Evliliğe alışmak...

Kendinizi oyalayacak şeyler denediniz mi? Alışmam da biraz elinizde olan bişey sanırım evle ilgili problemden dolayı ailenizde kalmıştınız. Zaten bu büyük etken alışamamanızda. Allah yardımcınız olsun inşallah
Denemedim bakacağım artık birşeyler hergüne bir uğraş bulursam sıkıntı çözülecek inşallah
 
Kendinize hiç fırsat vermemekten kaynaklı bu sorununuz bence... Hiç yalnız kalmamanız, yalnız bırakılmamanız sizde korkulara neden oluyor. Üniversiteye ilk gittiğim zaman yaşım 17 idi, 18 e bir kaç ay sonra basmıştım. Bir sene sonra tek başıma evde kalmaya başladım. İlk zamanlar ki bu bir kaç aydır; karanlıktan korkar, kabuslar görür, evde durmazdım pek... Sonra sonra her korkumun üstüne gittim. Korkularınızın üstüne gidin lafı o kadar doğru ki...

Karanlıktan korktuğum için ışıklar kapalı oturmaya, yalnız kalmaktan korktuğum için evde genellikle yalnız kalmaya çabaladım. Bir tıkırtı ses duyduysam kalbim belki çıkacak gibi atsa da tıkırtının geldiği yere, her odaya gidip tek başıma bakmaya başladım. Nitekim ne oldu, 1 ay kendimi zorladıktan sonra şu an gece kapım tıklansa dahi gidip bakabilecek cesaretteyim. (Giriş kapımın arkasında da, ne olur ne olmaz diye kendimi korumak için bir şeyler bulunur...) Hiçbir erkeğe, kadına, anneye babaya ihtiyaç duymadan 9 senedir tek kalıyorum.

Şunu da acı gelecek ama belirtmekte fayda var, kimsenin başına gelmesin, uzun uzun ömürler versin Allah herkese ama; bir gün gelecek aileniz belki de eşiniz yanınızda olmayacak o zaman ne yapacaksınız? Sırf bu korkuları yüzünden; yapmaması gereken evlilikleri yapan, bin tane acı çekip katlanan bireyler var. Kendinize kendiniz için bunu yapmayın! Ne güzel birçok destekçiniz var, korkudan bayılsanız da tüm korkularınızın üzerine gidin, zaman geçtikçe zaten tıkırtı geldi eyvah kim geldi demektense, yine ne düştü, kapının da yağlanma zamanı geldi gibi düşünmeye başlayacaksınız.

Unutmayın kim ne yaparsa yapsın fayda etmez, Çare Sizin İçinizde!
Yazdıklarınızda çok haklısınız bende biliyorum birgün ailemin yanında olamayacağını beni tedirgin edende bu günün birinde sudan çıkmış balığa dönmemek yavaş yavaşta olsa alışmam lazım hayatımda yeni bir döneme girdim bunu kabullenmem lazım
 
Ama kendinizi tanıyorsunuz, huyunuzu suyunuzu biliyorsunuz, korkak yapılı bir insanım diyorsunuz, niye müstakil ev tutuyorsunuz ki?

Yaşadığınız şehirde apartman, hatta mümkünse güvenlikli bir site yok mu?

Benim dünyanın bir ucunda tek başıma yaşamışlığım, 1 hafta elektriksiz evde oturmuşluğum bile oldu.

Ama sizin anlattığınız gibi tekin olmayan bir semtte, müstakil bir evde tek kalsam, sanırım ben de korkarım
Çünkü bu ev eşimin ailesi tarafından belirlendi eşim kiminle evlenirse evlensin tek seçenek buydu ben konumunu evin nasıl olduğunu iş ciddiye binmeden önce bilmiyordum sormamıştık malesef ki maddi durumumuz başka biryere çıkma fırsatı vermiyor bize eşimin ailesi evi satalım apartman dairesi alalım demediği sürece bu evden çıkış yok kiraya verip başka yerde oturma imkanımızda yok malesef ailesi ya oturursun yada başka yere kendin kiraya çıkarsın kira alamazsın demiş eşime
 
