Günler azaldı ve evimden ayrılacağım için kendimi çok tuhaf hissediyorum aklıma geldikçe ağlayasım geliyor yapı olarak çok duygusalım ailemden ayrılmak çok zor olucak o yüzden bunalıyorum bu yaşadıklarım normal mi evlendikten sonra alışmam zaman alır mı bi taraftan evime sevinirken diğer taraftan bunca yıldır yaşadıgım evden ailemden ayrılacak olmak çok canımı acıtıyor şu son günlerimde geceleri uyuyamaz oldum stres içindeyim çok ne yapacağım Alllahım sabrını verir inşallah ne zor şeylermiş hiç böyle düşünmezdim ama günler yaklaştıkça benimde stresim artıyorr...
-
-
Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.
Evlenmeme sayılı günler kaldı çok tuhafım :S
- Konu Sahibi sevdemm
- Başlangıç Tarihi
- 24 Ocak 2011
- 21.772
- 35.595
- 798
zaman zaman olmuştur huzursuzluk ama şuan bi sıkıntı yok çok şükür ama ben ailemden ayrılacağım için çok kafama takıyorum o gün yaklaştıkça inanılmaz bi stres sarıyor beni sanki dünyanın sonu ama elimde değil o günü biran evvel atlatmak istiyorum çok stresliymiş yaa belkide kişiye göre değişiyor ben çok stres yaptımm
bu zamana kadar ailenden hiç ayrı kalmadın sanırım. ben üniversiteyi kazandığım zaman ailemden ayrılıp başka bi şehirde yaşamaya başlamak o kadar zor gelmişti ki anlatamam. ilk bir ayım ağlamakla geçti. sürekli ağladım ama sonunda alıştım. o gün bu gündür de ailemden ayrı yaşıyorum. ben gittiğim zaman bambaşka bi şehirde tek başıma kalmıştım. ama sen müstakbel eşinle birlikte olacaksın. eğer benim gibi alışkanlıklarından kolay vazgeçemeyen bi insansan başta biraz zorlanabilirsin ama inan bana bi süre sonra eşinden ayrı kalmak sende aynı duyguları yaratacak. zaten öyle olmasaydı kimse evlenemezdi:) sana tavsiyem bu duyguların geçeceğine inan böyle stres yapmak yerine bugünlerinin tadını çıkarmaya bak. çünkü hayatında bi kere yaşayacaksın. çok özel ve güzel anıların olsun ilerde. şimdiden mutluluklar dilerim.
bende evlenirken ailemden ayrılacağım için çok üzülmüştüm.oysa aynı şehirdeydik uzakta da değildim.ilk zamanlar çok zor olmuştu,hep annemi özlüyordum ,telefonla konuşunca ağlıyordum,ailem geldiğinde yada biz gittiğimizde dönerken ağlıyordum hep.ama zamanla evini benimsedikçe,evliliğe alıştıkça alışıyorsun artık ağlamıyosun kabulleniyorsun.böyle hissetmeniz normal bana göre kaç yıl yaşadığınız evden ayrılıyorsunuz zamanla herşey rayına oturuyor bozmayın moralinizi......
bende düğün günüme kadar çok sakindim ama o gün gelip çattığında kalp çarpıntımın sesini duyuyordum sanki hemen bi eczaneye koşup bitkisel sakinleştirici şurup aldım :))) Benle beraber evde ağlyabilecek herkese de içirdim.Çok şükür kazasız belasız çıktım evden.Düğün evini cenaze eviymiş gibi kedere boğmaya gerek yok hoş benim en büyük zaafım annem olduğu için ve onun ağlamasını istemediğim için çok sıktımda kendimi ağlamamak için.Allah yardımcınız olsun kızlar zor o anı yaşamak gerçekten.Kuaförde okadar zaman geçirip sonra salya sümük ağlayıp çirkin bi gelin olmak istemezsiniz değilmi :) böle düşünün belki işe yarar 
Ailenden ayrılacağın için üzülmen normal ama çok fazla stres yapıp bugünlerini de kendine zehir etme. Nişanlılık, evliliğin ilk ayları bunlar çok özel ve güzel günler. Geriye gelmeyecek ve kaçırdığın güzellikler için sonradan üzüleceğin günler. Ailenden tamamen kopyacaksın sadece artık kendi yuvan olacak. Sevdiğin adamla aynı sabaha uyanıp aynı geceye gözlerini yumacaksın ve inan çok kısa zamanda alışacaksın ve yıllarca yaşadığın ailenin evi sana yabancı olacak kendi evinden başka hiç bir yerde rahat edemez olacaksın :)
Ben de ilk evlendiğimde bir garip hissetmiştim kendimi, sürekli annemleri merak ediyordum. Hatta bir gece eşimle gezmekten dönüyorduk. Saate baktım ve birden panikle aaaa saat kaç olmuş babam beni çok merak eder hadi eve gidelim dedim :) düşünebiliyor musun evliyim, kocamla eve dönüyoruz ama ailem o kadar içimdeki hala kendimi bekar sanıyorum :)
Kısacası zamanla alışıyorsun canım. Şimdi kocam iş için ya da ailesini görmek için şehir dışına gittiğinde onun eve gelişini özlüyorum.
