merhaba arkadaşlar.hiç lafı uzatmadan konuya giricem.ben 4 senelik evliyim evlenmeden öncede 6 sene çıktık.evlenmeden önce herşey güzeldi tabi.çalışıyordum.neyse ben o askerdeyken bankaya girdim ve 1.5 seneye yakın çalıştım.o askerden gelince tayinim olur dedim çünkü o bursada oturuyordu bende istanbulda.evi ordaydı.ailesiyle altlı üstlü müstakil bir evleri vardı.askerden geldi ben tayinimi istedim ama tayin hakkımın olmadığını söylediler tabi işe girerken böyle bir şey yoktu sonradan çıkmış..(şansım olsa zaten).eşimde beklemeyelim o zaman işten çık bursaya gel dedi.bu arada nikahımız olmuştu.bende istemiye istemiye güzelim işimi bırakıp.bursaya yerleştim.kayınvalideyle altlı üstlü yaşamak zaten zor,bide yaşadıkları yer bursanın dağı nerdeyse.hiç İstanbul gibi değil.istanbulda elimi nereye atsam istediğimi bulurdum burda otobüs bile zor geçio.yani bana çok sıkıcı geldi.halada öle gelio.sonra eşimle kavgalar başladı tabi.senin yüzünden güzelim işimi bıraktım,buraya geldim.falan diye..evde yemek yapmıyordum.temizlik çamaşır hiç bişi.hergün kavga ve evde oturup gece gündüz ağlıyordum.hatta onu öldürmeyi bile düşünüodum evden çıkmıyordum perde bile açmıyordum.battaniyemi çekip tv karşında oturuodum bütün gün yada uyuyodum .kendimide öldürmek istedim arkadaşlarımı özlüyordum onlar hep yükseldiler işlerinde bense orda çürüyordum.işte arıyorum ama istediğim gibi değildi aklım hep ordaydı hatta hala bile orda.en sonunda çok dualar ettim ve işimin istanbula tayini çıktı.hiç aklımızda yokken iş teklifi geldi.o da benim için kabul etti.tabi bende hemen bankama tekrar başvurdum.ama olumsuz yanıt geldi evlilik nedeniyle çıktığım için geri alınamıyormuşum bi şok daha...ve sonunda gelen sinir krizleri ve depresyon başlangıcı ve 4 senedir kullanılan ilaçlar.şimdi biraz daha iyiyim arada gidip gelio aklım tabi.sinir krizlerim tutuyo..çok bilmiş kaynanam yüzünden.bayramda gittik işte.her gittiğimizde aynı muhebbeti yapıoyodu istanbulda yaşanmaz insanı boğuyor,bulgarisatn göçmeni kendisi sadece kendi ülkesini meth etmeler,bursanın tek güzel yer olduğu falan.4 senedir aynı şeyler.bende en sonunda bağırdım kızdım ona.eşimde bana kızıo.ama sıkıldım 4 seneidr.istanbul şöle bursa şöle demesinden nefret ettirdi beni bursadan böyle konuşmasından dolayı..sevmiyorum onu.para falan verio bişiler alıo ama istemiorumo çok bilmiş konuşması herşeyi bitirio.ve onun yüzünden tekrar bi kriz geçirdim orda bayram günü.acile gittik sakinleştirici falan.şimdi istanbuldada is arıorum ama istediğim gibi yok.yada aklım hep bankada.olmuo işte.çocuk istiyorum eşim benim sinir krizlerimi görünce istemio.evde öyle boş boş oturuorum.boşansam diorum tam karar veremiyorum..yani bi çıkmazdayım.tek bildiğim şey bu evlilik yaptığım bir hata oldu hayatım bitti.arkadaşlarımın hepsi iyi yerlere gelirken ben kaldım çocukta olmuo..bazen tek çıkış ölüm gibi gelio ama nasıl????artık rabbim bile dualarımı duymuo..evdeyken bende namaza başladım..çok dau ediorum ama olmuo..sanki yaşamk boş gibi anlatabiliyormuyum bilmem.başınızı şişirdiysem özür dilerim.bana yardımcı olup bi fikir verirseniz sevinirim arkadaşlar..