Sinekten bile korkmak ne demektir allahım... Ya psikolojik sorunlarınız var ya da kendinizi prenses zannediyorsunuz, prenses sendromu derler buna yani. Küçükken falan deprem mi yaşadın mesela? Çok korkacak bişey yaşadıysan hak verebilirim ancak. Hayvanlarla aran iyi olsaydı bahçeye bi köpek alabilirdin.
Sinek vb. küçük şeyler hariç korkuyorum demek istemiştim genel olarak korkak bir insanım malesef yaşım 25 ve gerçekten kendimi prenses falan zannetmiyorum evimi görüp akşamı hayal eden herkes evimin korkutucu olduğunu söylüyor küçük bir bahçe var köpek olurdu sonuçta orada duracak ama alt katımda kiracı olduğundan eşim istemedi rahatsızlık vermesin bahçeyi kirletmesin diye elimizden geldiğince güvenlik önlemlerini alacağız inşallah alışırım.
 
Ben ailemden uzaktayım eşim gece 11 de geliyor korksam da gidecek bi kapım Yok evimden başka:(ailesine yakın oturanlar kıymetlerini bilin valla: ( evlilik çok farklı tarifsiz bir durum kalbinin bir yarısı o evde hergün babanın evinde başını koyduğun yatakta : ( ama çaresizsin bide yeni evlisin diye doya doya da kalamıyorsun onlarla
 
Ben ailemden uzaktayım eşim gece 11 de geliyor korksam da gidecek bi kapım Yok evimden başka:KK43:ailesine yakın oturanlar kıymetlerini bilin valla: ( evlilik çok farklı tarifsiz bir durum kalbinin bir yarısı o evde hergün babanın evinde başını koyduğun yatakta : ( ama çaresizsin bide yeni evlisin diye doya doya da kalamıyorsun onlarla
11 yine iyi benim eşim gecenin 3nde geliyor
 
5 aydir cocuklarla evde yalnizim esim gorevde.
Cocuklar dogmadan once yine 6 ayligina goreve gitmisti esim, ozaman mustakil evde kus ucmaz kervan gocmez biyerde yasiyorduk.
Allah kotuye denk getirmesin, bn korksam da kendi kendimi korkutmadim.
Dua ettim hep.
 
Benim esim 3 vardiya calisiyor.yani bazen geceleri iste oluyor.beni aradiginda hep sorar orayi kitledinmi buraya baktinmi.bende aklimda yokken boyle seyleri aklima dusuruyosun.normalde korkmuyorum yoksa.dusunmemeye calis.komik gelicek belki ama biz evimize kedi aldigimizdan beri korkmuyorum ben.hani hirsiz filan girse bisey yapamaz belki ama psikolojik olarak yanliz olmadigimi dusunduruyor.
Ben de bekarken kedicimle aynı evde yanlız kalırdım annemler tatile gittiğimde hiç korkmazdım
Evlenirken kedişim annemde kaldı
Şimdi eşim seyehatte olsa gece soluggu annemlerde alıyorum
Bazen kedimiz de anlamsız duvarlarda birsey takip eder tavana falan bakardı
O zaman cok tırsardım:D
 
Bence en mantıklı olanı apartmana taşınmak işinin için imkanınız varsa apartman daha iyi olur kendinizi yalnız istemezsiniz. Diğer bi alternatif komedi filimleri izleyin çocuk sahibi olabilirsiniz insan çocuğu olunca daha güçlü hisseder anne kendini
 
Korku başka bi şey. Bi psikologdan yardım alsanız? Böyle nereye kadar gidecek?

Eşim iş gereği bazen 1 hafta gelmiyor eve.. en az 2 ya da 3 gün gelmez genelde. Yani oğlumdan önce bi başımaydım. Şimdi yanımda bi nefes var canıma can katan.. eşimi aramıyorum çoğu zaman. Resmen onsuz bi hayat kurduk gibi :))

Annem de sizin gibidir. Çok korkar. Babam evde olmadığı geceler kapıları kitler arkalarına koltukları çekerdi.. anne bi şey olsa çıkamıycaz evden derdim dinlemezdi hiç.. bu kadar korku bünyeye zarar. Aşmaya çalışın bu durumu bi an önce..
 