Allah ömür boyu huzurlu, mutlu bir yuva nasip etsin. Şimdiden mutluluklar dilerim.
Ben de ilk evlendiğimde bir garip hissetmiştim kendimi, sürekli annemleri merak ediyordum. Hatta bir gece eşimle gezmekten dönüyorduk. Saate baktım ve birden panikle aaaa saat kaç olmuş babam beni çok merak eder hadi eve gidelim dedim :) düşünebiliyor musun evliyim, kocamla eve dönüyoruz ama ailem o kadar içimdeki hala kendimi bekar sanıyorum :)
Kısacası zamanla alışıyorsun canım. Şimdi kocam iş için ya da ailesini görmek için şehir dışına gittiğinde onun eve gelişini özlüyorum.
Allah ömür boyu huzurlu, mutlu bir yuva nasip etsin. Şimdiden mutluluklar dilerim.
Son düzenleme:
Benim de düğünüme çok az kaldı artık.
İlk başlarda bir sorun yoktu.
"Kına gecesinde ağlamam ben" diye ortalarda dolaşıyordum.
Ev eşya vs alındıkça bakıldıkça mutluluktan ölüyordum.
Ama ne zaman geri sayım 2 ayın altına düştü işte o zaman bana bir haller oldu.
Resmen içime bir taş oturdu.
Anneciğimi bırakıp nasıl gideceğim ben diye kendi kendimi yiyorum.
Herkes bu duygularımın normal olduğunu söylüyor ama ben de senin gibi tuhaflaştım.
İlk başlarda bir sorun yoktu.
"Kına gecesinde ağlamam ben" diye ortalarda dolaşıyordum.
Ev eşya vs alındıkça bakıldıkça mutluluktan ölüyordum.
Ama ne zaman geri sayım 2 ayın altına düştü işte o zaman bana bir haller oldu.
Resmen içime bir taş oturdu.
Anneciğimi bırakıp nasıl gideceğim ben diye kendi kendimi yiyorum.
Herkes bu duygularımın normal olduğunu söylüyor ama ben de senin gibi tuhaflaştım.
10 gün önce evlendim ve aynı duyguları, endişeleri bende yaşadım... ama insan bir kere yaşıyor bunları ve mutlu gününü yasa çevirmeye gerek yok. iki gün sonra geleceğim ailemi görmeye diye düşün. ve sakinleştirici bitkisel şurubu bende tavsiye ediyorum, rahatlatır seni.. rahatlamaya da çalış mutlaka çünkü bu tip stresler evlilik sonrası süreçleri de etkiliyor.
Sevdem bu durum çoğu kızda oluyor. ben eşimle 9 yıl çıktıktan sonra evlendim. evlenmek için deli olan ben düğünümüze 1 hafta kaldığında içimde nasıl bir acı anlatamam.hep dedim ki eğer aşık olduğum insanla evleniyor olmasam şu an vazgeçerim. evli olan arkadaşlarım geçiceğini söyledi. ve gerçekten öyle oldu.ilk zamanlar annemlere gittiğimde bir tuhaf oluyordum eve dönerken çocuk gibi ağlayasım geliyordu.boğazım düğümleniyordu.hatta şu an saçma geliyor ama balayında bile ailemi özlediğim için ağlamıştım. ama maksimum 2 ayda geçti gerçekten inan seninde öyle olacak.
şu anda 3 yıllık evliyiz ve kısmetse bir kızımız olacak.eşimden 1 gece bile ayrı kalamam.durum tam tersine döndü.annemlere gelince gözüm saatte oluyor evinme döneceğim zamanı iple çekiyorum. evime girince içimi huzur kaplıyor.
