evliyim ama neden mutsuzum

yapcak bise yok

Aktif Üye
Kayıtlı Üye
10 Ocak 2016
17
0
86
43
iyi akşamlar.Benim hikayem biraaz uzun.olabildiğince kısa anlatıcam.
Benim 6 yıllık bir beraberliğim vardı.Ben memurum eşim lise mezunu.Yaşadığım yerde tanıştık ve birlikteliğimiz kısa sürede başladı.birlikte olduğumuz sürece ona çok güvendim ve sevdim.Etrafındaki kişiler tarafından ds çok sevilen biriydi.Fakat ailem istemedi.Hem eğitim düzeyi hem de iş konusunda tedirginlikleri vardı.Çok uzun süre uğraştık.Bir ara yıldım ve vazgeçtim ilişkimden.Fakat eşim çok zorladı inandırdı beni herşeyi aşacağımıza ve yeniden birlikte olduk.Bi şekilde ailem de hırla gürle de olsa kabullendi.Not:Bu arada eşim bu süreç içerisinde başka şehire gitti çalışmaya.Özel sektörde çalışıyor.Tam herşey güzel gidiyorken,işi yerindeyken ,nişanlanmışken bir anda herşey tersine döndü.Eşimin işinde bazı maddi pürüzler çıktı.ama öle böle değil.çok büyük meblalar ki ödeyene kadar canımız çıktı.Bu ödenmesi gereken paralar tam da düğün arifesinde olunca sinirler harap oldu.Kimse bişe anlamasın diye uğraşmaktan düğün heyecanı, isteği diye bişe kalmadı.Yaptım ettim bişeyler ama nası yaptım gelin bi de bana sorun.ikimizde çok yıprandık.yani bu bi yıl ömrümüzden ömür götürdü.Eşimin hatası değildi ama insanlara fazla güvenmek bize çok pahalıya mal oldu.Hem çok büyük paralar kaybettik hem de ruh sağlığımızı.Artık o eski kişi değil.evet bana kötü davranmıyor.Fakat o dönemlerde üzülmeyeyim diye bana soylemediği şeyler sonra öğrenince hayal kırıklığı yaşattı.Şimdi herşeyde evhamlanır oldum.Paranoya oldum.Şu an ki durum ayrı şehirlerdeyiz hala işi devam ettiği için.Ben onun bulunduğu şehre gidecektim.Çünkü bulunduğum yer artık üstüme üstüme geliyor.Huzurum kalmadı.Fakat şimdi de işinde bi sorun çıktı.Yani devam edip etmeyeceği belli değil.Geri dönmeyi düşünüyor.Ama ben kendimi çok hazırlamıştım gitmek için.Burda kalmak zulüm gibi geliyor.Ama onu da anlıyorum.çok çalışkan biridir.gecesini gündüzüne katar başarmak için.onun da elinden bişe gelmiyor biliyorum ama kabullenemiyorum.Bulunduğum yer çok küçük yapılcak hiç bi şe yok.Burda olursam yine mutsuz olucam gibi hissediyorum.Yani oraya gitsek işin olup olmayacağı belli değil.Sadece benim maaşımla ne kadar olur.Burda olsak onun işi hazır burda.Ama ben nefrett ediyorum bulunduğum yerden,insnalarından.Dışarı bile çıkmıyorum o kadar yani.Nası mutlu olurum ki:?
 
Yaşadığın yer neresi türkiyenin her köşesi cok güzel bu kadar canını sıkma herseyin yolunda gitmesini istiyorsan mantıklı ol Yeni evlidir mutlu olmak için esine sarıl ve hayatı beraber yaşayın yıpranmaya boşu boşuna olan olmuş önüne bak canım
 
bulunduğu şehirde yine aynı şeyleri yaşarım korkusuyla eskisi gibi gözükara olamıyor.Artık evliyiz bi daha aynı şeyleri yaşayamam diyo.Haklıda.Ama ne bileyim geliceksin buraya diyodu.Mutluydum.Şimdi tersinee döndü herşey:((
 
