Farklı Biçimlerde Sevebiliyoruz Seninle.. Öyle Öğrenmişiz..

Sevgiliplath

Sevgiliplath

İmkansız diye bi şey var bence ya.
Kayıtlı Üye
15 Mayıs 2013
3.034
3.208
373
Bir zamanlar çok sevdiğim adam, seni hala yüreğimin bir yerlerinde saklayabiliyorken Gitmem gerektiğini anladım.. Çok fazla acımadan,
acıtmadan, yormadan ve kırmadan..

Bugün evden ayrılışımın 4. günü.. İçim o kadar dolu ki ne yazabiliyorum ne anlatabiliyorum.. Çok garip ama ağlayamıyorum bile.. Biz nasıl bu hale geldik sorgulamıyorum artık.. Şu hayatta hayalini kurduğum tek şey, huzurlu bi aileydi onu da başaramadık. Başaramadım..
Annem gibi olmak istemedim, babam gibi olmanı istemedim. O yüzdendi eyvallahımın olmayışı.. Yanlış yaptım ama ben doğruyu görerek büyümedim ki..

Beynimde ki kelimeler birbiriyle savaşıyor sanki, cümleye başladığım yerden noktayı koyamıyorum. O yüzden kusuruma bakmayın yazamıyorum yaşanılanları.. Yazsamda bi çaresi yok zaten.. Çünkü SUSTUM artık! Sadece tanıyamamışım diyorum belki de kendimi kandırıyorum. Acımı hafifletmeye yetmiyor..

Ama kararlıyım bu yolun geri dönüşü yok.. Sizlerden isteğim Rabbim kimseye yaşatmasın ama yaşamak zorunda kalanlardan ; Nasıl ayakta dimdik kalabildiniz? Bu süreci nasıl atlattınız?

Omuzlarımda ki bu yük buna müsaade etmiyor çünkü..
 
allah yar ve yardımcın olsun canımmm üzüldüm :( inşallahherseyın hayırlısıolur senın ıcın
 
Ayrılık nedeninizi merak ettim desem :26:
Zamanla unutacaksın :26:
Ve yaran kabuk bağlayacak...
Sadece izi kalacak.O izin adı da 'anı' olacak...
 
missblue .!.:
Zaman diyebileceğim sadece.
Allah tez zamanda feraha kavuştursun inş arkadaşım.
Genişletmek için tıkla...

Amin canım.. Evet tek ilacı zaman ama ya sonrası. İşte o kısımda takılı kalıyorum.

En çok istediğim de bi bebek sahibi olmaktı. Ama artık hayallerimde bile yok. Çünkü artık kimseye güvenim yok..
 
G-string_Giyen_Su_Aygiri .!.:
Ayrılık nedeninizi merak ettim desem :26:
Zamanla unutacaksın :26:
Ve yaran kabuk bağlayacak...
Sadece izi kalacak.O izin adı da 'anı' olacak...
Genişletmek için tıkla...

Ayrılık nedeni mi kafamda toplayamadığım için yazamadım. Ama özetle evlenmeden önce 11 sene konuştuğum insan meğer eşim değilmiş.. Onun acısı o kadar farklı ki Rabbim kimseye yaşatmasın..

Çok çabaladım çok konuştum düzeltebilmek için. Eşim ben konuştuktan sonra hep hak verdi bana destek oldu.. Ama en fazla 1 ay. Sonrası yine bi dert , yine konuşmalar ,yine düzelmeler ve sonra başka bi dert.. Kısır döngü..

Ve ben artık yoruldum boşa çabalamaktan..

Çok derin bi iz kalıcak ve ben toparlanamamaktan korkuyorum. Biz tanıştığımız da ben 14 yaşındaydım eşimde 15.. Bu zamanlar çıkınca bi anı'm bile olmayacak..
 
Son düzenleme:
Ray_Ray .!.:
Bir zamanlar çok sevdiğim adam, seni hala yüreğimin bir yerlerinde saklayabiliyorken Gitmem gerektiğini anladım.. Çok fazla acımadan,
acıtmadan, yormadan ve kırmadan..

Bugün evden ayrılışımın 4. günü.. İçim o kadar dolu ki ne yazabiliyorum ne anlatabiliyorum.. Çok garip ama ağlayamıyorum bile.. Biz nasıl bu hale geldik sorgulamıyorum artık.. Şu hayatta hayalini kurduğum tek şey, huzurlu bi aileydi onu da başaramadık. Başaramadım..
Annem gibi olmak istemedim, babam gibi olmanı istemedim. O yüzdendi eyvallahımın olmayışı.. Yanlış yaptım ama ben doğruyu görerek büyümedim ki..

