Evliyim Annemlrle ayni apartmnda oturuyordk simdi uzak bi sehre tasinyor nasil dayancam buna ;(

Mislisse

Bk:83.8 ilk hedef 79
tek ayak cezası
Kayıtlı Üye
16 Kasım 2015
4.405
7.058
88
Arkadaslar merhaba konu basligindan da anlasildigi uzere 5 yildir annemlerle ayni aprtmanda oturuyordum.Ancak baska bi sehre gidecekler benim arkadasimdi onlar neredeyse hergunumuz beraber gecerdi birbirimizde kahvalti yapar bazen yemeklerimizi paylasirdik gidicegimiz yere beraber giderdik gerek hastane olsun gerek isim olsun basim sıkıssa yardima muhtac olsam hemen gelirlerdi.Cocuguma 2 saat baksalar yeterdi isimi gucumu hallederdim bi yere gidiceksem oraya birakirdim Ayni sekilde bizimde cok yardimimiz dokunuyordu .Golgem gibilerdi bu duruma cok uzuluyorum lutfen birsey soyleyin cok uzuluyorum bosluga dusmus gibiyim uyku duzenim bozuldu aglamaktan esime de yansitmiyim diyorum elimde degil herseyde onlarin hatirasi var onlarin eli var bugune kadar hic ayrilmadik ilk defa hem onlar hemde biz gurbeti yasayacagiz onlarda uzuluyorlar bu duruma ama bi yandan mecburlar nasil dayanacagim buna nasil bi fikri olan varmi?Nasil asacagim bu gunleri?Ne yapmaliyim?
 
Arkadaslar merhaba konu basligindan da anlasildigi uzere 5 yildir annemlerle ayni aprtmanda oturuyordum.Ancak baska bi sehre gidecekler benim arkadasimdi onlar neredeyse hergunumuz beraber gecerdi birbirimizde kahvalti yapar bazen yemeklerimizi paylasirdik gidicegimiz yere beraber giderdik gerek hastane olsun gerek isim olsun basim sıkıssa yardima muhtac olsam hemen gelirlerdi.Cocuguma 2 saat baksalar yeterdi isimi gucumu hallederdim bi yere gidiceksem oraya birakirdim Ayni sekilde bizimde cok yardimimiz dokunuyordu .Golgem gibilerdi bu duruma cok uzuluyorum lutfen birsey soyleyin cok uzuluyorum bosluga dusmus gibiyim uyku duzenim bozuldu aglamaktan esime de yansitmiyim diyorum elimde degil herseyde onlarin hatirasi var onlarin eli var bugune kadar hic ayrilmadik ilk defa hem onlar hemde biz gurbeti yasayacagiz onlarda uzuluyorlar bu duruma ama bi yandan mecburlar nasil dayanacagim buna nasil bi fikri olan varmi?Nasil asacagim bu gunleri?Ne yapmaliyim?
Niye gidiyolar? Bende çok üzülürdüm.
 
Günaydın.
Çok üzüldüm.
Biz de yakın oturuyoruz birbirimize.
Gerçekten alışınca çok zor oluyor.
İnşallah bir çözüm bulunur.
 
Allah gecinden versin, ölmediler sağlar ya, buna da şükür.
Bir telefon kadar uzağında olacaklar, seslerini duyacaksın her özlediğinde.
Tamam illaki yokluklarında zorlanacaksın, belli bir alışma evresi yaşayacaksın ama tamamen geri dönüşü olmayan bir durum değil.

Beterin beteri var, ayrılıktan daha ağırları var biraz böyle teselli edin kendinizi.
Hakkınızda hayırlısı olsun.
 
Bu kadar yakın olduğun, bağlarınızın kuvvetli olduğu bir ailen olduğu için şükretmelisin. Ben annemle yakın oturduğum halde 15 günde bir telefonla, 2-3 ayda bir yüzyüze görüşürüz. Fazlası bizim ilişkimiz için çok ütopik. Çocuğumu da daha 1 saatliğine bile emanet etmiş değilim, almaz da zaten annem.

