Kizlar ben 9 aylik evliyim eşimle şükürler olsun ki bi problemimiz yok sevgi saygı kendimize ait bi hayatımız var. Ama malesef ailesiyle öyle değil. Uzun uzun anlatmak istemiyorum nişanliligimdan bu yana türlü türlü huylarini gördügüm kv ve gorumcem var.esyamdan gelinligime en ufak seye hep istedigini yaptirmaya calisan bi gorumce. Aslinda kv kotu bi insan degil ama kizindan o kadar etkileniyor ki hatta acayip korkuyo. Esim de herseyin farkinda haliyle ben asiri sogudum kvden. Gorumcem zaten etkisiz eleman. Aramaz sormaz hep ben diyen egoist burnu hava da bi tip. Bende kendi hayatimda kimseye soz hakki tanimam sinirliyimdir. Gorumcem esimle problemlerini bana baglar ve annesini de devamli doldurur, gelelim gidelim cagirrdiginda aninda goruselim, mudahale edeyim, birlikte gezelim, kisacasi ben,ben,ben... Ama bunlarin hicbiri olamadi vu yuzden bana adeta KÜS!
Kizlar ayrica yeni hamilelik yasiyorum findigim cok kucuk ve biz yeni ogrendik. Gorumcem ne beni ne kardesini aradi bi tebrik bi hayirli olsun hicbiri yok.
Dogumgunumu bile kutlamadilar ben onlara suprizler yapmistim ne kadar kizsam da.. En azindan bi tlf edebilirdi. Herneyse o kadar sogudumki kv arayasim gelmiyo gidesim goresim yok. İyi niyetimi hic anlamadilar ben aramadikca onlar da aramiyor.gecenlerde kv ile konustum medenice, beni biraz olsun anladi ama kiziyla konustugu an yine degisti tamamen!!! Bi kere sogudum mu soguyorum rol yapamiyorum.hayatimda en onem verdigim tek sey SAMİMİYETTTT.
sizce nasil bi yol izlemeliyim hemcinslerimden fikir almak istiyorum. tam da anlatamadim ozet gecebildim. bu arada esim benden hicbisey beklemiyo cok sukur ki goruyo gozleriyle. Durumum bu canlar fikir verin napmaliyim bu anne kiza nasi davraniyim??