Beynimde ki kelimeler birbiriyle savaşıyor sanki, cümleye başladığım yerden noktayı koyamıyorum. O yüzden kusuruma bakmayın yazamıyorum yaşanılanları.. Yazsamda bi çaresi yok zaten.. Çünkü SUSTUM artık! Sadece tanıyamamışım diyorum belki de kendimi kandırıyorum. Acımı hafifletmeye yetmiyor..

Ama kararlıyım bu yolun geri dönüşü yok.. Sizlerden isteğim Rabbim kimseye yaşatmasın ama yaşamak zorunda kalanlardan ; Nasıl ayakta dimdik kalabildiniz? Bu süreci nasıl atlattınız?

Omuzlarımda ki bu yük buna müsaade etmiyor çünkü..
Genişletmek için tıkla...

Kendi adıma yanıtlamam gerekirse, bunun bir formülü yok.
Keşke olsa da önerebilsem.
Acını hafifletmene yardımcı olabilsem.
Ama yok.

Bir an gelecek, taşıdığın bedenin ve ruhun tüm olanları nasıl kaldırabildiğini sorgulayacaksın.
"Nasıl dayandım" diyeceksin.
Anlayacaksın ki o sancılı süreç geçmiş.

Yine üzülerek söylüyorum ki, acı ve özlem hiç geçmeyecek.
Bunlar kalıcı.
Her an açılacakmış hissi uyandıran bir yara olarak kalacaklar.-Yeni bir sayfa açsan da-..
Sadece alışacaksın onlarla yaşamaya.

Ama o sancılı süreç geçecek, hiç merak etme.
Allah, kaldıramayacağın yükü vermiyor insana, endişe etme.

Pek iç açıcı konuşmadığımın farkındayım ama ayrılık sürecini çok ağır yaşayanlardanım.
Bu süreci yaşamış arkadaşlarım da sana yardımcı olacaklardır eminim.

Allah yar ve yardımcın olsun. Yükünü hafifletsin.
 
_MedceziR_ .!.:
Kendi adıma yanıtlamam gerekirse, bunun bir formülü yok.
Keşke olsa da önerebilsem.
Acını hafifletmene yardımcı olabilsem.
Ama yok.

Bir an gelecek, taşıdığın bedenin ve ruhun tüm olanları nasıl kaldırabildiğini sorgulayacaksın.
"Nasıl dayandım" diyeceksin.
Anlayacaksın ki o sancılı süreç geçmiş.

Yine üzülerek söylüyorum ki, acı ve özlem hiç geçmeyecek.
Bunlar kalıcı.
Her an açılacakmış hissi uyandıran bir yara olarak kalacaklar.-Yeni bir sayfa açsan da-..
Sadece alışacaksın onlarla yaşamaya.

Ama o sancılı süreç geçecek, hiç merak etme.
Allah, kaldıramayacağın yükü vermiyor insana, endişe etme.

Pek iç açıcı konuşmadığımın farkındayım ama ayrılık sürecini çok ağır yaşayanlardanım.
Bu süreci yaşamış arkadaşlarım da sana yardımcı olacaklardır eminim.

Allah yar ve yardımcın olsun. Yükünü hafifletsin.
Genişletmek için tıkla...

Amin. İleride yaşayacağım duyguları, acıyı, özlemi o kadar güzel yazıya dökmüşsünüz ki günlerden beri yapamadığım şeyi yapıyorum şuan. Ağlıyorum..

Bütün yaşadıklarımı aklımda ve kalbimde tutuyorum. Aralarında unutmak istediklerim var ve hep hatırlamak istediklerim.. Ama artık bu duyguyla yaşamayı öğrenmeliyim ne kadar zor olsa da alışmak , inanmak istiyorum başarabileceğime..

Çok teşekkür ederim gerçekten bunları duymaya çok ihtiyacım var.. Rabbim sıkıntısı olan her kulunun yar ve yardımcısı olsun.
 
Ray_Ray .!.:
Amin. İleride yaşayacağım duyguları, acıyı, özlemi o kadar güzel yazıya dökmüşsünüz ki günlerden beri yapamadığım şeyi yapıyorum şuan. Ağlıyorum..

Bütün yaşadıklarımı aklımda ve kalbimde tutuyorum. Aralarında unutmak istediklerim var ve hep hatırlamak istediklerim.. Ama artık bu duyguyla yaşamayı öğrenmeliyim ne kadar zor olsa da alışmak , inanmak istiyorum başarabileceğime..

Çok teşekkür ederim gerçekten bunları duymaya çok ihtiyacım var.. Rabbim sıkıntısı olan her kulunun yar ve yardımcısı olsun.
Genişletmek için tıkla...

