Arkadaşlar derdim kimine göre dert kimine göre nimet ben işin içinden çıkamıyorum.3 ay önce kadrolu devlet memuru olarak atandım evimden yaklaşık 10000km uzak olan çok küçük bir İl'e. 5 aylık evliyim şuan atandığımdan 2 aylık evliydim şuan çok mutsuzum bulunduğum ili hiç sevemedim sosyal durumu sıfırın altında ve çok soğuk eşimi evimi inanılmaz özlüyorum.annem yanımda kalıyor burada babam kalp ameliyatı geçirdi ve o da eşimin bulunduğu ili bir ilçesinde yanlız kalmak zorunda kaldı.Ne yapmalıyım arkadaşlar psikolojim çok fazla bozuldu istifa edip tekrar denemeliyim yoksa devam mı etmeliyim.devam edersem en iyi ihtimalle 9 ay daha burdayım.:2:
-
Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.
Fikirlere ihtiyacım var.......
- Konu Sahibi bebusum
- Başlangıç Tarihi
yeni evlisin eşinden uzaktasın üstelik baban kalp ameliyatı geçirmiş. Annen , anne o , sen fizana da gitsen gelir seninle. ben senin yerinde olsam istifa ederdim. tekrar deneyebilirdim. ama o arada geçicek sürede eğer kenarda paran yoksa veya eşinin iyi maaşlı bir işi yoksa çok zor geçicek. hatta yeni evli bile olsanız maddi zorluklardan dolayı eşinle birbirinizi kırmanız kaçınılmaz olucak. Bilemedim. ama ben olsaydım hiç bir şeyi kafama takmaz eşimin babamın yanında olmak isterdim. 1 dilim ekmek yerdim ama sıcak yuvamda sevdiklerimle olurdum.
- 21 Aralık 2009
- 33.534
- 18.232
- 498
Çok zor bir karar. Ama her zorlukla gelen bir kolaylık vardır bunu unutma.
Senden daha zor durumda olan insanlar var mücadele eden.
Ülke şartları ortada, sen kendi şartlarını da biliyorsun, işinden ayrıldıktan sonra maddi anlamda sarsıtı yaşamadan bir sonraki işe kadar sorun olmaz diyorsan git derim. Ancak gitmen özlemi giderecek, ama sorunları dindirmeyecekse ben olsam mücadele ederdim. Bu mücadele bile sana o kadar çok şey kazandırır ki.. Zamanla iyi ki kalmışım dersin.
Senden daha zor durumda olan insanlar var mücadele eden.
Ülke şartları ortada, sen kendi şartlarını da biliyorsun, işinden ayrıldıktan sonra maddi anlamda sarsıtı yaşamadan bir sonraki işe kadar sorun olmaz diyorsan git derim. Ancak gitmen özlemi giderecek, ama sorunları dindirmeyecekse ben olsam mücadele ederdim. Bu mücadele bile sana o kadar çok şey kazandırır ki.. Zamanla iyi ki kalmışım dersin.
Maddi durumumuz kötü değil çok şükür ev kendi evimiz bir araba aldık işte çok bir borcumuz da yok eşim de memur Allaha bin şükür ama emek verdim bu iş için çalıştım bekledim hiç bu kadar mutsuz olacağımı tahmin etmemiştim işimi de sevdim ama zaman geçmiyor yeni evli arkadaşlarımı görüyorum sosyal paylaşım sitelerinde ne kadar mutlular içim gidiyor haftasonları gidip gelemiyorum yol çok uzun değer mi diyorum kendi kendime evliliğimin ilk senesini böyle hatırlamaya değer mi? Allahım zorda olan herkesin yardımcısı olsun şımarıklık yapmak en nefret ettiğim şeydir ama dayanamıyorum Allah affetsin.:2:
- 19 Aralık 2008
- 13.816
- 429
- 448
Yılar sonra dönüp baktığında pişman olursun.9 ay dediğin nedir,gelir geçer.Ben olsam annemi evine yollardım,çocuk değilim sonuçta tek başıma kalabilirim ki kalmıştım da ilk doğu görevimde.Tatillerde de eşimle hasret giderirdim,9 ay sonra paramı kazanmanın mutluluğuyla eşimin yanına gelirdim
- 21 Aralık 2009
- 33.534
- 18.232
- 498
İlk işinse eğer bunları hissetmen çok normal.
