Evlilikte 50 yıl mutlu yaşayabilmek için neler gerekir?

1-Yetiştiğiniz aileden duygusal olarak kopun,yeni ailenize (özellikle eşinize) bağlanın.Aksi halde özgün bir kimlik geliştiremez,kendi kararlarınızı kendiniz alamaz,sorumluluk üstlenemez,risklere giremez,tek başına yaşamaktan çift olmaya geçemezsiniz.

2-Bencilliğe kesin olarak son verin,"ben" yerine "biz" demeyi öğrenin.Aksi halde duygusal yakınlığın paylaşımını sağlayamazsınız.

3-Çocuk eşlerin bağlılık çimentosudur,dolayısıyla çocuk sahibi olmayı geciktirmeyin ve ana-baba rolünün karı-koca (özelikle cinsellik)gölgelemesine izin vermeyin.Bunun da yolu birbirine maddi ve manevi desteğe özel önem vermekten geçer.Aksi halde yalnız kalan anne ilgisini eşinden tamamen çekmeye meyleder;eşler arasında kızgınlık,ihmal edilme,önemsememe algıları hüküm sürmeye başlar.

4-Probleminizle yüzleşin,onlarla baş etmeyi deneyin,bu konuda her zaman eşinizden aktif destek talep edin.Çünkü birbirinize mecbursunuz ("Ben sana mecburum" Atilla ilhan ).Aksi halde başka destek meraklıları ortaya çıkar,özelinize girer,evliliğine müdahale eder,kaş yapayım derken göz çıkartabilirler.

5-Birbirinizi dikkat ve ilgiyle dinleyin.Aksi halde ikinize komşular dinlemeye başlar,huzursuzluğunuz çevreye yayılır.

6-Evlilik hayatınızı tekdüzelikten kurtarın;keyifli,ilginç,neşeli hale getirmeye çalışın.

7-Romantizmi zaman içinde kaybetmeyin.Aksi halde çekim (cazibe,mıknatıs) gücünüz zayıflayınca eviniz bir otel veya pansiyondan farksız hale gelecektir.


--Alıntıdır--

1.maddeyi begenmedim.. insan yetistigi ailesinden manevi olarak kopmamali bence. elin oglunun naptigini, o canimli cicimli adamin nelere donustugu esimle ilgili sorunlar basliginda okuyoruz

tuysorunu .!.:

1.maddeyi begenmedim.. insan yetistigi ailesinden manevi olarak kopmamali bence. elin oglunun naptigini, o canimli cicimli adamin nelere donustugu esimle ilgili sorunlar basliginda okuyoruz

Genişletmek için tıkla...

Haklısınız aileden tam olarak kopmamalı ama arada ki dengeyi sağlamalı.Hani artık onunda bir aile kurduğunun farkına varmalı tabi onu büyüten ailesini de unutmamalı.

Biz yarısına geldik neredeyse bu sürenin ve önerilen şeylerin pek de yanlış olmadığını düşünüyorum. Tabi iki tarafın da uygulaması kaydıyla. Çocuk sahibi olma konusunda hiç değilse 2 yıl kadar beklemekte yarar var bence.

1-Yetiştiğiniz aileden duygusal olarak kopun,yeni ailenize (özellikle eşinize) bağlanın.Aksi halde özgün bir kimlik geliştiremez,kendi kararlarınızı kendiniz alamaz,sorumluluk üstlenemez,risklere giremez,tek başına yaşamaktan çift olmaya geçemezsiniz.

Genişletmek için tıkla...

Ben mi hatalı yorumladım bilemiyorum, ama ben bu maddeyi, yetiştiğiniz aile, eşiniz ile verdiğiniz kararlara karışıyorsa, manevi olarak bundan etkilenmeyin, eşinize bak annem şunu dedi, babam böyle yapın diyor tarzı şeyler söylemeyin diye anladım. İlk cümledeki duygusal lafı belki biraz kafa karıştırıyor, ama devamını okuyunca kastedilenin bu olduğunu düşünüyorum.

Yani bekarken, diyelim birşey almaya kalktığımda annem ya da aileden başka biri bunu çeşitli nedenlerle uygun görmediğini söylediğinde, dedikleri bana mantıksız da gelse, parasını kendim bile verecek olsam, yine de sırf onlar istemediği için hevesim kaçabilirdi. Ama evlendikten sonra eşiniz ile aldığınız kararlara, risklere, yetiştiğiniz aileyi karıştırmayın diyor bu maddede bence. Hani bu forumda sıkça duyduğumuz, annesinin her dediğini kanun sayan anneci kocalardan bahsediyor burada sanki.