Ben de ağlayarak yazdım hala ağlıyorum :) Ne güzel ağlaştık karşılıklı :)


Sadece yasını tut, bastırma lütfen bunu. Acını doya doya yaşa. Ama adabıyla :) Sürecime şahit olan ve çok sevdiğim bir arkadaşımın lafıydı.
Acı çekmenin de bir adabı var demişti. Çok doğru.


Kalacak izler seni korkutmasın.
Toparlanacağından emin ol. En ufak bir şüphen olmasın.Yaşamın bir yerinden tekrar tutacaksın.

Bu süreçte nacizane tavsiyem, şükrü asla unutma.
Her daim elindekilere ve değerlerine şükret.
 
Son düzenleme:
_MedceziR_ .!.:
Ben de ağlayarak yazdım hala ağlıyorum :) Ne güzel ağlaştık karşılıklı :)


Sadece yasını tut, bastırma lütfen bunu. Acını doya doya yaşa. Ama adabıyla :) Sürecime şahit olan ve çok sevdiğim bir arkadaşımın lafıydı.
Acı çekmenin de bir adabı var demişti. Çok doğru.


Kalacak izler seni korkutmasın.
Toparlanacağından emin ol. En ufak bir şüphen olmasın.Yaşamın bir yerinden tekrar tutacaksın.

Bu süreçte nacizane tavsiyem, şükrü asla unutma.
Her daim elindekilere ve değerlerine şükret.
Genişletmek için tıkla...

Aynen güzelce ağladık ama hafifledim 4 gündür ağlayamamanın verdiği sıkıntı da vardı şimdi biraz daha iyiyim :) Ben sizi istemeden ağlattım ama siz benim tebessüm etmemi sağladınız :) İnanın güç verdiniz.. Allah razı olsun..

Arkadaşınız ne de güzel söylemiş gerçekten çok doğru.. Bende öyle yapmaya çalışıyorum, bi çizgi çizdim üstünde yürüyorum.. Korktuğum şey suskunluğum..
Şuan ki yaşadıklarımı aileme belli etmemeye çalışıyorum hoş bunu neden yaptığımın da farkında değilim ya :) Olmamış gibi sanki bunlar hiç yaşanmamış, ben evlenip yeni bi hayat kurmamışım gibi davranıyorum ve bu halimin bana zarar vermesinden de korkuyorum.

Acımı yaşamalıyım ama bu yaşıma kadar evin mantıklı, akıllı, yeri geldiğinde ablasına bile ablalık yapan küçük kızı ben, zayıf anımı göstermek istemiyorum..

Rabbim'e şükürler olsun ki ailem yanımda ve sizin gibi yüreği güzel insanlar var bana destek olan. Teşekkür ederim
 
Ray_Ray .!.:
Amin canım.. Evet tek ilacı zaman ama ya sonrası. İşte o kısımda takılı kalıyorum.

En çok istediğim de bi bebek sahibi olmaktı. Ama artık hayallerimde bile yok. Çünkü artık kimseye güvenim yok..
Genişletmek için tıkla...

Deme öyle :)
Zaman geçecek ve hiç ummadığın anda doğru insan öteden parıldayacak gözüne:31: Sen de ne çok boşa üzülmüşüm diyeceksin:31:
Hayallerimizin hiç biri hayal olarak kalmasın inşallah, karamsar düşünme, üzül/ağla ama geçeceğini bil-geçecek de zaten:31:
 
missblue .!.:
Deme öyle :)
Zaman geçecek ve hiç ummadığın anda doğru insan öteden parıldayacak gözüne:31: Sen de ne çok boşa üzülmüşüm diyeceksin:31:
Hayallerimizin hiç biri hayal olarak kalmasın inşallah, karamsar düşünme, üzül/ağla ama geçeceğini bil-geçecek de zaten:31:
Genişletmek için tıkla...

İnşallah geçer canımm ama duygularım o kadar inişli çıkışlı ki ben bile hayret ediyorum şuan kendime.. :) Gülerken ağlayıp, ağlarken gülmeye başlıyorum..

Doğru insan karşıma çıksa bile ben anlayabilir miyim bu saatten sonra orası meçhul.. Ve inan doğru - yanlış kimseyi istemiyorum artık.. Eşimle kurduğumuz hayalleri bi başkasıyla yapamam, yaşayamam ki..

Ne onunla olur bu saatten sonra ne onsuz. Nasıl yaşanır böyle.. Rabbim sen bana güç ver.. Hiç geçmiyecek gibi..
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.
Back
X