Evlilik... Gerçekten Gözümü Korkutuyor...

  • Konu Sahibi Konu Sahibi iuwe
  • Başlangıç Tarihi Başlangıç Tarihi

iuwe

F❤E💙A💙-Uçucu madde *_*
Kayıtlı Üye
27 Ocak 2011
816
95
298
İyi geceler arkadaşlar,

Çoğu genç kızın hayalidir evlenip mutlu bir yuva kurmak, çoluk çocuk sahibi olmak... Biriyle tanışırsın her şey rüya gibidir, çok güzel gider, inanırsın onun kaderin olduğuna ve bir gün hayatlarınızı birleştirirsiniz ama GÜM! 3, 5, 10 ay ya da yıllar sonra... Bir yerde patlak verir... Sebep belki ailesi, belki bir arkadaşı belki de başka bir kadın olur... İsimler değişir ama senaryolar hep aynı...Peki, nasıl böylesine değişir sevdiğimiz erkekler? Neden bu hale gelir her şey? Evlenmeden önce gözümüzün içine bakan erkekler nasıl yüzümüzü bile görmek istemezler bir anda?

Ben Allah'a şükür çok mutluyum erkek arkadaşımla ama gerçekten evlilik gözümü korkutuyor... Hele hele ablam boşanmış abim boşanmanın eşiğinden dönmüşken vakt-i zamanında... Gerçekten anlayamıyorum ne oluyor nasıl oluyor böyle şeyler...

Bu konuda paylaşmak ya da söylemek istediğiniz şeyler varsa duymak isterim... Çünkü bazen evlilik fikri gözümü korkutmaktan da öteye geçiyor...
 
hiç bir ilişkinin kalite standardı yok maalesef..herkes en başlarda çok çok mutlu olmak ümidiylebelkide sıcak bir aile özlemi,biz huzur arayışı,yalnızlıktan kurtulmak düşüncesiyle evleniyor..fakat gel gelelim, burdan da gördüğümüz pek çok konu neticesinde, aslında herşeyin farklı bir yüzünün olduğunu görüyoruz..zamanla insanlar değişiyor mu? diye soruyor insan böyle oluncada...herşey değişiyor aslında.hiç ir şey 10 yıl öncesi gibi değil,kıyafet-giyim tarzınızdan tutunda beslenme alışkanlığınız hatta arkadaşlarınıza kadar..sağlam kişilikleri bulmak zor bu devirde evet..amaç, zamanla birlikte değişip,kişiliğine anlam yüklemek..yoksa değişim salt kişiliğin temel köklerinde de olmamalı,olamazda zaten..hani çok gördüğümüz olaylardan biri " bu kişi ben evlenmeden önce böyle değildi"..hayır işte o zaten hep öyleydi,ama sen görmek istemedin...mutlaka bir faso vermiştir ,sen farkedememişsindir...aksi taktirde ,o kişinin son taktire şayan bir rol yeteneğinin olması gerekir ki biz bazı şeyleri görmyelim...

korkunun ecele faydası yok derler ve ölüm gibi hayat arkadaşlarımızda önceden biliniyorsa yaşadıklarımız bazen kaçınılmaz oluyor..."bu benim başıma neden geldi" demektense; " bunun benim başıma gelme sebebi ne olabilir,bana burda verilmek istenen mesaj nedir" sorularının karşılığını bulabilirsek -tabi hayat boyunca geçerli bu-
gerçekten murlulukları sadece kişilere yada olaylara bağlamamış oluruz..mutluluk bür süreç halbuki..o kişiyi bulunca mutlu olmuyor insan ,o kişiyiyle birlikte olabildiği müddetçe üzüntüsüyle,sıkıntısıyla her daim mutlu olmayı hissetmek lazım..
 
