Eşimle aramız hiç iyi değil. Bir sebep de yok sürekli soğuğuz. Sürekli benden nefret ediyormuş gibi , benden rahatsız oluyormuş gibi bir his kaplıyor içimi. Ben de ona öyle hissettiriyorum. İletişimimiz çok kötü. Ben sevildiğimi hissetmedikçe ona karşı nasırlaşıyorum. Mutluluğumu sevecenliğimi enerjimi kaybediyorum. Ben kendimi kaybediyorum. Çok kötüyüm bilmiyorum. Boşanmak çok zor geliyor. Çok büyük bir zorluk gibi. Ben daha iyi olacak mıyım boşanınca. Keşke gitse bir süre. Ayrı yaşasak. Konuşmasak. Belki özleriz birbirimizi. Belki eski günlerimize döneriz. Ama bunun teklifi bile onun öfkelenmesine çok yeterli. Bilmiyorum ki ne yapacağımı. Yolumu kaybettim. Bilmiyorum