Herkes iş hayatı bir zanneder. Aslında hayalinde öyle düşler sanırım.
Bak sana ne anlatacağım.
12 yıl önce yeni mezun olmuştum. Mühendistim ama kendimi bir şey sanıyormuşum çok hammışım şimdi gülüyorum halime.
Mezun olduğun şehirde öğrenci olmakla çalışıyor olmak çok farklıymış.
Ben mezun olur olmaz çalışmaya başladım. Ama düşük bir maaşla. O yıllarda sanırım 700 TL falan alıyordum. Öğrenci gibi özel bir yurtta kalmaya devam ettim. Param yetmiyordu ne hikmetse.Ailem geri dönmemi istiyordu ama başarmalıydım. Çünkü ailem memur şehrinde oturuyordu yeni mezun biri için iş imkanları baya kıstlı. O zaman KPSS falan da çok moda değil.
Ben çok zorluklar çektim. Bazen akşam yemeğini fabrikada yedim öyle çıktım paradan tasarruf etmek için.
Erkek gibi çalıştım ama. En zor projelere gönüllü oldum. Çok da ağladım inan bana. Ama geçti hepsi. Şu an kimseye hesap vermediğim, kendi derebeyliğimi kurduğum iyi bir yerde çalışıyorum. Her anlamda sabretmeyi öğren derim.
Annemi evine göndermeye çalışıyorum ama gitmiyor:) Üniversitede de yalnız yaşadım o benim için sorun değil.İş hayatı olduğu için pek arkadaş da bulunamıyor öğrencilik gibi değil baya da uzak olduğumdan başıma birşey gelse yalnız olmıyım diye yanımda kalıyor ama bütün gün evde bir de öğretmen değilim valilik personeliyim yani yaz sömestr vs yok.Hayatta ne güzel olaylarla birlikte ne zor şeylerde var..
Yaptığınız şımarıklık değil.
Ilk 3 ay için çok normal düşünceler ki yeni evlisiniz bir de.
Istifa ederseniz, emeklerinizi çöpe atmış olacaksınız, bu sizi daha fazla sıkıntıya sokmaz mı?
Aynı şey için tekrar çabalamak zor ve bıkkınlık verici.
Tekrar kadro alacağınızın garantisi de yok.
Ilk 3 ay için çok normal düşünceler ki yeni evlisiniz bir de.
Istifa ederseniz, emeklerinizi çöpe atmış olacaksınız, bu sizi daha fazla sıkıntıya sokmaz mı?
Aynı şey için tekrar çabalamak zor ve bıkkınlık verici.
Tekrar kadro alacağınızın garantisi de yok.
- 21 Aralık 2009
- 33.534
- 18.232
- 498
Hayat tek renk değil ki? en güzel olayları en güzel yapan yaşadığımız üzücü şeyler değil mi?
Her şeyin bir tezatı var doğa kanunlarında.
Sakın yapma öyle bir hata canım gerekirse bi sene geç evlendim diye düşün ama yapma..eş durumu tayini diye bişi var biraz sabret...hayır istifa etsen bi defa aday memursun açıktan atama hakkın yok...onu geçtim hadi istifa edip kpss çalıştın hem de çok çalıştın eşinin yanına atanma garantin yok ki....
Sen istifa ettim tekrar sınava hazırlandım atandım diyene kadar eş durumundan dönmüş olursun zaten biraz daha sabret aman ha...