Bende evlenmek isterim vakti zamanı gelince sonucta bir erkek arkadasım var ama aynı senin gibi korkuyorum cünkü, gerek direkt gözlemkedigim gerekse sanal olarak, KK' dan okudugum hikayeler benim son derece gözümü korkutmus durumda.. Hele ki etrafımdaki insanlar..!
Bana sürekli evliligin gereksiz oldugunu aslıayıp duruyorlar biri ailesinden kacıs olarak görüp evlenmis mutlu, seviyor ama özgür bir hayatım olsaydı o yasta evlenmezdim, hatta hic evlenmezdim diyor.. Esi de gercekten hic sıkmayan bir adamdır.
Bir digeri de kücük yasta cok büyük bir askla evlenip mutsuz olanlardan ve aynı dediginiz gibi bazı seyleri baslardan görmemis.. Asktan gözüm kör olmus yoksa o hep aynıymıs diyor simdi.. Bu kisi ise bana sürekli, her ask birgün biter, ask, sevgi neymis falan diyor.. Hic kimse de kalmazmıs sevgi falan.. O böyle deyince, ben evliligin amacını anlayamıyorum madem bir gün bitiyor, insanlar bunu bile bile neden evleniyor? Dertleri ne?
Bilmiyorum ama benim de kafamı karıstırıyorlar hatta genelde erkeklerin kurdugu cümleleri erkek arkadasıma ben kuruyorum.. Sevgi kalmıyormus! Korkularım var vs. diye.. ;)):(
 
ulaştın ve bitti. çıkma evresinde delice istediğin senin oldu. istediğin herşeyi aldın, tattın. o artık her daim elinin altında, her an senin. rutin yani. sıradanlaşma evresi. evlilikte öyle bişeydir. tabiyki doğru kişiyle güzeldir. ama hiç birşey ne çıkma evresindeki gibi kalır, ne de yeni evlilik dönemindeki gibi. kabul etmek gerek. evliliğin asıl amacı zaten, hayatı paylaşmak denilen şeye dayanır. çiftler er geç iki iyi geçinen arkadaşa dönerler. sosyal hayatta birlikte vakit geçirmek keyif veriyorsa; _açalım biraz_ sohbetinden her dem keyif aldığın biriyse bu kişi o evlilik iyi gider. ama yok seviyosun, aşıksın, çekim var lakin çok da sohbeti uyuşmayan iki insansa kişiler o evlilik tökezler. yol ayrımı da kaçınılmaz olur. çünkü evliliği ayakta tutan cinsellik, uyum vesaire zamanla yerini uyumlu bi ev arkadaşına evirir. bu bi gerçektir.
 
Evinizde anne, baba yada kardeşlerinizle tartıştığınız zaman evi terk edemezsiniz bir kaç gün içinde herşey normale döner ama evlilikte her zaman kalbinde bir kırık olarak kalır. çünkü sen o adamı kendi yarın diye seçmişsindir. ve en ufak bir pürüzde yaşanan herşey tekrar tekrar başa döner. bu durumu sadece biz (karı, koca) bu hale getiririrz. Evlilikte aileler karışmamalı. erkek veya kadın karşısındakinin görüşlerine saygı duymalı dinlemeyi bilmeli. aynı zamanda susmayı da bilmeli. Benim anne ve babamın aynen böyle bir evlilikleri vardı. babamı 24 yaşında kaybettim ve o zamana kadar bir kere tartıştıklarını duymadım. Ama şimdiki erkeklerde kadınlarda evliliğe daha farklı bakıyor. bazılarına göre evcilik oyunu gibi. (ben 2 yıllık evliyim Allahıma çok şükür mutlu ve saygılı bir evliliğim var)
 
Bazen düşünüyorum ben mi anormalim diye... Evlilik bana eziyet ve sorumluluklar bütünüymüş gibi geliyor tamamen... Öyle böyle değil gerçekten çok korkutuyor gözümü, hatta bazen zaman dursun, hiç evlenmeyeyim sevdiğim insanla böyle kalalım diyorum. Ya bir şey olursa? sorusu çok fazla korkuyutuyor gözümü. Her ne kadar elimden geleni yapıp tedbir alsam da bir şeylerden imtihan olacakmışım gibime geliyor hep... Bilmiyorum gerçekten, evlilik konusu kafamı çok karıştırıyor...
 