iyi akşamlar.Benim hikayem biraaz uzun.olabildiğince kısa anlatıcam.
Benim 6 yıllık bir beraberliğim vardı.Ben memurum eşim lise mezunu.Yaşadığım yerde tanıştık ve birlikteliğimiz kısa sürede başladı.birlikte olduğumuz sürece ona çok güvendim ve sevdim.Etrafındaki kişiler tarafından ds çok sevilen biriydi.Fakat ailem istemedi.Hem eğitim düzeyi hem de iş konusunda tedirginlikleri vardı.Çok uzun süre uğraştık.Bir ara yıldım ve vazgeçtim ilişkimden.Fakat eşim çok zorladı inandırdı beni herşeyi aşacağımıza ve yeniden birlikte olduk.Bi şekilde ailem de hırla gürle de olsa kabullendi.Not:Bu arada eşim bu süreç içerisinde başka şehire gitti çalışmaya.Özel sektörde çalışıyor.Tam herşey güzel gidiyorken,işi yerindeyken ,nişanlanmışken bir anda herşey tersine döndü.Eşimin işinde bazı maddi pürüzler çıktı.ama öle böle değil.çok büyük meblalar ki ödeyene kadar canımız çıktı.Bu ödenmesi gereken paralar tam da düğün arifesinde olunca sinirler harap oldu.Kimse bişe anlamasın diye uğraşmaktan düğün heyecanı, isteği diye bişe kalmadı.Yaptım ettim bişeyler ama nası yaptım gelin bi de bana sorun.ikimizde çok yıprandık.yani bu bi yıl ömrümüzden ömür götürdü.Eşimin hatası değildi ama insanlara fazla güvenmek bize çok pahalıya mal oldu.Hem çok büyük paralar kaybettik hem de ruh sağlığımızı.Artık o eski kişi değil.evet bana kötü davranmıyor.Fakat o dönemlerde üzülmeyeyim diye bana soylemediği şeyler sonra öğrenince hayal kırıklığı yaşattı.Şimdi herşeyde evhamlanır oldum.Paranoya oldum.Şu an ki durum ayrı şehirlerdeyiz hala işi devam ettiği için.Ben onun bulunduğu şehre gidecektim.Çünkü bulunduğum yer artık üstüme üstüme geliyor.Huzurum kalmadı.Fakat şimdi de işinde bi sorun çıktı.Yani devam edip etmeyeceği belli değil.Geri dönmeyi düşünüyor.Ama ben kendimi çok hazırlamıştım gitmek için.Burda kalmak zulüm gibi geliyor.Ama onu da anlıyorum.çok çalışkan biridir.gecesini gündüzüne katar başarmak için.onun da elinden bişe gelmiyor biliyorum ama kabullenemiyorum.Bulunduğum yer çok küçük yapılcak hiç bi şe yok.Burda olursam yine mutsuz olucam gibi hissediyorum.Yani oraya gitsek işin olup olmayacağı belli değil.Sadece benim maaşımla ne kadar olur.Burda olsak onun işi hazır burda.Ama ben nefrett ediyorum bulunduğum yerden,insnalarından.Dışarı bile çıkmıyorum o kadar yani.Nası mutlu olurum ki:?

oncelikle konu basligina ithafen, evlilik mutluluk demek degildir.

yoruma gelirsek...

eski bir hikayeden alinti yapalim.

"uzakdoğu'da bir budist tapınağı,bilgeliğin gizlerini aramak için gelenleri kabul ediyordu.burada geçerli olan incelik; anlatmak istediklerini konuşmadan açıklayabilmekti

bir gün tapınağın kapısına bir yabancı geldi.yabancı kapıda öylece durdu ve bekledi.burada sezgisel buluşmaya inanılıyordu,o yüzden kapıda herhangi bir tokmak,çan veya zil yoktu.bir süre sonra kapı açıldı,içerideki budist,kapıda duran yabancıya baktı.bir selamlaşmadan sonra söz'süz konuşmaları başladı.gelen yabancı, tapınağa girmek ve burada kalmak istiyordu.