Önemli olan kolunuza takacağınız kişinin kim olduğu.Allah hepinizi mutlu etsin.
tıpkı ben
arkadaşlar hepinize ayrı ayrı teşekkür ederim iinşallah dediğiniz gibi bu günleride atlatırım evet sanırım sakinleştirici bişeyler almam gerekecek çünkü şimdiden inanılmaz heyecan yapıyorum kendime o gün nasıl olurum düşünemiyorumm çok zormuş ama şimdiye kadar evlenicem diye öyle seviniyordumki şu son 1 hafta 10 gündür çok kötü oldum inşallah zamanla alışırımm :26: :26:
Canım ben ayrı şehre gelin gideceğim, şimdiden annem ahlanıyor, nasıl alışacam yokluğuna felan diyor, moralimi bozmamaya gayret ediyorum
Bu hafta ilişkimiz resmiyete dökülüyor yavaş yavaş, annem hüzünlendi, doğal olarak benide olumsuz etkiliyor. Hem ağlayacağız, hemde gideceğiz, yapacak bişey yok gibi. Şu kızların bahsettiği şuruptanmı alsak acep
Bu hafta ilişkimiz resmiyete dökülüyor yavaş yavaş, annem hüzünlendi, doğal olarak benide olumsuz etkiliyor. Hem ağlayacağız, hemde gideceğiz, yapacak bişey yok gibi. Şu kızların bahsettiği şuruptanmı alsak acep
Canım benim yeni evlendiğim zamanlar aklıma geldi...bende çok ağlamıştım ama zamanla insan alışıyor...artık seninde kendine ait bir evin olacak...evini benimsedikçe eşine alıştıkça evliliği daha bi seveceksin..iyiki evlenmişim diyeceksin..düğün salonunda ailemin beni bırakıp gidişleri hala gözümün önündedir..baba ocağından ayrılmak kolay değildir tabiki ama eşinle yaşacağınız o güzel günleri hayal et..artık siz de bir aile oluyorsunuz...düşünsene bu çok güzel birşey:) İnşallah o sıcak yuvanızda çok mutlu olursunuz canım benim
nedense bende evlenirken bu kadar üzülmedim belki düğün heyecanı stresi falan vardı bilemem ama evlendikten sonra ilk aylar ailemin yanına gittiğimde ayrılırken ağlamamak için kendimi zor tutuyordum.sanırım o zaman özlem sardı beni
tabii zamanla alıştım herşey normale döndü
sen de alışırsın canım bu duyguların normal ama geçici emin ol
tabii zamanla alıştım herşey normale döndüsen de alışırsın canım bu duyguların normal ama geçici emin ol
Sizde evlenmeyin o zaman.
Kimse sizi silah zoruyla evlendirmiyor değil mi?
Dünyanız yıkılacak derecedeyse sizde evlenmeyin..
Neden kendinize çin işkencesi yapıyorsunuz?
İnsanlar düğün arifesini stresli fakat mutlu geçirirler genelde.
Sizinkisi kendinize eziyet.Madem öyle nikah tarihini uzatın..
Kendinizi hazır hissettiğinizde evlenin..
- 6 Aralık 2010
- 6.158
- 1.549
- 373
Ben evlenirken kendimi hiç böyle hissetmemiştim tam tersi mutluluktan uça uça evlendim
ben de
kına gecemde millet uğraşıyo ağlayayım diye ben gülüyorum onlar döndükçe
ne meraklı gelin demişlerdircanım çok haklısın endişelerinde ama hepsine alışıyor insan. evini bir benimsiyorsun annenin babanın evi misafirlik gibi geliyor. tadını çıkarmaya bak sen,sevdiğin adamla evleniyorsun daha güzeli var mı
Ben evlenirken kendimi hiç böyle hissetmemiştim tam tersi mutluluktan uça uça evlendim
aynen bende hiç böyle olmadım ne kına gecesinde ne düğünde hiç ağlamadım hep düşünüyordum bendemi bir gariplik var acaba hatta balayına giderken telefonumu falan hep kapattım annem aramış aramış ulaşamamış meraktan ölmüşler
hala bile öyle annem aramasa aklıma gelipte aramam kızıyolar hep biz aramasak arayacağın yok diye herkes çeşit çeşit demekki konu sahibi arkadaşım sen çok duygusalsın ben hiç olamadım öyle...Benzer Konular
- Kilitli