Ya aynı dert bende de var malesef...İnsan 7 yıldır tanıdığı güvendiği insanla evlenmek istemez mi...Ben istemiyorum işte...Yaş oldu 27 sanki ondan daha iyisini bulabilecekmişim gibi bi de ayrılmayı düşünüyorum...Evlilik korkusu bu kadar fazla bende de ..Yalnız değilsin canım merak etme..
 
Ya aynı dert bende de var malesef...İnsan 7 yıldır tanıdığı güvendiği insanla evlenmek istemez mi...Ben istemiyorum işte...Yaş oldu 27 sanki ondan daha iyisini bulabilecekmişim gibi bi de ayrılmayı düşünüyorum...Evlilik korkusu bu kadar fazla bende de ..Yalnız değilsin canım merak etme..
 
Ya aynı dert bende de var malesef...İnsan 7 yıldır tanıdığı güvendiği insanla evlenmek istemez mi...Ben istemiyorum işte...Yaş oldu 27 sanki ondan daha iyisini bulabilecekmişim gibi bi de ayrılmayı düşünüyorum...Evlilik korkusu bu kadar fazla bende de ..Yalnız değilsin canım merak etme..

Aile mahkemelerinin nikah daireleri kadar çok çalıştığını gördükçe insanın korkmaması mümkün değil ki... Erkek arkadaşınla ayrılmayı isteme sebebin tam olarak nedir bir onu düşün derim, öbür konundan anladığım kadarıyla ailenin sorumluluklarını sen üstlenmişsin ve belki de aileni "bırakıp" gitmek istemiyorsundur, kendini kötü hissettiriyor olabilir bu yüzden evlilik fikri.

Erkek arkadaşımı gerçekten çok seviyorum ve bu güne kadar hiç bir sorunumuz olmadı çok şükür ama işte hep bir Ya? geliyor aklıma... Sen, ben daha bir çoğu var eminim böyle evlilikten gözü korkmuş olan, Allah yardımcımız olsun, ne diyeyim...
 
Son düzenleme:
sadec benn değilmişim demekki bende böle bir durumdayım nişanlımla severek nişanlandık aslında tek sevi yok bizim ilişkimizde hem aşk hem mantık var hem seviyorum hem kişilik hem dünya görüşü olarak tam istedigim biri aslında aramızdaki aşk bitse bile sevgimiz ve saygımız kalacağı için içim biraz rahat ama hala korkuyorum o çok müüthiş bir insan tabi ailesi de önemli onlarda gerçekten iyi insanlar ama ben hala evliliğe yanaşamıyorum nişanlandık ama ben hala korkuyorum ya hep beraber olunca birbirimizden sıkılırsak diye
 
Ben napayım?
Annem de , babam da ikişer kere evlenip iki evliliğinden de boşandılar.
Şimdi bekarlar, hatta babam 3.evliliğine koşuyor (bence o evliliği de bitecek o ayrı ! )
Ben minnacıkkenden beri, hep boşanmış insanlarla yaşadım.
Annemin ev arkadaşlarıydı bu boşanmış insanlar.
Boşanmış kadınların duygularını çok iyi bilir ve anlarım. Hiç evlenmediğim halde.
Babamın çevresindeki boşanmış erkekler.
Boşanan ailelerin çocukları.
Çocukluğumdan beri hep bu çevreydi , yetiştiğim.
BEN NAPAYIM ? :52:
Ben çocukken, arkadaşlar kendi aramızda hayal kurardık,
Düşünün, yaşımız 10-11.
5 yaşımdan beri o kadar sindirmişim ki içime.
Onlar evlilik hayali kurarlardı. Ben de evlilik hayali kurardım. Ama ben hayalimde, evlenip boşanırdım. Hatta ikinci evliliğimi bile hayal ederdim.
Arkadaşlarım hep derdi, daha evlenmeden ikinci evliliği nasıl düşünebiliyorsun?
Diyemedim onlara hiç cevabını. O zaman bilmiyordum da zaten bu cevabı !
AMA ARTIK BİLİYORUM... CEVABI BASİT: H-A-Y-A-T !!
Bu kaadar dert etmeyin, eğer kaderde ayrılık varsa... Olacak ve siz önüne geçemeyeceksiniz.
Hem boşanmakta evlenmek kadar normal.
Çok nadir insanlar gerçek eşlerini bulabiliyorlar.
Bakmayın eski topraklara, o zamanlar insanlar birbirlerini sevmeden evleniyorlardı, o zamanlar saygı vardı, korku vardı.
Korkmayın bu kadar. Olacak varsa önüne geçilmez. Hayatı akışına bırakmayı deneyin mesela :31: :36:
 
