- 15 Mayıs 2013
- 3.034
- 3.208
- 373
- Konu Sahibi Sevgiliplath
-
- #1
Zaman diyebileceğim sadece.
Allah tez zamanda feraha kavuştursun inş arkadaşım.
Ayrılık nedeninizi merak ettim desem :26:
Zamanla unutacaksın :26:
Ve yaran kabuk bağlayacak...
Sadece izi kalacak.O izin adı da 'anı' olacak...
allah yar ve yardımcın olsun canımmm üzüldüminşallahherseyın hayırlısıolur senın ıcın
Bir zamanlar çok sevdiğim adam, seni hala yüreğimin bir yerlerinde saklayabiliyorken Gitmem gerektiğini anladım.. Çok fazla acımadan,
acıtmadan, yormadan ve kırmadan..
Bugün evden ayrılışımın 4. günü.. İçim o kadar dolu ki ne yazabiliyorum ne anlatabiliyorum.. Çok garip ama ağlayamıyorum bile.. Biz nasıl bu hale geldik sorgulamıyorum artık.. Şu hayatta hayalini kurduğum tek şey, huzurlu bi aileydi onu da başaramadık. Başaramadım..
Annem gibi olmak istemedim, babam gibi olmanı istemedim. O yüzdendi eyvallahımın olmayışı.. Yanlış yaptım ama ben doğruyu görerek büyümedim ki..
Beynimde ki kelimeler birbiriyle savaşıyor sanki, cümleye başladığım yerden noktayı koyamıyorum. O yüzden kusuruma bakmayın yazamıyorum yaşanılanları.. Yazsamda bi çaresi yok zaten.. Çünkü SUSTUM artık! Sadece tanıyamamışım diyorum belki de kendimi kandırıyorum. Acımı hafifletmeye yetmiyor..
Ama kararlıyım bu yolun geri dönüşü yok.. Sizlerden isteğim Rabbim kimseye yaşatmasın ama yaşamak zorunda kalanlardan ; Nasıl ayakta dimdik kalabildiniz? Bu süreci nasıl atlattınız?
Omuzlarımda ki bu yük buna müsaade etmiyor çünkü..
Kendi adıma yanıtlamam gerekirse, bunun bir formülü yok.
Keşke olsa da önerebilsem.
Acını hafifletmene yardımcı olabilsem.
Ama yok.
Bir an gelecek, taşıdığın bedenin ve ruhun tüm olanları nasıl kaldırabildiğini sorgulayacaksın.
"Nasıl dayandım" diyeceksin.
Anlayacaksın ki o sancılı süreç geçmiş.
Yine üzülerek söylüyorum ki, acı ve özlem hiç geçmeyecek.
Bunlar kalıcı.
Her an açılacakmış hissi uyandıran bir yara olarak kalacaklar.-Yeni bir sayfa açsan da-..
Sadece alışacaksın onlarla yaşamaya.
Ama o sancılı süreç geçecek, hiç merak etme.
Allah, kaldıramayacağın yükü vermiyor insana, endişe etme.
Pek iç açıcı konuşmadığımın farkındayım ama ayrılık sürecini çok ağır yaşayanlardanım.
Bu süreci yaşamış arkadaşlarım da sana yardımcı olacaklardır eminim.
Allah yar ve yardımcın olsun. Yükünü hafifletsin.
Amin. İleride yaşayacağım duyguları, acıyı, özlemi o kadar güzel yazıya dökmüşsünüz ki günlerden beri yapamadığım şeyi yapıyorum şuan. Ağlıyorum..
Bütün yaşadıklarımı aklımda ve kalbimde tutuyorum. Aralarında unutmak istediklerim var ve hep hatırlamak istediklerim.. Ama artık bu duyguyla yaşamayı öğrenmeliyim ne kadar zor olsa da alışmak , inanmak istiyorum başarabileceğime..
Çok teşekkür ederim gerçekten bunları duymaya çok ihtiyacım var.. Rabbim sıkıntısı olan her kulunun yar ve yardımcısı olsun.
Ben de ağlayarak yazdım hala ağlıyorum :) Ne güzel ağlaştık karşılıklı :)
Sadece yasını tut, bastırma lütfen bunu. Acını doya doya yaşa. Ama adabıyla :) Sürecime şahit olan ve çok sevdiğim bir arkadaşımın lafıydı.
Acı çekmenin de bir adabı var demişti. Çok doğru.
Kalacak izler seni korkutmasın.
Toparlanacağından emin ol. En ufak bir şüphen olmasın.Yaşamın bir yerinden tekrar tutacaksın.
Bu süreçte nacizane tavsiyem, şükrü asla unutma.
Her daim elindekilere ve değerlerine şükret.
Amin canım.. Evet tek ilacı zaman ama ya sonrası. İşte o kısımda takılı kalıyorum.
En çok istediğim de bi bebek sahibi olmaktı. Ama artık hayallerimde bile yok. Çünkü artık kimseye güvenim yok..
Deme öyle :)
Zaman geçecek ve hiç ummadığın anda doğru insan öteden parıldayacak gözüneSen de ne çok boşa üzülmüşüm diyeceksin
Hayallerimizin hiç biri hayal olarak kalmasın inşallah, karamsar düşünme, üzül/ağla ama geçeceğini bil-geçecek de zaten
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?