evli ,pişman ve mutsuzlar..dertleşelim mi?

Biz 1.5 yıllık evliyiz ancak daha önce 5 yıllık bi flört dönemimiz oldu kesinlikle görücü usulü evlilik yapmalıymışım diyorum tabi evlenene kadar ailesini fazla gözlemleyemedim farklı bir şehirdelerdi kendisi de iyi görünüyordu nişanlandık nişanlanmadan önce evine falan bakma ihtiyacı duymadık.Açıkçası bize ayıp geldi mal mülk bakmaya gidiyomuşuz gibi olmasın diye hiç gitmedik.Nişandan sonra düğün için eşya alacağımızda gittik ama ben hayatımda böyle bir aile görmedim.Şok olduk evleri leş gibiydi resmen pislikten kokuyordu mutfakta her yer yağ içinde evin her yerinde örümcek ağları çürümüş kokuşmuş sebzeler oraya buraya atılmış muz kabukları meyve artıkları falan vardı.Biz istanbuldan kalktık taa muğlaya kadar gittik bir lokma bile bir şey yapılmamış bir tane çevirme tavuk almışlar kaç kişi onu yiyip doyacakmışız. Eşya alışverişinde de biz üstümüze düşen görevin fazlasını yaptığımız halde kendilerine düşen az bi eşya da bile babası sorun çıkardı beyaz eşyaları yatak odasını oturma odasını biz aldık onlara da siz salonu alın dedik babası bir sürü surat yaptı orda beğendiğimiz hepi topu toplam 5 bin tutan eşyalara durumları fazlasıyla var yok değil.Bunları babam görünce evlenmemizi pek istemedi ama nişan nikah hep olmuştu.Ben eş durumuyla vandan muğlaya geçebileyim tayin isteyeyim diye nikahı erken yapmıştık.Önemli olan çocuk ailesi değil dedim ve evlendim.Evlendikten sonra babasının hareketlerinin aynısının eşimde olduğunu gördüm.Gereksiz bir cimrilik hakaret sürekli kavga ederek tartışarak konuşma bazen küfür.Ben hayatımda hiç böyle şeylerle karşılaşmadım benim annemle babam bugüne kadar bir kez bile yüksek sesle konuşan insanlar değil.Evimizde sürekli bir huzursuzluk.Bulunduğumuz yerde şuan doğu görevi yapıyoruz 4 yıl sonra bitecek ve o kayınvalidemlerin pis evine taşıncakmışız.Onlar alt kata taşınacakmış bizde onların evine taşınacakmışız.Bende taşınmak istemiyorum.Çok şükür kendime ev alacak durumum var başka bir ev alalım orada oturmak istemiyorum diyorum mecbursun diyor tartışma biraz ilerlerse hakaretler kavga başlıyor bıktım artık her gün onun ailesi yüzünden tartışmaktan zaten sabahtan akşama çalışıyorum bir de bebeğim var bebeğimi o pis evde küfürler hakaretler eşliğinde büyütmek istemiyorum bir hayatım olsun istiyorum kafamı dinlemek istiyorum ikimizde öğretmeniz bulunduğumuz bölgede çok güzel bir ev alabiliriz ama eşimi bir türlü ikna edemiyorum böyle giderse boşanıcam çünkü artık dayanamıyorum bütün yük benim omuzlarımda gerçekten youldum artık madem her işi ben yapacaksam eşimden bir destek göremeyeceksem bari köstek olmasın onun sorunları çıksın hayatımdan boşanayım çocuğumu da alıp istanbula döneyim diye düşünüyorum sonra belkide düzelir diyorum sizler ne önerirsiniz nasıl düzelir ikna olur bu adam bu arada kayınvalidenin evini temizleseydin demeyin çok uğraştım her gidişimde elimde süpürge çamaşır suyu kaç kez temizlemeye çalıştım ama evin her yerinde başkalarının çöpe attığı giysiler eşyalar yoğurt peynir kapları vb atıklar boş koliler var ve bunların atılmasını asla kabul etmiyor deterjanı damla damla kullanıcakmışız çamaşır makinesi elektrikli süpürge falan elektrik yakarmış deyip kaç kez benimle kavga etti ben evimden memnunum sana ne dedi olacak biri olsa ben ona düzenli temizlikçi bile tutarım haftalık gitsin temizlesin ama kadın olmuyor

eşimin üvey anneside çok pis aynı anlattığın gibi..
ne denirki bilemedim Allah yardımcın olsun :(
 
eşimin üvey anneside çok pis aynı anlattığın gibi..
ne denirki bilemedim Allah yardımcın olsun :KK43:
Benim kocam da ikna edemiyorum.6 seneden beri. Biktim sikldim hasta oldum. 10Bgunden beri konuşmuyoruz.(kaynana ile)
 