Canım aynı sorun bende de var, etrafımda hep mutsuz çiftler, ister istemez etkileniyorum ve korkuyorum bende.
 
Aile mahkemelerinin nikah daireleri kadar çok çalıştığını gördükçe insanın korkmaması mümkün değil ki... Erkek arkadaşınla ayrılmayı isteme sebebin tam olarak nedir bir onu düşün derim, öbür konundan anladığım kadarıyla ailenin sorumluluklarını sen üstlenmişsin ve belki de aileni "bırakıp" gitmek istemiyorsundur, kendini kötü hissettiriyor olabilir bu yüzden evlilik fikri.

Erkek arkadaşımı gerçekten çok seviyorum ve bu güne kadar hiç bir sorunumuz olmadı çok şükür ama işte hep bir Ya? geliyor aklıma... Sen, ben daha bir çoğu var eminim böyle evlilikten gözü korkmuş olan, Allah yardımcımız olsun, ne diyeyim...



Evlilik mutlu olamayacağımdan korktuğum için bana çok ürkütücü geliyor malesef...Erkek arkadaşımla sorunlarım var artık eski sevgimi hissedemiyorum ona karşı ve bu beni çok düşündürüyor....7 yıllık bi ilişkiyi güveni,beni seven bi innsanı da kaybetmek istemiyorum...Ama aşık değilim işte bu yüzden de evlenmek beni korkutuyor sanki sırılsıklam sevmek gerekmiş gibi geliyor evlenmek için...Zor karar valla verebilenlere helal olsun...
 
Evlilik mutlu olamayacağımdan korktuğum için bana çok ürkütücü geliyor malesef...Erkek arkadaşımla sorunlarım var artık eski sevgimi hissedemiyorum ona karşı ve bu beni çok düşündürüyor....7 yıllık bi ilişkiyi güveni,beni seven bi innsanı da kaybetmek istemiyorum...Ama aşık değilim işte bu yüzden de evlenmek beni korkutuyor sanki sırılsıklam sevmek gerekmiş gibi geliyor evlenmek için...Zor karar valla verebilenlere helal olsun...

YakLaşık 2 ay önce evLendim (görücü usuLü iLe), mayıs ayında tanıştık konuştuk, çevreden araştırmaLar faLan sonra herşey oLumLu gitti mayısın sonunda nişanLandık ve sadece 3 buçuk ay kadar nişanLı kaLdık. Ha diyeceksiniz beLki şimdi cicim ayLarı güzeL geçer tabi, ama öyLe değiL bu, gerçekten herşey karşıLıkLı ve bana göre evLiLik şans! meseLesi. Gözünüzü korkutmayın. ALLAH'ın emrini LayıkıyLa yerine getirebiLeceğiniz eş seçin, dinine sıkıca bağLı oLan birinden zarar geLmez ben buna inanarak yaptım evLiLiğimi hamd oLsun pişman değiLim ve inşaALLAH pişmanda oLmam.
Rabbim sadece 1 kez evLenmeyi ve o evLiLikLe sonsuz hayata ermeyi nasib etsin.
 