budist bir süre kayboldu, sonra elinde ağzına kadar suyla dolu bir kapla döndü ve bu kabı yabancıya uzattı.bu,yeni bir arayıcıyı kabul edemeyecek kadar doluyuz demekti.yabancı tapınağın bahçesine döndü,aldığı bir gül yaprağını kabın içindeki suyun üstüne bıraktı.gül yaprağı suyun üzerinde yüzüyordu ve su taşmamıştı.içerdeki budist saygıyla eğildi ve kapıyı açarak yabancıyı içeri aldı.suyu taşırmayan bir gül yaprağına her zaman ihtiyaç vardı."

ozetle; hayatiniza sarilin, biz sikinti midir diye yorumlarken gelen her seyin bize ekleyecegi guzellikler vardir.
 
Haklısınız herşeyin bi sebebi var biliyorum.Olması gereken oluo.Fakat ne bileyim çok uzun süredir sabrediyorum.İkimizde çok zorlu süreçler geçirdik.Artık bi ohh demek istiyo insan.Bi türlü olmuyo.İstediğimiz şeyler de öle ahım şahım şeyler değil.Birlikte huzurlu olabileceğimiz bir yuva kurmak.Yani o yaşadığı şehri yaşadıkları yüzünden sevmiyor.Bnede bulunduğum yeri yaşadıklarım ki hatrı sayılır şeyler(arkadaşlıklarla alakalı) yaşadım.O yüzden sevmiyorum.
Başka şehirde iş bulmak ta öle ha deyince olmuyo.Yine beklemek lazım.offfff
 
Evlilik iyi günde kötü gündedir
Kisen baştan öğrenmişsin
Olmuyor diyorsan nişanı atmalıydın
Yok iyi günde kötü günde deyip evlendin madem hayatı birlikte omuzlayın
Mezuniyeti geçin öncelikle, adam çalışıyor mu çalışmıyor mu bu önemli
Mutluysanız her şehirde mutlu olunur. Tayin şansınız nerelere var olmadı 3. bi seçeneği tercih edin neden 2 şehir tercihi var
 
Çok küçük bir yerde yaşıyordum hani alışveriş yapılacak doğru düzgün bir marketi bile olmayan bir ilçe sonra nişanlımdan ayrılınca apar topar tayin istedim cıksın diye dualar ettıgımı bilirim tayinimde çıktı her imkanın oldugu bir ildeyim ama ben o ilçeyi özlüyorum o işimi oradaki dostlukları özlüyorum oturacak cafesi yoktu ya dşünün ama biz arkadaslar yere kilim atar oturur çay kahve zaman geçirirdik yani aslında mutlu olmakta mutsuz olmakta insanın kendi elinde
 
Dediğinize katılıyorum. Ama dedim ya samimi olduğum arkadaşlarım gitti.diğerleriyle de aramızda bozuldu.sanki kimsem yokmuş gibi hissediyorum. Yani herseyani olumsuz muş gibi gelio
 
sana hersey batar olmus sanirim negatif olmussun icini ferah tut rahatlat kendini hayattan zevk almaya bak hickimse dort dortluk yasamiyo bilmiyorum yapiyomusun yapmiyomusun ama bi abdest al namaz kil dua et Allah suphesiz kullarini sever ve gorur onlarin ne halde oldugunu inan rahatlatir icini senin
 
Evlilikte ayrı şehirlerde yaşamanında etkisi var diye düşünüyorum bu durumunuzda..Belki her akşam birbirinizi görseniz daha farklı olur. Yaşanmaz hale gelen şey daha anlam bulur sizin için.
Biran önce netleştirin ya eşiniz ya siz artık birlikte olun aynı çayının altında
 
Tesekkurler düşünceleriniz için. Ama bi türlü rahatlayamiyorum.etrafımda da yaşadığım yeri sürekli kötüleyen insanlar var.kendi düşüncelerim de eklenince iyice büyüyor. Diceksin iz ki öle de olmuo böle de olmuo.iste ben bu belirsizlik istediğimin olmaması. İstemediğim şeyin de beni mutsuz edeceği düşüncesiyle kendimi yiyip bitiriyorum.kafayı yememe az kaldı. İnsanlara gülmez konuşamaz oldum.engelleyemiyorum.kimseyle de paylaşamıyorum eşim dışında. Geçen ağladım o da basladu ağlamaya seni mutlu edemiyorum ama napiim die:((
 
Evlenip çok mutluyum diyenlere özendiğim kadar hiç bir şeye özenmiyorum ben zaten:KK14:
Evlilik= Mutluluk diyen kim?
Evlilik= Bin bir çeşit zorluk bana göre..