Boyle bi baslik arıyordum ne zamandir.arkadaşlar valla hayattan soğudum.ikibuçuk aylık da bir kızım var üç yıllık evliyim bu aralar herşey daha da kötü.çocuğuma da yansiyo :KK42:kaynana falan yok ama ışte olmayınca olmuyor bu evlilik denen şey..
 
Boyle bi baslik arıyordum ne zamandir.arkadaşlar valla hayattan soğudum.ikibuçuk aylık da bir kızım var üç yıllık evliyim bu aralar herşey daha da kötü.çocuğuma da yansiyo :KK42:kaynana falan yok ama ışte olmayınca olmuyor bu evlilik denen şey..
Niye sogudun ki?
 
Bende bu aralar kötüyüm 8 yıllık birliktelikten sonra evlendik eşimle 7 aydır evliyiz. Üstelik ailemi hayatımı herşeyimi bırakıp 17 saat uzakta bi yerde yaşamayı bile zar zor kabul ettim işi gücü burada yeni kurmaya başladığı için. Ailesine yakın kendi memleketinde olmak istedi hep. Ailesi her konuda destek olmaya çalıştılar ancak eşim sorumluluk almamış hiç 30 yaşına kadar üniversitesidir askerliğidir her bi anında destek oldum maddi manevi hep yanında oldum birlikteliğimizde. benim şehrimde okulda tanışmıştık. eşim uzakta diye ailesinden yapmadığım fedakarlık kalmadı ailemi bile karşıma aldım çünkü o dönemlerde de hep çok ağladım. sonra değişebileceğini düşündüm evlendik ve büyük bi hatayla buraya gelmeyi kanul ettim sonuç ev arkadaşlığından öteye gidemedi bu evlilik. Kavgalar , anlayışsızlıklar, maddi sorumsuzluklar. sen onu ödiceksin ben bunu. yaptığı düğün masrafları hepsi başıma kakıldı. benimde aile hayatım rahattı her konuda desteklerdir her verdiğim kararın arkasındalardı maddi manevi çok iyi durumdaydım. Evlenip buraya geldikten sonra ailemi ziyarete gitmioruz neden , kirayı sen ödüosun neden eksik , bir kavgada eve aldıklarını kullanmicam bundan sonra . Balayı istiosunda çok masraf gerek varmı, fotoğrafımız bile yok . geçen düşük yaptım ne yanımda oldu ne halimi hatrımı sordu , üstüne o gün kürtaj parası için benle kavga etti. evlendiğimizden beri haftanın 5 günü kötü 2 günü iyi en sonunda kürtaj olayından sonra yeter artık bıktım anlayışsızlığından bişeye ihtiyacın varmı nasılsın diye sormamandan bitti ya dedim. çünkü çoğu akşamda arkadaşlarıyla çıkıp sabaha karşı geliodu eve. yalnız başıma hem iş güç hem kira hem sorumluluğun s si dahi olmayan bi koca yalnızlık gurbet kayıplar kafayı yemek üzereydim. Sonra zaten bittimi dedi ve eşyalarını toplayıp ailesinin evine gitti üstüne bütün masrafları kendin ödersin artık dedi. 2 haftadır yok evde. işim dolayısıyla yaza kadar burda olmak zorundayım. Nasıl olacak bilmiyorum. baban baksın sana artık deyip gitti yalnız başıma bilmediğim bi memlekette neişim bar diye sorguluyorum her gün. Bide arada benim yanım kocamın yanıdır ne yaparsa yapsın ses çıkarmam mutlu olcam diosan dönerim dio olmadı bak başının çaresine. İnsan gururuna yediremiyo. yazıklar olsun diyorum geçen yıllarda ona harcadığım emeğe. Ailem arkamda işim gücüm var boşanmak mesele değilde insan üzülüyor yapamazsın sen diyenleri dinlemeyice. Hayırlıs..
 