Yazdıklarınızda çok haklısınız bende biliyorum birgün ailemin yanında olamayacağını beni tedirgin edende bu günün birinde sudan çıkmış balığa dönmemek yavaş yavaşta olsa alışmam lazım hayatımda yeni bir döneme girdim bunu kabullenmem lazım

Ne güzel kendiniz de farkındasınız bunun... O zaman dediğim gibi yavaş yavaş alıştırmaya çalışın kendinizi... Eğer çocukluğunuzda yaşadığınız ciddi acılar, travmalarınız yok ise en basitinden bir akşam salonun ışıkları kapalı, koridorun ışığı açık, televizyon açık şekilde oturmaya çalışın. Sanki kimseniz yokmuş, gidebileceğiniz bir yer yokmuş gibi düşünmeye çalışın. Kabullendirin kendinize yalnızlığı, emin olun ki bunu aştıktan sonra özgüveniniz yükselecek. Maalesef bu sorunları aşamayan aile bireylerinin çocuklarına da bunlar yansıyor ve çocuklarda da birçok fobi oluşuyor.

Baktınız kendi başınıza halledemiyorsunuz, kesinlikle uzmana gidin; size önerilerde bulunacaktır. Yine de dediğim gibi sizin baş etmeniz gerekiyor bununla, beyninizde bitiyor her şey...
 
Bence en mantıklı olanı apartmana taşınmak işinin için imkanınız varsa apartman daha iyi olur kendinizi yalnız istemezsiniz. Diğer bi alternatif komedi filimleri izleyin çocuk sahibi olabilirsiniz insan çocuğu olunca daha güçlü hisseder anne kendini
İmkan olsa bir dakika bile durmam ama imkan bu yapacak birşey yok eve alışmaya bakayım çocuk fikri için hala çok erken
 
Ben ayda 15 gün yalnız kalıyorum kocaa bahcenin icinde gerci yan tarafta Kayinvalidem ler var birazda onlardan guc alıyorum herhalde. Ilk zamanlar habire ses dinlerdim çocuk olunca biraz daha rahat kalıyorum alıştım iki senedir napayım başa gelince mecbur çekiyor insannn
 
Çünkü bu ev eşimin ailesi tarafından belirlendi eşim kiminle evlenirse evlensin tek seçenek buydu ben konumunu evin nasıl olduğunu iş ciddiye binmeden önce bilmiyordum sormamıştık malesef ki maddi durumumuz başka biryere çıkma fırsatı vermiyor bize eşimin ailesi evi satalım apartman dairesi alalım demediği sürece bu evden çıkış yok kiraya verip başka yerde oturma imkanımızda yok malesef ailesi ya oturursun yada başka yere kendin kiraya çıkarsın kira alamazsın demiş eşime
Anladım. Keşke eşiniz biraz diretebilse, ev yine sizin, ha burda oturmuşuz ha buradan aldığımız kirayla başka yerde, ne fark eder falan dese. Ya da siz de çalışsanız, kiraya çıkmak daha kolay olur. Bence apartmanda otursanız, daha güvenli hissedersiniz, endişeleriniz epey azalırdı.
 
Anladım. Keşke eşiniz biraz diretebilse, ev yine sizin, ha burda oturmuşuz ha buradan aldığımız kirayla başka yerde, ne fark eder falan dese. Ya da siz de çalışsanız, kiraya çıkmak daha kolay olur. Bence apartmanda otursanız, daha güvenli hissedersiniz, endişeleriniz epey azalırdı.
Ev kayınvalidemin üzerine eşim ev benim bile diyemiyor zaten ailesinin ev üzerinde çok emeği olduğunu söyleyip duruyor içini kendileri yapmışlar.Çalışmayı düşünmüyorum eşimde istemiyor zaten mevcut durum böyle devam edecek.
 
korku için yardım alıp bunu yenmeye calısın eşinizin işi de buysa baska iş imkanı yoksa bu duruma alışmak zorundasınız en olmadı annenız falan kalsın sızınle
 
Back
X