Konuya gelince.
Çok iyi anlıyorum mutsuzluğunu.
Ama Allah başka bir kapı açar bir mucize olur belki bilemezsin.
Bu berbat şehre eşim yüzünden geldim 2 buçuk yıl oldu.
İnan hiç tadım tuzum yoktu.
Ev sahibinin oğlunun tayini çıktı diye evden taşınmamız gerekti.
Ona da ne kadar söylendim bir bilsen.
Bir de taşınmayla mı uğraşcaz diye.

Taşındık yan komşum okula yeni gelen iş arkadaşım oldu.
Hem komşu, hem iş arkadaşı bir de tam kafa dengim.

Artık çok şükür daha iyiyim.

Şer görünenlerin getirdiği bir hayır da vardır inşallah bilemeyiz..
 
Umarım dediğin gibi olur.şu an ki ruh halim onu göstermio ama belki beklemediğim güzellikler gelir bulur beni.çok uzun zamandır sabrediyorum ki anlatamam.inşallah hayırlısı olur
 
Bu hisleriniz gecmiste yasadiginiz sikintilari atlatamamanizdan kaynaklaniyor olabilir. Nereye giderseniz gidin sorunlarda sizinle gelecek malesef. Hem gittiginiz yerde cok iyi dostluklar kuracaginizinda garantisi yok. Oncelikle esinizle birlikte yasananlari kabullenip yeni bir yol cizmeniz gerek. Uzaktayken birbirinize desteginizi tam hissetiremeyebilirsiniz. Eger su an belirsizlik varsa esinizin gelmesini bekleyin bence. Eger hala ayni hislere sahip olursaniz yine esinizin is imkanlarinin daha iyi olacagi baska bir sehiri secebilirsiniz.
Bende dogunun en ucra kosesinde yasadim .Birakin sosyal faaliyetleri. Evimi fareler arti bocekler basti, cok soguklarda kaldim. Isinma buyuk problemdi. Kar yagarken ev tasimak zorunda kaldim. Ama hic sorun etmedim esim yanimdaydi ve hep birbirimize destek olduk. En onemli etken bu diye dusunuyorum.
Ayrica evde guzel vakit gecirmeninde yollari cok. Yeni yemek tarifleri deneyebilirsiniz. Cicek edinip onlarin bakimiyla ilgilenebilirsiniz. Film,kitap, yabanci diziler vs cok fazla secenek var
 