Bende bu aralar kötüyüm 8 yıllık birliktelikten sonra evlendik eşimle 7 aydır evliyiz. Üstelik ailemi hayatımı herşeyimi bırakıp 17 saat uzakta bi yerde yaşamayı bile zar zor kabul ettim işi gücü burada yeni kurmaya başladığı için. Ailesine yakın kendi memleketinde olmak istedi hep. Ailesi her konuda destek olmaya çalıştılar ancak eşim sorumluluk almamış hiç 30 yaşına kadar üniversitesidir askerliğidir her bi anında destek oldum maddi manevi hep yanında oldum birlikteliğimizde. benim şehrimde okulda tanışmıştık. eşim uzakta diye ailesinden yapmadığım fedakarlık kalmadı ailemi bile karşıma aldım çünkü o dönemlerde de hep çok ağladım. sonra değişebileceğini düşündüm evlendik ve büyük bi hatayla buraya gelmeyi kanul ettim sonuç ev arkadaşlığından öteye gidemedi bu evlilik. Kavgalar , anlayışsızlıklar, maddi sorumsuzluklar. sen onu ödiceksin ben bunu. yaptığı düğün masrafları hepsi başıma kakıldı. benimde aile hayatım rahattı her konuda desteklerdir her verdiğim kararın arkasındalardı maddi manevi çok iyi durumdaydım. Evlenip buraya geldikten sonra ailemi ziyarete gitmioruz neden , kirayı sen ödüosun neden eksik , bir kavgada eve aldıklarını kullanmicam bundan sonra . Balayı istiosunda çok masraf gerek varmı, fotoğrafımız bile yok . geçen düşük yaptım ne yanımda oldu ne halimi hatrımı sordu , üstüne o gün kürtaj parası için benle kavga etti. evlendiğimizden beri haftanın 5 günü kötü 2 günü iyi en sonunda kürtaj olayından sonra yeter artık bıktım anlayışsızlığından bişeye ihtiyacın varmı nasılsın diye sormamandan bitti ya dedim. çünkü çoğu akşamda arkadaşlarıyla çıkıp sabaha karşı geliodu eve. yalnız başıma hem iş güç hem kira hem sorumluluğun s si dahi olmayan bi koca yalnızlık gurbet kayıplar kafayı yemek üzereydim. Sonra zaten bittimi dedi ve eşyalarını toplayıp ailesinin evine gitti üstüne bütün masrafları kendin ödersin artık dedi. 2 haftadır yok evde. işim dolayısıyla yaza kadar burda olmak zorundayım. Nasıl olacak bilmiyorum. baban baksın sana artık deyip gitti yalnız başıma bilmediğim bi memlekette neişim bar diye sorguluyorum her gün. Bide arada benim yanım kocamın yanıdır ne yaparsa yapsın ses çıkarmam mutlu olcam diosan dönerim dio olmadı bak başının çaresine. İnsan gururuna yediremiyo. yazıklar olsun diyorum geçen yıllarda ona harcadığım emeğe. Ailem arkamda işim gücüm var boşanmak mesele değilde insan üzülüyor yapamazsın sen diyenleri dinlemeyice. Hayırlıs..


niye yapamayacakmışsınız.yalnızlıksa yalnızlık.yanında biri varken yalnız olmaktansa gerçekten yalnız olmayı yeğlerim.zerin,zden sorumluluk gitmiş yük gitmiş resmen o endir ya! kalkın ayağa boşverin öyle birinden kurtulduğunuza şükredip devam edin.yalnız sinemaya gidin mesela inanaın keyifli ya da tiyatro. e madem maddi gücünüz var yazılın spora,hobilere yalnız kalmayın.
hazır gitmiş adam hiiiiçç üzülmeyin bakın ciddi söylüyorum çocuk da yokken yol yakınken dönün bu ızdıraptan tabii hayat sizin ama ben olsam inanın kurtuluğuma şükrederdim..hele ki çocuk yokken..
 
Hayır.. Birkaç defa o raddeye geldik. Ama çocuk olunca zor. Hayat zor. Aileler var filan.. Off.
 
Back
X