Evlat ayrımı yapan babamı affedemiyorum?

Bu denklemde anneniz nerede? O sizinle görüşmek istiyor mu?

Anneme nasıl davranirsam babama da aynı davranirdim sanırım..
 
Annem ve babam ben 1 yaşındayken ayrıldılar ve annem rus babamdan boşandıktan sonra ülkesine döndü. Annemi hiç tanımıyorum desem yeridir beni babaannem büyüttü. Babam ikinci evliliğini yaptı üvey annem beni hiç istemedi. Babamda eşinin aklına uydu beni ihmal etti arada babaanneme beni görmeye geliyordu. İkinci eşinden olma oğluna kardeşim diyemiyorum çünkü öyle bir bağ gelişmedi araba aldı. Ben de bu ayrımları görerek büyüdüm. Bu şartlar altında hemşire oldum ve atandım. Son 1 senedir babam benimle ilgilenmeye başladı yazlıkları var çocukken 1 kere bile gel kızım seni alayım demeyen adam şimdi her haftasonu gel beraber gidelim diyor ama ben istemiyorum çünkü zamanında bana yaşatılanları hazmedemiyorum ufacık bir çocuktum kime ne zararım vardı bir de o kadar sessiz bir çocukmuşum ki babaannem beni zorla konuştururmuş. Ben istemedikçe babam alınıyor bu sefer babaannem üzerimde baskı kurmaya başladı baban o senin böyle yapma diyor işin içinden çıkamıyorum sizce yanlış mı yapıyorum dışarıdan bir göz olarak fikirlerinizi merak ettim.
Aslında basit değil mi yaşlanıyor ve kendine ilerde bakacak birini arıyor sizden iyisinide bulamayacağına göre yakınlık kurmaya çalışıyor .

Benim babamda iğrenç biri sevgi yok bişey yok benimki bana yakınlık kursun istemem iş işten geçtikten sonra yakın olsa ne olmasa ne
 
Babaanne ne diye hala el kadar çocuğa babalık yapmayan, bir kadının lafıyla evladını yok sayan oğlunu savunuyor? Hayır anlamıyorum, savunulacak nesi varmış?
Erkek analari her sekilde her durumda herkese karsi savunuyor kiymetli ogluslarini konu sahibi arkadasim sana iyi gelmiyorsa bu gorusmeler cok haklisin sende gorusme birak bu saatten sonra vicdanini senin ustunde temizlemesin
 
Konuyla bağımsız bazı üyeler konuyu açıp bir daha konuya uğramıyor.
O kadar kişi kendi kendine konuşuyor sanki.
 
Back
X