iyi akşamlar.Benim hikayem biraaz uzun.olabildiğince kısa anlatıcam.
Benim 6 yıllık bir beraberliğim vardı.Ben memurum eşim lise mezunu.Yaşadığım yerde tanıştık ve birlikteliğimiz kısa sürede başladı.birlikte olduğumuz sürece ona çok güvendim ve sevdim.Etrafındaki kişiler tarafından ds çok sevilen biriydi.Fakat ailem istemedi.Hem eğitim düzeyi hem de iş konusunda tedirginlikleri vardı.Çok uzun süre uğraştık.Bir ara yıldım ve vazgeçtim ilişkimden.Fakat eşim çok zorladı inandırdı beni herşeyi aşacağımıza ve yeniden birlikte olduk.Bi şekilde ailem de hırla gürle de olsa kabullendi.Not:Bu arada eşim bu süreç içerisinde başka şehire gitti çalışmaya.Özel sektörde çalışıyor.Tam herşey güzel gidiyorken,işi yerindeyken ,nişanlanmışken bir anda herşey tersine döndü.Eşimin işinde bazı maddi pürüzler çıktı.ama öle böle değil.çok büyük meblalar ki ödeyene kadar canımız çıktı.Bu ödenmesi gereken paralar tam da düğün arifesinde olunca sinirler harap oldu.Kimse bişe anlamasın diye uğraşmaktan düğün heyecanı, isteği diye bişe kalmadı.Yaptım ettim bişeyler ama nası yaptım gelin bi de bana sorun.ikimizde çok yıprandık.yani bu bi yıl ömrümüzden ömür götürdü.Eşimin hatası değildi ama insanlara fazla güvenmek bize çok pahalıya mal oldu.Hem çok büyük paralar kaybettik hem de ruh sağlığımızı.Artık o eski kişi değil.evet bana kötü davranmıyor.Fakat o dönemlerde üzülmeyeyim diye bana soylemediği şeyler sonra öğrenince hayal kırıklığı yaşattı.Şimdi herşeyde evhamlanır oldum.Paranoya oldum.Şu an ki durum ayrı şehirlerdeyiz hala işi devam ettiği için.Ben onun bulunduğu şehre gidecektim.Çünkü bulunduğum yer artık üstüme üstüme geliyor.Huzurum kalmadı.Fakat şimdi de işinde bi sorun çıktı.Yani devam edip etmeyeceği belli değil.Geri dönmeyi düşünüyor.Ama ben kendimi çok hazırlamıştım gitmek için.Burda kalmak zulüm gibi geliyor.Ama onu da anlıyorum.çok çalışkan biridir.gecesini gündüzüne katar başarmak için.onun da elinden bişe gelmiyor biliyorum ama kabullenemiyorum.Bulunduğum yer çok küçük yapılcak hiç bi şe yok.Burda olursam yine mutsuz olucam gibi hissediyorum.Yani oraya gitsek işin olup olmayacağı belli değil.Sadece benim maaşımla ne kadar olur.Burda olsak onun işi hazır burda.Ama ben nefrett ediyorum bulunduğum yerden,insnalarından.Dışarı bile çıkmıyorum o kadar yani.Nası mutlu olurum ki:?


Kocanizi yillarca iyisiyle kotusuyle idare etmissinz, pes ettiginizde sizi ikna etmesine izin vermissiniz ailenizle kavgalar cikmis, dugun arefesinde adamin borclarini kapatip dugun yapmissiniz, daha evlilik baslamadan 5-0 yenik baslamissiniz evlilige kolay degil yasadiklariniz.
Ben insanlari egitim durumuna gore asla degerlendiren birisi degilim ama iste egitimde bir sekilde meslek demek, yapilan is demek, bazen hayat tecrubesi bile demek, genelleme yapmak ta istemem. Ama genelde aileler sirf gurur yaptiklarindan yada cocuklarina yakistiramadiklarindan yani sirf gosteris ugruna karsi cikarlar, yada tam tersi kizlarini ogullarini : ogretmenle doktorla vs evlendirmek isterler o kisisnin nasil bir insan olduguna cok bakmadan.

Onemli olan sizin anlasmaniz vede esinizin bir aileye bakabilecek yetenege guce sahip olmasi, illaki herkesin yuksek egitim yapmasi gerekmez, onemli olan saglam bir isinin olmasi. Esim caliskan biri diyorsunuz madem, baska bir sehirde yeni bir baslangic yapin derim eski kotu hatiralarin olmadigi ve esinizin calisabilecegi bir sehir bulun. O kadar emek vermissiniz yipranmissiniz simdi pes etmeyin insanlarinda ne dediklerine bakmayin iliskinize sahip cikin, sayet esinizde size ve iliskinize sahip cikiyorsa ozveride bulunuyorsa tabiki yoksa size cok yazik olur.
Yakaladiginiz yalanlara gelince, adam zaten batmis cikmis evlilik arefesinde vazgecmenizden korktugu icin anlatmamistir, ha dogru yapmamis tabiki. Baskasi olsa sizin o zaman katlandiginizin birine bile katlanmaz yuzugu atardi aslina bakarsaniz.

hakkinizda hayirlisi, yinede kendinizi cok yipratmayin.
 
Ailelerin gonlune gelmeyen her evlilik boyle sorunlarla geciyor. Sabredin, arayi bulmaya calisin bi sekilde. Yuvanin mutlulugu kadinin dilinde...
 
Back
X