YakLaşık 2 ay önce evLendim (görücü usuLü iLe), mayıs ayında tanıştık konuştuk, çevreden araştırmaLar faLan sonra herşey oLumLu gitti mayısın sonunda nişanLandık ve sadece 3 buçuk ay kadar nişanLı kaLdık. Ha diyeceksiniz beLki şimdi cicim ayLarı güzeL geçer tabi, ama öyLe değiL bu, gerçekten herşey karşıLıkLı ve bana göre evLiLik şans! meseLesi. Gözünüzü korkutmayın. ALLAH'ın emrini LayıkıyLa yerine getirebiLeceğiniz eş seçin, dinine sıkıca bağLı oLan birinden zarar geLmez ben buna inanarak yaptım evLiLiğimi hamd oLsun pişman değiLim ve inşaALLAH pişmanda oLmam.
Rabbim sadece 1 kez evLenmeyi ve o evLiLikLe sonsuz hayata ermeyi nasib etsin.


Amin canım tebrik ediyorum o zaman seni...İnşallah bizlerin de şansı yaver gider....Benim düşündüğüm kişi de çok efendi güvenilir adam gibi adam...Gel gör ki yıllar yılı bi sıkkınık bi bezginlik oluştu..Artık evlenince sever miyim onu bilemiyorum...Yaşamadan bilinmez...İnşallah hayırlısı olur:(
 
Amin canım tebrik ediyorum o zaman seni...İnşallah bizlerin de şansı yaver gider....Benim düşündüğüm kişi de çok efendi güvenilir adam gibi adam...Gel gör ki yıllar yılı bi sıkkınık bi bezginlik oluştu..Artık evlenince sever miyim onu bilemiyorum...Yaşamadan bilinmez...İnşallah hayırlısı olur:(


İnşaALLAH canım diLediğin gibi oLur herşey.. EvLendikten sonra biraz daha rahatLama oLuyor ve değişen şeyLer oLabiLiyor eLbette. Ama önemLi oLan bunLarı konuşarak haLLedebiLmek. Ve bence kavgasıyLa gürüLtüsüyLe evLiLik her insanın sevdiği adamLa yaşaması gereken birşey... KesinLikLe eğer birini seviyorsanız mutLaka onunLa evLiLiği düşünün çünkü evLiLik sevmediğin birisiyLe katLanabiLeceğin türden birşey değiL ;)
 
sadec benn değilmişim demekki bende böle bir durumdayım nişanlımla severek nişanlandık aslında tek sevi yok bizim ilişkimizde hem aşk hem mantık var hem seviyorum hem kişilik hem dünya görüşü olarak tam istedigim biri aslında aramızdaki aşk bitse bile sevgimiz ve saygımız kalacağı için içim biraz rahat ama hala korkuyorum o çok müüthiş bir insan tabi ailesi de önemli onlarda gerçekten iyi insanlar ama ben hala evliliğe yanaşamıyorum nişanlandık ama ben hala korkuyorum ya hep beraber olunca birbirimizden sıkılırsak diye

Aklında değil bir soru işareti her şey mükemmel bile olsa insanın aklına bir şey geliyor hep, vesveseleniyor, korkuyor insan. Bizim gibi bir çoğu var emin ol. İnşallah korktuğun hiçbir şey olmaz ve nişanlınla evlenip çok mutlu olursun.


