraber yaptğmz şeylerden de zevk almaz oldm çünkü sonu hep gerilimle tartşmayla bitiyor. biz nasıl bu hale geldik diye düşünüp kahrolmaktan başka bişey gelmiyor elimden... ha beni çok mutlu ettiği sevdiğimi hissettğim zamanlar yok değil. uç noktalardayız. ya çok mutlu ya mutsuz...
boşanmayı aklmdan geçiremiyorum çnkü kızım var. bi şekilde bu evliliği sürdürmeliyim diye çabalaıp duruyorum... değişim olur belki die bir umut direniyorum. bu durumda olan , tavsiyesi olan var mı ?
boşanmayı aklmdan geçiremiyorum çnkü kızım var. bi şekilde bu evliliği sürdürmeliyim diye çabalaıp duruyorum... değişim olur belki die bir umut direniyorum. bu durumda olan , tavsiyesi olan var mı ?