evliliğimin ilk yılları:(

eşimi çok seviyorum cok severek evlendim ama ailesi yuzunden evliliğimizin ilk yıllarında ckmediğimiz sıkıntı kalmadı cok uzulduk annesi yuzunden benı sevmedı bı turlu bundan sonra sevsede umurumda değil ailesi yuzunden evi terk etmekten yanlış bir şey yapmaktan korkuyorum eşimi seviyorum ama ailesine katlanamıyorum sureklı moralım bozuk sureklı ağlamaklıyım ne yapacağımı bılmıyorum cekıp uzaklara gıtmek ıstıyorum 40 yıl gormesem umurum olmaz aylardır doğru durust konusmuyoruz bana anne değil azap oldu resmen yazıp sıkıntımı paylaşmak biraz da olsun dertleşerek rahatlamak istedim

ılk yıllar malesefkı boyle gecıyo anlasmazlıklar kavgalar cıcım ayını aıleler yıyıp bıtırıyo bızede yıpranmıs ılıskıler kalıyo ben 7 yıllık evlyım ve fazlasıyla yasadım bu soruları gecıyo ama sen senden gıdıyosun tavsıyem fazla kafana takma sadece kendını yıpratıyosun kımseye bısey olmuyo...

kayınvalıdemın umuru değil bide sureklı benım dedıkodumu yapıyor orda burda benı anlatıyor o kadar cok soğudumkı ondan eşimden soğumaktan korkuyorum

canım...
seni okuyunca ben de yalnız değilmişim dedim kendi kendime
eşimle 6 yıllık bir flört aşamasından sonra evlendik
ama ailem halen eşimi kabullenmiş değil
nikahtan önce tek amaçalrı nişanı attırmaktı
evlendikten sonra da beni boşatmak!
asla abartmıyorum!
yaşayan benim...
tüm bu psikolojik baskılar sonunda ben hashimato tiroidi oldum (strese bağlı),
eşim de de geçen ay kolesterol yüksek çıktı
ama eşimle birbirimizi çokkkkkkkk seviyoruz
eşim mükemmel değil tabi
ben de mükemmel değilim!



ve şimdi ne düşünüyorum biliyor musun?
ne halleri varsa görsünler!
çünkü onları kafaya taktım ve hasta oldum bu genç yaşta
artık hiçbirşey umrumda değil onlarla ilgili!



sana tavsiyem sen de olan bitene kafa yorma
kapını kapat ve kim ne derse desin mutlu ol eşinle
sımsıkı sarıl ona
sakın ailenin yapttığı psikolojik baskılara kanıp da eşini küçümsemeye,onu horgörmeye baslama
asla boşanmayı düşünme
çünkü onları şu zamana kladar memnun edemediysen ne yaparsan yap memenun olmayacaklar zaten
unutma!


sağlıcakla kal...

Sorunlardan daha detaylı bahsederseniz biz de daha detaylı yorum yapabiliriz.
Belki sizin de hatalarınız vardır, ilk yıl genellikle zor geçer hemen umutsuzluğa kapılmayın bence.

aynı hayatım kaynanam benımde orada bıurada konusur yuzume aman kımsenın lafına bakma derdı bıgun yakaladım hatunu atarken arkamdan soyle pıs falan... yenı evlısın bır yapıyosan bır yapmıyosun evlılıgıne daha adapte olmamıssın bende bıde cadı gorumce vardı esımı yonetmeye calısırdı benım sozumu dınlerse kızardı.. mesela ona sorulacak gezmeye nereye gıdecegımız bana sorarsa esım gıtmekten vazgecerdı... bende zamanında taktım kafaya buyuttum sımdı ne oldu 7 yıl dıle kolay alısıyosun ama zor oluyo keske dıyorum zamanında takmasaydım tek mutlulugum esım olsaydı ama olmuyo sımdı aynı duzende gıden bı evlılık cocuklar okula esım ıse gelınce tv ızlıyen bıraz ınt. takılan bı adam 2 azman erkek cocugu ve ben artık harap olmus vazıyette yataga atıyorum kendımı...

aşağı yukarı tüm kaynanalar aynı bizde çok sorun yaşadık ve sınırı çektim arayıp sormuyorum ve evime asla karıştırmıyorum eşimde annesinin ne oldunu öğrendi ama işte zamanla ama o zaman nasıl geçio gel bize sor işte

Şu kk'da kaynanalardan iyi haller okusam şaşıracağım hepsi aynı ,hepsinde üretim hatası var