Senin ailenle ise manevi bağınız bile yeter. Uzakta olsalar da Allah canlarına sağlık versin, onlar hep senin yanında olurlar. Önemli olan fiziki yakınlıktan daha çok kalp yakınlığı çünkü. Allah bozmasın...
 
Zaman her şeyin ilacı.Başka şehre taşınmak zorundalarsa yapacak bir şey yok.
Sürekli telefonla,skypetan konuşursunuz.
En azından aynı ülkedesiniz,bir de bunu düşünün.
 
kesinlikle çok zordur ama iyi yönünden bakın. çok şükür ki hayattalar. gelinir gidilir. belli ki aranız iyi ailecek. uzun kalmalar olur. belki gene bir araya gelinir. hayat bu hiç belli olmaz. yeter ki canları bedenleri sağolsun ;)
 
seni anlıyorum.. ben de anneme çok düşkünüm ama 1.5 senedir yurtdışında yaşıyorum.. insan her şeye alışıyor, zamanla alışırsın bence..
 
İnsan tabii üzülür ama herkes ailesiyle yakın yaşayamıyor. 18 yaşında çocuklar ailelerinden ayrılıp üniversite için senelerce yalnız yaşıyorlar. Veya yatılı okula giden çocuklar. Artık yetişkin, kocaman bir kadınsınız. Zamanla alışırsınız.
 
Bu kadar yakın olduğun, bağlarınızın kuvvetli olduğu bir ailen olduğu için şükretmelisin. Ben annemle yakın oturduğum halde 15 günde bir telefonla, 2-3 ayda bir yüzyüze görüşürüz. Fazlası bizim ilişkimiz için çok ütopik. Çocuğumu da daha 1 saatliğine bile emanet etmiş değilim, almaz da zaten annem.

Senin ailenle ise manevi bağınız bile yeter. Uzakta olsalar da Allah canlarına sağlık versin, onlar hep senin yanında olurlar. Önemli olan fiziki yakınlıktan daha çok kalp yakınlığı çünkü. Allah bozmasın...
Amin...Evet zaten uzuldugum noktada bu ya iste bana karsi hep iyi olmalari anne baba kotu olmaz zaten ama hicbir kotulukleri olmadi yararlarindan baska zaman ilacimz ;(
 
Üzüldüm.
Bizde yakın oturuyoruz, annem bazen yemegımı yapar evımı toplar, cocuguma goz kulak olur. Hasta olurum bırakabılırım ne kadar destekler bızlere, bızlerde onlara ınsallah onlarda memnunlardır. Annem bazen dıyor kı uzaga evlenseydın keske o zaman gelınce aylarca kalırdım sende En Büyük TÜRKİYE
 
siz aslinda asil simdi evlenip baba evinden çikiyorsunuz gibi olmus
canlari saolsun , uzulmeyin bu kadar
ALLAH uzun omur versin saglik olsunda uzakda olsunlar alisirsin ..
 
inşallah çabuk alışırsınız.
ben empati kuramıyorum 17 yaşından beri ailemden ayrı yaşadığım için sanırım.
bence bu sizin için kendi ayaklarınız üstünde durmanız için de bir fırsat.
 
O güzelliğe düzene alıştıktan sonra bu tür bir boşluğa düşmek endişe verici. Ama inanın zamanla yeni düzene de alışacaksınız.
Her veda beraberinde yeni bir merhabayı getirir. Üzülmeyin :)
 
Üzüldüm.
Bizde yakın oturuyoruz, annem bazen yemegımı yapar evımı toplar, cocuguma goz kulak olur. Hasta olurum bırakabılırım ne kadar destekler bızlere, bızlerde onlara ınsallah onlarda memnunlardır. Annem bazen dıyor kı uzaga evlenseydın keske o zaman gelınce aylarca kalırdım sende En Büyük TÜRKİYE
Ayni biz iste :( nasil dayanicam bilmiyorum evlenip direk ciksaydim belki daha kolay alisirdim beni anlayabiliyosunuz yani :( cok uzuluyorum nasil teselli bulucam bilmiyorum hep gozumun onune gelicek off off canim annem canim arkadasim sirdasim yoldasim bir daha boyle bi firsat gecmicek elimize malesef :(
 
Back
X