Kadınlar Kulübü Mobil uygulaması kullanılarak gönderilmiştir.
Herkes bu tarz yollardan geçer ben de hala geçiyorum burada sizi en iyi anlayacaklardan biriyim.Bırakmanız sizin için ömür boyu pişmanlık olarak geri dönecek ben de memleketimden 1500 km uzakta türkiyenin diğer ucu küçük bi doğu ilinde çalışıyorum ve 3 yıldır buradayım. 2 yıl boyunca tüm zorluklara tek başıma göğüs gerdim, gıkım çıkmadı aklıma istifanın i si bile gelmedi çünkü o kadar emeğin karşılığını aldıktan sonra aman burası soğuk, kültür çok farklı, sosyal hayat yok diye bırakamazdım.2. yılın sonunda evlendim.Eşimi bile eş durumundaN buraya getirmek zorunda kaldım doğu görevini bitirebilmek için hayatta her zaman zorluklar olur ve bu zorlukları aşmak için sabır gerekir kaldı ki 6 ay kısa biR süre eş durumundan gitme garantin var mantıklı ol ve işi bırakma.
Çok haklısınız sıkıntılarınızda ancak istifa ederseniz istediğiniz yere atanmanız garanti mi (bu işleri bilmediğimden soruyorum)
Emek vermişsiniz ve bir yol katetmişsiniz, sayılı gün çabuk geçer derler dayanın bence
Ülkenin şu an ki şartlarında elindeki işten vazgeçmek çok mantıklı değil aslında
İnsan özler, zor gelir, dayanması çok zor ama bence dayan biraz daha
Emek vermişsiniz ve bir yol katetmişsiniz, sayılı gün çabuk geçer derler dayanın bence
Ülkenin şu an ki şartlarında elindeki işten vazgeçmek çok mantıklı değil aslında
İnsan özler, zor gelir, dayanması çok zor ama bence dayan biraz daha
UZAKTAN GAZEL OKUYOMUŞ GİBİ OLCAM AMA.
İstifa etmeniz sanki daha iyi bi çözümmüş gibi geliyor..
Bu tür şeylere kapılıp anneymiş babaymış..onları unutup ihmal edebiliyoruz..
Babanız ağır bir ameliyat geçirmiş..
Anneniz hayat arkadaşının yanında olmayı can atarken kızına kıyamadığından onun yanında..
Yeni evlisisniz eşinizden uzaktasınız..
Bunca şeye değer mi sizce?
Bırakın gidin yeniden inşallah kazanırsınız ama aile bi daha geri gelmiyor..
Huzurunuz için istifayı düşünün derim..
Çok müdehaleci gördüm şu an kendimi kusuruma bakmayın belki babamı kaybettiğimden aileye çok önem verdiğimden hzur ve mutluluğun daha önemli olduğunu düşündüğümden bu şekilde yazdım yine de en iyisini siz bilirsiniz en hayırlısı olsun sizin için..
Öncelikle zaman ayırdığınız için teşekkürler.İstediğim yere atanmam garanti değil tabiki daha yüksek bir puan almalıyım.Ama imkansız değil tabii.
Zaman ayırdığınız için teşekkür ederim.Değer mi onu bilemiyorum işte.Tekrar yapabilecek gücü hissediyorum kendimde dershaneye falan gitmeden kendi çabamla iyi puan aldım ama hayatta herşey bir risk taşıyor tabiki.
Teşekkür ederim cevabınız için.Bekarken bende çok daha cesaretliydim çok şeyin de üstesinden gelebildim tek başıma.Ama bu yeni evli olma durumu beni çok çok üzüyor.Bu çok yaralıyor içimde çok şey eksik kaldı evimi ne heveslerle düzdüm şimdi 1 hafta gidebilme hayaliyle yaşıyorum öğretmen de olmadığımdan ve aday memur olduğumdan iznim 10 gün o da mazeret izni.
Benzer Konular