Ben napayım?
Annem de , babam da ikişer kere evlenip iki evliliğinden de boşandılar.
Şimdi bekarlar, hatta babam 3.evliliğine koşuyor (bence o evliliği de bitecek o ayrı ! )
Ben minnacıkkenden beri, hep boşanmış insanlarla yaşadım.
Annemin ev arkadaşlarıydı bu boşanmış insanlar.
Boşanmış kadınların duygularını çok iyi bilir ve anlarım. Hiç evlenmediğim halde.
Babamın çevresindeki boşanmış erkekler.
Boşanan ailelerin çocukları.
Çocukluğumdan beri hep bu çevreydi , yetiştiğim.
BEN NAPAYIM ? :52:
Ben çocukken, arkadaşlar kendi aramızda hayal kurardık,
Düşünün, yaşımız 10-11.
5 yaşımdan beri o kadar sindirmişim ki içime.
Onlar evlilik hayali kurarlardı. Ben de evlilik hayali kurardım. Ama ben hayalimde, evlenip boşanırdım. Hatta ikinci evliliğimi bile hayal ederdim.
Arkadaşlarım hep derdi, daha evlenmeden ikinci evliliği nasıl düşünebiliyorsun?
Diyemedim onlara hiç cevabını. O zaman bilmiyordum da zaten bu cevabı !
AMA ARTIK BİLİYORUM... CEVABI BASİT: H-A-Y-A-T !!
Bu kaadar dert etmeyin, eğer kaderde ayrılık varsa... Olacak ve siz önüne geçemeyeceksiniz.
Hem boşanmakta evlenmek kadar normal.
Çok nadir insanlar gerçek eşlerini bulabiliyorlar.
Bakmayın eski topraklara, o zamanlar insanlar birbirlerini sevmeden evleniyorlardı, o zamanlar saygı vardı, korku vardı.
Korkmayın bu kadar. Olacak varsa önüne geçilmez. Hayatı akışına bırakmayı deneyin mesela :31: :36:

Sen bir hayli haklısın, korkmaya da hakkın var doğal olarak. Evet tabii ki akışına bırakmak gerek ama işte insanız, yapamıyoruz, illa ki emin olmaya çalışıyoruz ister istemez, bu dünyaya madem bir kere geliyorum güzel bir hayatım olsun diye düşünüyor sanırım insan.


Canım aynı sorun bende de var, etrafımda hep mutsuz çiftler, ister istemez etkileniyorum ve korkuyorum bende.

Ben de ister istemez... Ordan duy, bir yerlerde oku ya da bizzat ailenin içinde yaşa... Bunlar korkutuyor insanın gözünü gerçekten...


Evlilik mutlu olamayacağımdan korktuğum için bana çok ürkütücü geliyor malesef...Erkek arkadaşımla sorunlarım var artık eski sevgimi hissedemiyorum ona karşı ve bu beni çok düşündürüyor....7 yıllık bi ilişkiyi güveni,beni seven bi innsanı da kaybetmek istemiyorum...Ama aşık değilim işte bu yüzden de evlenmek beni korkutuyor sanki sırılsıklam sevmek gerekmiş gibi geliyor evlenmek için...Zor karar valla verebilenlere helal olsun...

Hmmm... O zaman sanırım başını iki elinin arasına alıp güzelce düşünmen gerekiyor... Otur düşün, önünde zaman var ne de olsa. Zor bir karar, evet, kesinlikle. Tabii yeni baştan birine güvenmek de zor iş... Hayırlısını istemek en mantıklısı gibi sanki...



YakLaşık 2 ay önce evLendim (görücü usuLü iLe), mayıs ayında tanıştık konuştuk, çevreden araştırmaLar faLan sonra herşey oLumLu gitti mayısın sonunda nişanLandık ve sadece 3 buçuk ay kadar nişanLı kaLdık. Ha diyeceksiniz beLki şimdi cicim ayLarı güzeL geçer tabi, ama öyLe değiL bu, gerçekten herşey karşıLıkLı ve bana göre evLiLik şans! meseLesi. Gözünüzü korkutmayın. ALLAH'ın emrini LayıkıyLa yerine getirebiLeceğiniz eş seçin, dinine sıkıca bağLı oLan birinden zarar geLmez ben buna inanarak yaptım evLiLiğimi hamd oLsun pişman değiLim ve inşaALLAH pişmanda oLmam.
Rabbim sadece 1 kez evLenmeyi ve o evLiLikLe sonsuz hayata ermeyi nasib etsin.

Ne mutlu sana. :61: Gerçekten evlilik tamamen şans işi, Allah bahtımızı güzel kılsın...
 
Back
X